Aafke Holman schildert koeien en psalmen
BURUM- Toen Aafke Holman in Burum ging wonen wilde ze een huis met uitzicht op een weiland met koeien. “Dat was een voorwaarde,” lacht de schilderes terwijl ze door een groot raam een blik naar buiten werpt. “Ik ben hoofdzakelijk schilderes, ik schilder met olieverf. Meestal koeien, zij hebben vaak heel mooie vormen.” Een project waar Holman veel aandacht mee vergaarde was een boek over psalmen. “Ik wilde me bezig houden met een langdurig project. Alle 150 psalmen in de bijbel staan in het boek met een geschilderde afbeelding. In totaal ben ik er wel twaalf jaar mee bezig geweest.”
Holman staat op en pakt een groot boek van de tafel. Zodra ze het openklapt komen de psalmen met de afbeeldingen tevoorschijn. Afbeeldingen die Holman zelf geschilderd heeft. “Zelfs de Apocrieven staan erin. Dat zijn er tot nu zes. Het gaat om teksten die niet in de bijbel zijn opgenomen maar zijn gevonden in de Dode Zee-rollen. Die zijn zo goed bewaard gebleven dat ze nog te lezen waren.” Het schilderen en daarmee uitbeelden van de psalmen was voor Holman een heel karwei. “Ik ben de psalmen gaan lezen om ze te kunnen schilderen. Het zijn gebeurtenissen van het volk Israël. Je moet wel oppassen dat je niet depressief wordt als je aan zoiets begint, want er staan veel psalmen in die over geweld of andere nare dingen gaan.”
Het was in de tijd van haar galerieperiode dat ze werkte aan de psalmen. Daar kreeg ze het op een gegeven moment zo druk mee dat ze de galerie er niet meer bij kon doen. “Zeventien jaar lang heb ik een galerie gehad. Daarin werkte ik met andere kunstenaars samen. Elke zes weken was er een nieuwe tentoonstelling te bewonderen. Door het boek met de psalmen ben ik eigenlijk bekend geworden. Het boek is echt van mijn zelf. Als een kind, zo voelt het.”
Toen het boek klaar was, was er een expositie in Drachten waar alle 150 geschilderde psalmen van Holman aan de muur hingen. Ook een aantal predikanten hadden interesse in Holmans’ werk. Holman wijst naar een van de afbeeldingen bij een psalm in het boek. “Ik schilder niet naar de werkelijkheid, maar ik laat mijn fantasie erop los. Kijk, dit zijn speren en dat zijn weer wat donkere kleuren,” zegt ze. “Zo mooi als de werkelijkheid kan ik het niet op het doek krijgen. Bij het schilderen van de psalmen gingen de teksten voor mij ook een betekenis gekregen. Sinds de psalmen hebben mijn schilderijen ook meer inhoud gekregen.”
De schilderes vertelt dat ze de ene keer bedachtzaam en de andere keer uitbundig schildert. “Dat kan sterk wisselen omdat emoties natuurlijk moment opnamen zijn.” Ze draait zich om naar de grote schildersezel achter haar. Naast de ezel staat een lange tafel met verschillende soorten kwasten. “Als ik schilder sta ik ook niet altijd dicht op het doek. Soms schilder ik vanaf een afstandje, dan zie je soms veel meer.”
Volgens de schilderes is haar abstracte kunst niet voor iedereen toegankelijk. “Daarom geef ik er vaak uitleg bij. Ik houd bijvoorbeeld lezingen voor groepen.” Op dit moment houdt de schilderes zich bezig met een concert omtrent haar psalmenproject. “Tijdens een concert ontmoette ik een zangeres. We raakten aan de praat over mijn psalmenproject en zij was er zo enthousiast over dat ze er een heel concert omheen wilde bouwen. Daarbij zocht ze muziekstukken van vroeger uit die bij de psalmen uit mijn boek pasten. Dat gebeurde samen met andere muzikanten. Op een groot scherm achter ons werd de psalm met mijn afbeelding vertoond. Inmiddels zijn er twee concerten geweest, een in Dokkum en in Niekerk. We zijn nu bezig of we dit voort kunnen zetten zodat er een aantal concerten per jaar gegeven kunnen worden. De muzikanten die erbij betrokken zijn willen heel graag met het project door. En ik ook. Ik heb daarvoor de juiste musici getroffen,” besluit ze glimlachend.
