‘Des Zuidhorns’
Gemeente Westerkwartier
Zuidhorn is weer helemaal Zuidhorn. Nadat D66 in december besloot de beslissing omtrent de aanleg van een MTB-route door het Joh Smitpark nog een maandje te parkeren, zijn de fractieleden in gesprek gegaan met voor- en tegenstanders van route. Het heeft geleid tot nieuwe inzichten, zo bleek vorige week. Opnieuw geen beslissing, want er was een doorbraak(je) bewerkstelligd. Beide partijen gaan op verzoek van D66 opnieuw om de tafel zitten, om des Zuidhorns tot een wederzijds acceptabele oplossing te komen. Of dat gaat lukken? Ik hoop het voor beide partijen. Niemand wordt beter van de oude situatie, waarbij er weliswaar een raadsmeerderheid vóór de route zou stemmen, maar waarbij tegenstanders de werkelijke realisatie vervolgens tot aan het oneindige zouden kunnen rekken met bezwaarschriften. Het is knap wat D66 heeft bereikt. Temeer omdat ik vanaf deze plek heb geroepen dat de partij vooral aan het tijdrekken was. Nu is dat overigens nog steeds het geval, want de voor- en tegenstanders hebben drie maanden de tijd om nader tot elkaar te komen. Maar de vijandigheid lijkt uit de lucht, en dat is ook veel waard. Die was groot namelijk. Tegenstanders zetten zelfs een kruistocht op die hen langs de raadsleden van andere gemeenten leidde. Legendarisch is de inspreker die de raadsleden tijdens de vergadering van de Raadsgroep Herindeling toesprak in de hoop een luisterend oor te vinden. Een betoog gericht aan het verkeerde adres. Immers, raadsleden uit de andere Westerkwartiergemeenten krijgen pas zeggenschap over het Joh Smitpark als ze ook na de herindeling deel uitmaken van de nieuwe gemeenteraad van de gemeente Westerkwartier. Tot die tijd is de gemeenteraad van Zuidhorn gewoon baas in eigen huis.
Drie maanden om tot een acceptabel vergelijk te komen dus. Vooral omdat de initiatiefnemers niet van plan zijn hun wens te laten varen. ‘De VVD opperde dat nog wel’, stelde Jan Wildeboer, die daar aan toevoegde geen moment te hebben overwogen het verzoek in te trekken. En waarom zou hij ook? De raadsmeerderheid schaart zich achter de aanleg van de route. Of er de komende drie maanden overlegd wordt tussen beide partijen? Ongetwijfeld! Toch lijkt overeenstemming niet voor de hand liggend. Omwonenden van het park hebben immers niets tegen mountainbiken. Zolang het maar niet in hun ‘achtertuin’ gebeurt. En laat het verplaatsen van het hele Joh Smitpark nu net niet tot de mogelijkheden behoren.
Als het goed gaat, en de wens van Harrie Rutgers (D66) wordt gerespecteerd, dan zult u de komende drie maanden weinig nieuws horen over de ontwikkeling van de route en hoe de gesprekken tussen beide partijen verlopen. Rutgers predikte rust, kalmte en radiostilte. Gaf de voor- en tegenstanders mee om vooral de pers te mijden en niet te veel –het liefst niets- te laten ‘lekken’. Het deed mij even terugdenken aan diezelfde Raadsgroepvergadering waar een groepje tegenstanders aan de verkeerde deurbel trok. Jan Wessels (GroenLinks Grootegast) liet zich daar ontvallen dat de nieuwe gemeente Westerkwartier vooral geen Westland-trekjes moest krijgen. De gemeente Westland waar de burgemeester de pers aan banden wilde leggen en hoogstpersoonlijk wilde besluiten wat wel en wat niet gepubliceerd mocht worden. De woorden van Rutgers zullen niet de intentie hebben gehad om de persvrijheid in de gemeente Zuidhorn aan banden te leggen. Het suggereert helaas wel dat de pers een grote rol heeft gespeeld in de tweedeling die is ontstaan in de Zuidhorner samenleving. Dat de pers vooral op zoek is geweest naar sensatie, roddel en achterklap. Een onterechte suggestie, daar er niets anders gepubliceerd is dan datgene dat de partijen wensten mede te delen ofwel zich heeft afgespeeld in de raadszaal. Ik snap het idee van Rutgers en waarom hij graag ziet dat iedereen de vuile was binnen houdt. De vraag rijst echter of het aan raadsleden is om inwoners adviezen te geven over het wel of niet praten met journalisten. Of de pers het onderwerp zal laten rusten? Dat betwijfel ik. Het onderwerp houdt niet alleen de initiatiefnemers en de omwonenden bezig, maar meer mensen. Het is niet meer dan logisch dan dat de media blijft informeren en publiceren over de MTB-route. Dat is ons vak. Hoe het verder afloopt? Dat is vrij simpel. Over drie maanden dienen de voor- en tegenstanders van de route gezamenlijk een plan klaar te hebben waar iedereen zich in kan vinden. Een grote opgave omdat beide partijen zich in dat geval dienen te schikken en geacht worden liters water bij de wijn te doen. Mocht het niet lukken, dan buigt de raad zich alsnog over het collegevoorstel dat er nu ligt.
