Billendoekjes

Afbeelding
ik proat plat! doe ok?
Mien man is vrachtwoagenchauffeur. Hij is de heule week onderwegens met vracht van t ene laand noar t andere land of van t ene bedrief noar t aander.
Hij moakt heul wat kilometers ien e week en nog veul meer ien t joar.
Hij zit al achter t stuur vanof zien achtiende. Dat was de tied dat je de koart neudeg hadden om te kieken woar je weden mosten. Dat was trouwens nooit n probleem, hij is nooit slim verdwoald, want hij is altied weer thuuskommen. Ik mog ok wel es met op n mooi ritje en dan was t mien toak om de koart te lezen Dat lukte mij wel, mor as ik die koart weer opvollen most, wat n ellende! Zat je ien zo’n nauwe ruumte met zo’n groot stuk pepier te knoeien. Nooit kreeg ik dat ding weer tot n mooi klein pakketje. Ik wol t kreng wel uut t roam knikkern.
Koartlezen werd n probleem toen er wat older werd en de ogen minder werden.
Op e weg zag er alles gelukkeg wel, mor die lutje lettertkes, dat was behelpen.
As ik zee “Meschien hest wel bril neudeg”, dan was dat niet zo.
Mor uuteindelek most er toch n briltje kommen en met dat hulpmiddel kon er de koart weer goed lezen en op t goeie stee zien loading oflevern.
 
Ienmiddels was t ok al zover dat de tomtom zien ientrede dee. Nou is t zo, dat as je joarenlang zulf de weg vienden kinnen, je niet luustern noar zo’n vrouw die zeit woar je links of rechts moeten. Slim eigenwies was er. Hij ging zulfs de tomtom controleren, of die nou echt wel de kortste weg aangaf. En je mosten hum heuren over de jonge chauffeurs die nog nooit n koart zien hadden en allineg mor op e tomtom reden. As dat ding het niet meer dee, wisten ze niet eens woar ze wadden. Nee, zien koarten reisden overal met hem met, hoewel hij deur de joaren hin zien adressen ok wel zunder koarten of tomtom vienden kon.
Loater most er zien bril veur altied op. Om goed zicht te holden op e weg vroeg er mij om brillenschoonmoakdoekjes te kopen.
n Poar week loater was ik ien Surhuusterveen bij n drogisterij die opruming had. Doar zag ik brillenpoetsdoekjes leggen veur de helft van e pries. Dat was ja net wat, vot mor drie pakjes met, dan kon er n pooske veuruut.
De moandag doarop ging  mien man weer op reis met zien vrachtwoagen, ik zee tegen hum: “Ik heb n pakje schoonmoakdoekjes veur dien bril in e tas doan heur”  Doar was er bliede met en hij ging op pad.
Die week toen er onderweegs pauze moaken most, bedocht er dat er de cabine wat  oprumen en schoonmoaken kon. Zelfs het grote veurruut kreeg n beurt, want je moeten wel goed zicht op e weg en de andere weggebrukers holden.
De brillenpoetsdoekjes kwammen goed van pas. Het dasboard werd er met poetst en toen het grote roam. Mor t zicht werd niks beter eerder slechter. t Roam was hartstikke vetteg, hoe kon dat nou toch? De brillegloazen mor even poetsen dan, ok die werden niet schoon, allineg  mor woazeg zicht.
Hij docht nog, moet eerst dreugen zeker, mor noa n pooske was t nog net zo.
De bril mor met de buusdoek schoonmoaken en de gebruuksaanwiezing van die brillenpoetsdoekjes es even lezen.……
 
Die oavond belt er mij, zoas er elke oavend dut om eefkes bij te kletsen.
Dan vragt er mij of ik brillenpoetsdoekjes kopen wil.
‘Wat, alweer? Hest ze nou al op dan?’
‘Nee dat niet, mor astoe noar de winkel gijst, moest dien eigen bril eefkes opdoen!’
 
Ik snapte der niks van, woarom dat dan?
‘Meschien dastoe dan brillenpoetsdoekjes kòchst ien ploats van billenpoetsdoekjes.’
Ientussen hemmen we twee kleindochters kregen, dus die billenpoetsdoekjes kommen nou goed van pas.

UIT DE KRANT

Lees ook