Drogeham

Datum: 7 september

Tijd: 10.00 uur

Het Concours Hippique in Drogeham is ongeveer een uur geleden van start gegaan op het moment dat de (On)genode gast de auto het parkeerterrein van het concoursterrein opdraait. Nog enigszins slaperig wijst een jonge parkeerwacht de weg naar het achtereind van het parkeerterrein. Hier kan de (On)genode gast aansluiten bij een grote rij auto’s. Al bij het parkeerterrein zijn verscheidene menners met hun paarden in de weer, voordat zij hun opmars maken op het concoursterrein. De wedstrijden zijn al in volle gang. Muziek schalt uit de speakers, waarna de wedstrijdleiding het woord neemt en deelnemers voorstelt aan het publiek. Er wordt vertelt over de paardengeschiedenis van de deelnemers, maar ook wat voor werk ze doen of welke opleiding gevolgd wordt. ‘Deze deelnemer werkt in haar vrije tijd bij de Mac Donalds, maar zou liever al haar tijd besteden aan haar paard.’ Omdat er nog veel meer te doen is dan alleen de wedstrijden bekijken, besluit de (On)genode gast een rondje te doen over het terrein. Grote trailers en kleinere paardenkarren staan zij aan zij. Aan de teksten op de trailers valt te zien dat lang niet iedereen uit de buurt van Drogeham komt. Er wordt hier en daar nog een lekker ontbijtje naar binnen gewerkt, op andere plaatsen is men bezig met het paard. Even verderop is een kleine markt ingericht met ambachtelijke producten. Een eendenkorfvlechter laat zien hoe hij zijn eendenkorven maakt. Op de markt is het nog niet erg druk. Sowieso moet het nog een beetje op gang komen, in tegenstelling tot bij het bellenblaasspeelveld. Hier zijn al veel kinderen in de weer om zo groot mogelijke bellen te maken. Anders dan vroeger, toen er flink geblazen moest worden voordat er een bel tevoorschijn kwam, waren er nu attributen aanwezig om met slechts een beetje schuim een enorme bel te creëren. Niet alleen de kinderen genieten, ook de ouders vinden het zichtbaar prachtig. Het springkussen even verderop staat er maar verlaten bij. De bellen zijn veel interessanter. Naast een hoop paarden zijn er op het terrein ook een hoop honden te vinden. Sommigen zonder functie, maar anderen om voor een ware show te zorgen. Op het terrein wordt een demonstratie Heelwork to Music & Freestyle gegeven. Deze sport staat ook wel bekend als ‘doggy dancing’. De dansers en danseressen dansen samen met hun hond, een sport die momenteel aan populariteit wint in het Noorden van Nederland. Het is ook niet voor niets, dat eind september het Europees Kampioenschap Heelwork to Music & Freestyle in Burgum wordt gehouden. Op het concoursterrein zijn ook oude tractoren te zien. Een opa en oma fotograferen trots hun kleinzoon, die enthousiast aan het stuur zit te draaien. De (On)genode gast keert terug naar waar de paarden hun kunsten kunnen vertonen aan het publiek. Inmiddels zijn er al veel meer mensen op de been, de stoeltjes op de tribune zijn al veel meer gevuld en ook aan de andere zijden van het wedstrijdveld staan al veel meer mensen. Ondertussen wordt de winnaar van de vorige ronde omgeroepen. Haar staat later op de dag nog meer te wachten, wanneer zij mee mag doen met het onderdeel mennen aan de lange lijn. Het is een onderdeel die zeer weinig te zien is op concoursen als deze. De rijders die zich net aan de jury hebben laten zien vertrekken weer richting hun standplaats. Er wordt plaats gemaakt voor de volgende wedstrijd. Er hangt een zeer ontspannen sfeer, zowel onder de wedstrijdrijders als het publiek. De (On)genode gast vertrekt weer richting parkeerterrein, waar inmiddels al vele plaatsen meer bezet zijn. Op de terugweg richting de openbare weg moet er constant in de berm gereden worden vanwege tegenliggers. Het kon nog wel eens druk worden de rest van de dag.