Meediscussiëren over de herindeling of jouw mening laten horen? Laat het weten op Twitter @richardlamberst!
Drie maanden om tot een acceptabel vergelijk te komen dus. Vooral omdat de initiatiefnemers niet van plan zijn hun wens te laten varen. ‘De VVD opperde dat nog wel’, stelde Jan Wildeboer, die daar aan toevoegde geen moment te hebben overwogen het verzoek in te trekken. En waarom zou hij ook? De raadsmeerderheid schaart zich achter de aanleg van de route. Of er de komende drie maanden overlegd wordt tussen beide partijen? Ongetwijfeld! Toch lijkt overeenstemming niet voor de hand liggend. Omwonenden van het park hebben immers niets tegen mountainbiken. Zolang het maar niet in hun ‘achtertuin’ gebeurt. En laat het verplaatsen van het hele Joh Smitpark nu net niet tot de mogelijkheden behoren.
Als het goed gaat, en de wens van Harrie Rutgers (D66) wordt gerespecteerd, dan zult u de komende drie maanden weinig nieuws horen over de ontwikkeling van de route en hoe de gesprekken tussen beide partijen verlopen. Rutgers predikte rust, kalmte en radiostilte. Gaf de voor- en tegenstanders mee om vooral de pers te mijden en niet te veel –het liefst niets- te laten ‘lekken’. Het deed mij even terugdenken aan diezelfde Raadsgroepvergadering waar een groepje tegenstanders aan de verkeerde deurbel trok. Jan Wessels (GroenLinks Grootegast) liet zich daar ontvallen dat de nieuwe gemeente Westerkwartier vooral geen Westland-trekjes moest krijgen. De gemeente Westland waar de burgemeester de pers aan banden wilde leggen en hoogstpersoonlijk wilde besluiten wat wel en wat niet gepubliceerd mocht worden. De woorden van Rutgers zullen niet de intentie hebben gehad om de persvrijheid in de gemeente Zuidhorn aan banden te leggen. Het suggereert helaas wel dat de pers een grote rol heeft gespeeld in de tweedeling die is ontstaan in de Zuidhorner samenleving. Dat de pers vooral op zoek is geweest naar sensatie, roddel en achterklap. Een onterechte suggestie, daar er niets anders gepubliceerd is dan datgene dat de partijen wensten mede te delen ofwel zich heeft afgespeeld in de raadszaal. Ik snap het idee van Rutgers en waarom hij graag ziet dat iedereen de vuile was binnen houdt. De vraag rijst echter of het aan raadsleden is om inwoners adviezen te geven over het wel of niet praten met journalisten. Of de pers het onderwerp zal laten rusten? Dat betwijfel ik. Het onderwerp houdt niet alleen de initiatiefnemers en de omwonenden bezig, maar meer mensen. Het is niet meer dan logisch dan dat de media blijft informeren en publiceren over de MTB-route. Dat is ons vak. Hoe het verder afloopt? Dat is vrij simpel. Over drie maanden dienen de voor- en tegenstanders van de route gezamenlijk een plan klaar te hebben waar iedereen zich in kan vinden. Een grote opgave omdat beide partijen zich in dat geval dienen te schikken en geacht worden liters water bij de wijn te doen. Mocht het niet lukken, dan buigt de raad zich alsnog over het collegevoorstel dat er nu ligt.
Meediscussiëren over de herindeling of jouw mening laten horen? Laat het weten op Twitter @richardlamberst!