Dozenvullers gezocht voor dozenactie voor Roemenië

3 juni 2014, 10:12 voorpagina friesland

240 dozen staan klaar om gevuld te worden

TWIJZELERHEIDE – Begin jaren ’90 ging Romke Dijkstra uit Twijzelerheide voor het eerst naar Roemenië. Via de kerk raakte hij betrokken bij het hulptransport. De kerk hield er enkele jaren later mee op, Romke niet. Sindsdien organiseert hij ieder jaar zelf de inzameling van goederen, het transport en de distributie. Met behulp van zijn vrouw en een aantal vrijwilligers, maar bewust zonder er een stichting aan te verbinden. ‘De laatste jaren is er zoveel in het nieuws geweest over stichtingen waarbij er teveel geld aan de strijkstok blijft hangen. Mensen geven daardoor liever aan iets waarvan ze weten dat hun geld of spullen echt terecht komen daar waar het het hardst nodig is,’ aldus Romke. In het najaar zal Romke voor de twintigste keer naar Roemenië vertrekken met een trailer voor hulpgoederen. Speciaal voor deze gelegenheid heeft hij een dozenactie bedacht. ‘Ik heb 240 dozen ingekocht, die mensen voor één euro per stuk kunnen kopen. In die dozen kunnen zij boodschappen doen, welke ik dan weer meeneem naar Roemenië.’

Dat de hulp in Roemenië na twintig jaar hulptransporten te hebben geregeld nog steeds hard nodig is, weet Romke maar al te goed. Hij bezoekt met name zigeunerfamilies, die ver buiten de maatschappij staan en nergens geaccepteerd worden. ‘De omstandigheden bij deze zigeunerfamilies zijn echt erbarmelijk. De kinderen dragen geen schoenen, de families wonen met meer dan tien mensen in een huisje van vier bij vier, het is er smerig, en koud.’ In de winterperiode kan het in Roemenië soms wel dertig graden vriezen, en dat is één van de redenen waarom dekens bij Romke altijd welkom zijn. ‘Vorig jaar is er in één van die zigeunerfamilies nog een baby doodgevroren. Als je dat hoort, dat gaat je door alles heen.’
Het verdelen van spullen onder de families is iets waar Romke hulp bij krijgt van vrouw die ter plaatse woont. Dat is ook nodig, omdat de mensen anders spullen doorverkopen of in de kachel gooien. ‘Het is een cultuur die moeilijk te veranderen is. Deze mensen leven zoals wij meer dan honderd jaar geleden nog leefden. Wij denken wel eens dat wij weten wat goed voor deze mensen is. De meisjes raken daar vaak al heel jong in verwachting. Toen ik een plaatselijke dokter vroeg waarom de meisjes daar dan niet aan de pil gaan, antwoordde hij: ‘Omdat ze 17,50 per kind krijgen. Het is voor hun een bron van inkomsten.’
Het is voor Romke niet altijd makkelijk om te doen wat hij doet. ‘Ik heb ook wel eens momenten gehad dat ik dacht: ‘Waar doe ik het allemaal voor?’ Op een gegeven moment hadden we de kleine kinderen in een gezin volledig in de schone kleren gestoken, zodat ze echt even een tijdje vooruit konden. Toen ik een halfjaar later weer bij deze mensen was, waren de kinderen er weer net zo aan toe als voordat ze de nieuwe kleren hadden gekregen; vies, onverzorgd en met kapotte kleren. Dan zakt de moed je wel eens in de schoenen.’ Ondanks deze nare ervaring wil Romke van geen ophouden weten en commentaar over dat zijn werk maar een druppel op een gloeiende plaat zou zijn wuift hij weg. ‘Het zijn mensonterende omstandigheden waarin deze mensen leven. Het is schandalig dat in Europa, zo dicht bij huis, mensen zo moeten leven. Als je daar dan kan helpen, dan moet je dat toch gewoon doen?’
Romke heeft thuis in Twijzelerheide een flinke opslagplaats waar hij het hele jaar door goederen verzamelt. Voor zijn huis staan twee containers, waar mensen ook wanneer hij niet thuis is kleding en andere bruikbare spullen in kunnen doen. ‘Elke dag worden in die containers spullen gedaan. Het leeft in het dorp. Veel mensen kijken eerst of kleding nog bruikbaar is voor in Roemenië voordat ze het uiteindelijk weggooien.’ Romke krijgt ook wel eens spullen die uiteindelijk niet mee gaan naar Roemenië. In zijn opslagplaats staat een antieke meubelset. ‘Als ik dit meeneem naar Roemenië verdwijnt het in de kachel. Dus dan zet ik het te koop. Op deze set heb ik al een bod van 200 euro. Daarvan bekostig ik weer een deel van het transport, of haal ik nog wat lekkers voor de kinderen daar.’
Het hulptransport is een dure bezigheid. Via een bevriende vrachtwagenchauffeur weet Romke het voor elkaar te krijgen alleen de heenreis te betalen. Op de terugweg probeert deze chauffeur dan een vracht voor de terugreis te regelen. Al met al kost de reis naar Roemenië toe wel een paar duizend euro. ‘Denk alleen maar eens aan de diesel. Onderweg moeten we nog ergens in een hotel overnachten en ter plaatse betalen we ook altijd de dokter waar we mogen overnachten een bijdrage. Dat gaat veelal uit eigen zak, maar we hebben ook een sponsor die meehelpt voor de reis naar Roemenië toe.’

Voor de dozenactie die Romke nu op touw heeft gezet zijn nog een heleboel dozen beschikbaar. In de dozen kunnen boodschappen als ontbijtkoek, soep, maandverband en andere houdbare spullen worden gestopt. Het is de bedoeling dat deze dozen in september weer bij Romke worden ingeleverd, zodat hij deze in het najaar naar Roemenië kan brengen. ‘Vorig jaar hebben we zo’n soort actie gehouden met tasjes. Ik had een hele stapel tasjes gekregen en wist niet zo goed wat ik ermee moest doen. Toen hebben we een soortgelijke actie gehouden met tasjes, en dat was een groot succes. Deze waren alleen voor het transport minder geschikt. Dus daarom doen we het dit jaar met dozen.’

Bel voor meer info: 0622462375 of stort op rekeningnummer 363044507 tbv Roemenië.