Angst voor het onbekende

Gemeente Westerkwartier
De nieuwe gemeente Westerkwartier gaat een turbulente start meemaken. Zoveel is duidelijk. Hierbij som ik nog even wat recente ontwikkelingen voor u op als geheugensteuntje. Een opgesplitste VVD, met als gevolg een mogelijk tweede lokale partij die meedoet aan de verkiezingen. Een nieuw stukje gemeente in het Middag-gebied dat zijn weg in het Westerkwartier moet zien te vinden. Vier ambtelijke apparaten die worden samengevoegd en waarbij nog altijd vraagtekens zijn over wie uiteindelijk waar belandt. Natuurlijk hebben we ook nog het gebrek aan een thuishaven voor de gemeenteraad van de toekomstige gemeente Westerkwartier, omdat niet elk lid van de Raadsgroep zo’n 200.000 redenen ter waarde van één euro weet op te tellen. Blijkbaar begint de gemeente Westerkwartier met een goed gevulde kas. En tot slot natuurlijk hetgeen u deze week op onze voorpagina’s van de Krant en de Streekkrant hebt kunnen lezen; de Europese aanbesteding van het welzijnswerk heeft zijn eerste ‘slachtoffers’ geëist. SPiNN, Vluchtelingenwerk, Vredewold/de Schutse en MEE (een organisatie die mensen met een beperking ondersteunt) hebben het strijdtoneel moeten verlaten. Dat is een klap in het gezicht van de medewerkers, vrijwilligers en de mensen die gebruik maken van de diensten van deze partijen. Ik noem dat een slagveld. In de race zijn nog Tinten Welzijnsgroep, De Nieuwe Zorg Thuis en Stichting Welzijn gemeente Zuidhorn (SWgZ).
Een drietal waarvan eentje bij een deel van de inwoners van het Westerkwartier bekend in de oren zal klinken. SWgZ verzorgt al jaren het welzijnswerk in de gemeente Zuidhorn en vult dat over het algemeen prima in. Ik kan het dan ook niet helpen een voorkeur te hebben. Na het noodgedwongen afscheid van bekende partijen die hun sporen hebben verdiend, is het makkelijk vasthouden aan dat laatste stukje wat je bekend voorkomt. Zijn Tinten en De Nieuwe Zorg Thuis dan minder? Misschien niet. Dat is nog niet te beoordelen. Noem het in mijn geval de angst voor het onbekende. We nemen een welzijnssprong in het diepe. En dat op toch al een spannend moment van herindelen. Het grote onzekere wacht op ons aan de andere kant van de jaarwisseling. Over een kleine 6 maanden is het zover en gaan we –Zuidhorn, Leek, Grootegast, Marum en Middag- samen. Als medio september duidelijk is wie het welzijnswerk mag gaan inkleden zijn daar nog drie maanden van over. Het wordt een hele uitdaging om alles op tijd klaar te krijgen en in te richten, zodat er een goede start gemaakt kan worden. De weg is hobbelig, onrustig en bijzonder kort. Vandaar allicht –mede ingegeven door mijn angst voor het onbekende- ook mijn voorkeur voor het bekend klinkende SWgZ, de partij die in ieder geval het gebied kent waarin zij opereert. In onzekere tijden houden wij meestal vast aan datgene dat we kennen, en vertrouwen. Een menseigen eigenschap die ook ondergetekende niet vreemd is.
Bovendien, niet alles wat bekend is hoeft buiten de deur gezet te worden als vier gemeenten gaan fuseren. Het is prima om wat rust in te bouwen. Zekerheidjes. Herkenbare patronen die vertrouwen geven. Mensen die stabiliteit geven. Daarom zie ik ook graag een ChristenUnie goede resultaten behalen, zij zijn een stabiele factor. Net als SWgZ al jaren in de gemeente Zuidhorn is. En tegenwoordig ook al een beetje daarbuiten, want jongerengoeroe Bart Brandts Buys van SWgZ komen we inmiddels ook al tegen op de schoolpleinen in Grootegast en Oldekerk. Stabiliteit is ook de reden waarom ik de gemaakte burgemeestersafspraak een afschuwelijk gedrocht vind. Een nieuwe gemeenteraad, met nieuwe partijen, nieuwe gezichten en een nieuw college kan best een stabiele factor gebruiken. Een bekend gezicht die weet wat er zich heeft afgespeeld in de vier gefuseerde gemeenten, die het herindelingstraject kent, heeft meegemaakt, weet welke afspraken er liggen en welke problemen er nog getackeld moeten worden. Een ervaren voorzitter voor een onervaren en nieuw samengestelde raad. Het leek jaren geleden, aan het begin van de herindeling, misschien een goed idee om ‘gemeentehuis- en burgemeestersdiscussies’ te voorkomen. Maar het blijkt nu met een onzekere toekomst in zicht gewoon een slecht idee te zijn. Het voorkomen van discussies is niet per definitie goed voor organisaties. En zeker niet voor nieuw te vormen gemeenten. Sterker nog, van discussies waar meerdere mensen aan deelnemen en waar meerdere mensen hun ideeën spuien wordt een eindproduct vaak alleen maar beter en sterker. Het schijnt bestuurlijk ietwat gevoelig te liggen om één van de vier zittende burgemeesters te behouden. Maar bestuurlijke gevoeligheid mag natuurlijk nooit een reden zijn om jezelf te handicappen. Om het Westerkwartier tekort te doen en te beperken. Voortschrijdend inzicht is een mooi ding. Zeker in deze. De burgemeestersafspraak leek ooit een nobele deal, maar lijkt op dit moment allerminst voor meer stabiliteit te zorgen.
We gaan een roerig jaar tegemoet. Dat is zeker. Met de fusie der gemeenten krijgen we een ander speelveld. Zowel op politiek als op welzijnsgebied. Het grote onbekende wacht. Maar om de turbulentie binnen de perken te houden; laten we alstublieft zorgen voor een goede piloot in de cockpit. En we hebben momenteel vier goede piloten rondlopen. Daarvan kan er moeiteloos eentje doorschuiven. Laten we alsjeblieft niet alle herkenbare zekerheidjes buiten bij het grof vuil zetten.
 
Meediscussiëren over de herindeling of jouw mening laten horen? Laat het weten op Twitter @richardlamberst!

UIT DE KRANT

Lees ook