De Fûgelkamp Harkema
Datum: 21 november
Tijd: 9.30
Precies volgens uitnodiging stap ik om 9.30 uur bij sporthal de Fûgelkamp in Harkema naar binnen. Volgens de uitnodiging zou niemand minder dan wethouder Marten van der Veen een startschot geven voor een de Sport en Fun Sportdag, een bewegingsprogramma voor kinderen in de gemeente Achtkarspelen. Om 9.30 uur. Maar waar is Marten van der Veen? De altijd goedlachse wethouder is in geen velden of wegen te bekennen. Niet veel later blijkt, dat hij al snel genoeg had van de kinderen, en al om 9.15 weer vertrokken was. Dan maar geen startschot, denk ik, en loop de sporthal in voor waar deze ochtend echt om gaat. Kinderen en beweging. Eenmaal in de sporthal is het een gekrioel van kinderen. Rennen, springen, draven. Ik moet uitkijken dat deze bengels me niet omver lopen, of dat ik ballen tegen m’n hoofd krijg. Want er vliegen nogal wat ballen door de lucht. Ook de sportinstructrice heeft haar handen er vol aan om de ballen te ontwijken. Maar, ze doet haar werk goed. Ze geeft de kinderen instructies, en zo langzamerhand krijgen de kinderen de richting er wel in. Op twee jongens na. Ze zitten samen te smiezen en maken er een sport van om de bal in zo’n onhandig mogelijke richting te gooien. De instructrice heeft ze wel in de gaten. Ze corrigeert ze, maar stiekem herken ik een lachje op haar gezicht dat verraadt dat ze niet kwaad is. Even verderop klimmen de kinderen naar hartelust op een stormbaan. In rap tempo klimmen ze over obstakels, klauteren ze door tunnels heen en niet veel later staan ze weer met beide benen op de grond. Om vervolgens zo snel mogelijk weer in de rij te staan om nog een keer de stormbaan te bedwingen. Het lijkt me duidelijk. Deze kinderen sporten alsof hun leven er van af hangt. Toch zullen ze even later een contract moeten ondertekenen, waarin staat dat ze vanaf deze dag gezonder zullen gaan leven. Het ‘Kies voor Hart en Sport Klassecontract’, om precies te zijn. In dit contract staat duidelijk beschreven wat de bedoeling is. Als klas beloven de kinderen om hun best te doen zo gezond mogelijk door het leven te gaan. Het contract bepaalt ook een aantal punten waarop zij dit kunnen doen. Door meer te bewegen; elke dag op de fiets of wandelend naar school te gaan, vaker buiten te spelen, elke dag een uur flink te bewegen en tijdens de pauzes op het schoolplein actieve spelletjes te doen. Daarnaast wordt er van de klassen verwacht gezonder te eten en te drinken; de kinderen moeten elke dag gezond ontbijten, minimaal twee stuks fruit en twee ons groente per dag eten, water drinken in plaats van zoete drankjes, en weinig of niet snoepen en snacken. Het is nogal wat, wat de kinderen moeten ondertekenen. De (On)genode gast doet het ze in ieder geval niet na. Op dit moment lijken de kinderen nog niet te beseffen waar ze zo meteen voor gaan tekenen. Ze zijn te druk bezig met balspelletjes, voetbal, klauteren over matten, achter elkaar aan te zitten en gewoon lekker druk bezig te zijn. Slechts één kind zit aan de kant toe te kijken hoe de rest het doet. Zij heeft haar arm in het verband, en het is te zien dat zij liever actief mee zou doen met de rest dan aan de kant te zitten. Voor mij als (On)genode gast is het duidelijk. Deze kinderen hebben geen contract nodig om in beweging te komen. Een stel actieve sportinstructeurs die hun vak verstaan en leuke, uitdagende spellen doet genoeg om deze kinderen in beweging te krijgen. Daar kan geen contract tegen op.
