De Eendracht, Sebaldeburen
Datum: 10 mei 2013
Tijd: 15:00 uur
De mail die de Ongenode Gast afgelopen week kreeg was duidelijk: “Ik heb jou aangemeld voor de inwerkingstelling van poldermolen De Eendracht, een officieel gebeuren met allemaal hoge lui. Een kolfje naar jouw hand. Om 15.00 uur begint het feest, ik scan de uitnodiging wel even voor je!” En daarmee had de redactie van De Streekkrant de interesse van deze schrijver gewekt. De Ongenode Gast houdt namelijk van officiële gebeurtenissen met zoveel mogelijk hooggeplaatsten. Altijd leuk om weer te zien hoe deze mensen zichzelf in bepaalde posities wurmen voor wat aandacht.
Als de Ongenode Gast vrijdagmiddag komt aanrijden zitten de gasten al in de tent. Even daarvoor zijn ze met een Jan Plezier naar de molen gebracht. Een verplicht ritje, omdat niet alle auto’s rond de molen geparkeerd kunnen worden. Binnen toch een lichte teleurstelling. De vele beloofde hoge piefen blijken niet aanwezig. Zelfs Fred ‘ik hou wel van een feestje’ Stol ontbreekt. Misschien komt het omdat het niet zijn gemeente is. Toch is de sfeer goed. Er wordt gekeken naar een film van molenaar Henk Berends. Terwijl de gasten naar het schermen kijken, filmen en fotograferen Berends’ zoons.
Na de film is het woord aan Ina Martens, voorzitter van de Westerkwartieder molens. “We hebben nog zeven molens en daar zijn we heel zuinig op,” begint ze haar verhaal. “Het is een stukje cultureel erfgoed. Vroeger stonden hier veel meer molens.” Martens vertelt over de reden waarom de gasten hier zijn. De molen is namelijk zo verbouwd dat hij vanaf vandaag ingezet kan worden om water te verpompen bij hoge waterstanden. Niet alleen door de wieken te laten draaien, maar ook door een automatisch systeem.
Martens vertelt over de geschiedenis van het project. “We zijn al met het Waterschap gaan praten in 1992,” zegt ze terwijl ze met een schuin oog naar de afgevaardigde kijkt. “Het belangrijkste: geef nooit op. Telkens kwamen er weer nieuwe mensen en moesten we opnieuw beginnen, maar het is ons gelukt. Ook nu stoppen we niet. Morgen staan we weer aan de deur als we denken dat we met een andere molen iets kunnen doen.”
Dan is het woord aan de man van het waterschap. Enigszins verlegen schuifelt Bob van Zanten naar voren. Meteen wil hij het verwijt rechtzetten. Iets wat hem uiteindelijk maar half lukt. Volgens Van Zanten heeft de lange tijdsduur vooral te maken met het feit dat de waterhuishouding niet elk jaar opnieuw ingericht wordt, maar – en hij belooft het plechtig – bij volgende projecten zal er gekeken worden naar mogelijkheden.
Wat volgt is een speech van de beste man. Waar Paul de Leeuw in zijn tv-show de volgende dag een grap zou maken over de veel te strakke pakken van Gerrit Hiemstra, zijn het de mensen in de tent die grappen maken over het jasje van Van Zanten. Een oude man fluistert: “Ik denk dat het zijn winterpak is. De flappen zijn zo lang dat hij ze voor de warmte over zijn rug kan slaan.” Gegrinnik volgt, waarna de man zijn hand in een bakje met nootjes laat zakken. Achterin de tent lijkt niet meer geluisterd te worden naar het verhaal over Modern Waterbeheer Nieuwe Stijl. Een prachtig pleonasme.
Daarna volgt een technische uitleg over de werking van de molen door Jan Kamminga en Herman ter Schure. Hoewel niet iedereen de moeilijke termen kan volgen, hebben de bezoekers de aandacht er wel weer bij. Gedetailleerd leggen de heren het systeem uit, waarna de opening volgt. Met een druk op de knop wordt de pomp aangezet, waardoor het water onder de molen begint te stromen. Een applaus volgt.
Als de officiële zaken gedaan zijn, gaat iedereen naar de molen. Daar legt de bescheiden molenaar de mensen uit hoe de molen precies werkt en wat er veranderd is. De mensen hangen aan zijn lippen, terwijl anderen een rondje om de molen lopen. Die draait op dat moment behoorlijk hard door de stevige wind. “Kan geen kwaad,” zegt Berends.
In de tent zien we dan nog wethouder Mark de Haan, met zijn vrouw. Ook Nico Boele is van de partij. Hij is druk in gesprek met Van Zanten. Wat hij hier doet? “Ik ben bij alles wat buiten gebeurd,” lacht de boswachter. Dat lachen doen ook de andere mensen in de tent. Fijn vinden ze het om elkaar weer te zien. De Ongenode Gast verlaat met stille trom het terrein. Op naar een volgend avontuur. Op naar BIVHGVDS’ers: Bekende Inwoners Van Het Gebied Van De Streekkrant. Tot volgende week.
