“Dat ik even achterin heb gestaan was hilarisch”

Jeroen Beerlings goaltjesdief van Niekerk

NIEKERK – Spitsen zijn geen verdedigers. Al bleek Jeroen Beerlings van Niekerk best uit de voeten te kunnen in de achterste linie. Zelfs vanuit die positie wist hij het net nog te vinden. Maar het was een tijdelijke actie, want de aanvaller pur sang hoort voorin.
“Ik heb vorig seizoen zes wedstrijden in de verdediging gestaan”, kijkt Beerlings met veel plezier terug. “Puur omdat er in de achterhoede een mannetje tekort kwam. Dennis Zwier stond op mijn plaats, de ‘nummer 10’. Ik heb met trainer Sjoerd Visser daarover gesproken. Ik zei: zet mij maar neer waar je me nodig hebt. Ik vond het wel grappig. Ik liep meer voorin dan achterin. We kregen wel wat doelpunten tegen. Aan de andere kant liep ik ‘1 op 3’. Toen de verdedigers terugkwamen kwam ik weer voorin te staan. Dat is beter voor de tegendoelpunten. Sindsdien hebben we geen wedstrijd meer verloren. Het zorgde al met al voor een hoop hilariteit”. 
Jeroen Beerlings kent nog echte clubliefde. De geboren man uit Tolbert (“maar daar heb ik alleen een paar keer meegetraind” bivakkeert zijn hele leven al in Niekerk. Meerdere clubs wilden de talentvolle speler. Vorig seizoen werden alleen nog een paar pogingen gedaan, door de perikelen rond zondagvoetbal bij Niekerk. “Ze weten het zo langzamerhand wel: ik zeg toch nee. Ik voetbal hier met plezier. De zondagafdeling was alles voor de trouwe supporters. Dezelfde mensen gaan nu naar het zaterdagelftal. De mensen zien dat er iets leuks staat te gebeuren. De komende jaren willen we aan de weg timmeren. Ons grote voorbeeld is Fc Grootegast. Met kunstgras, wat ik ook ambieer. Ik baal als ik in de winter niet kan trainen”. Niekerk maakt zich op voor het avontuur in de vierde klasse. “ Ik heb me pas verdiept in de tegenstanders. Er wordt gezegd dat we in ‘oude competitie’ van Grootegast zitten, de Friese kant. Dat betekent werklust. Dat kan lastig worden. Het is een jonge groep, die van dat fysieke geweld onder de indruk raakt.  Voordeel is dat de groep bij elkaar is gebleven.  Een paar jongens zijn afgehaakt, waaronder Robert Smid, vanwege knieproblemen.  Dat is zo jammer. Als linksback scoorde hij in het tweede veertig keer. Hoeveel goals ik ga maken? Ik bereken dit altijd met Dennis van der Velde, hoeveel we er samen maken. Vorig jaar waren het er zestig, dit seizoen moeten we in ieder geval de 55 kunnen halen. Mijn zwakke punt is dat ik heel snel geïrriteerd raak. Richting scheidsrechter, op mezelf of de tegenstander die me niet ligt en me uit de wedstrijd praat. Mijn mooiste goal? Het was niet de mooiste maar wel de belangrijkste, toen mijn opa net was overleden. Dat doelpunt deed me meer dan al die promotiewedstrijden. Ik ben eigenlijk nooit emotioneel, maar toen wel”, zegt de spits die gezondheid hoog in het vaandel heeft (“ik wandel graag met de hond of vriendin”) en een opleiding volgt in sport en bewegen. Genieten kan Jeroen van collega-spelmakers. Zoals Pirlo. “Dat hij nog altijd meedraait. Het is niet echt mijn voorbeeld, maar ik ben wel eenzelfde type speler.”