‘Eén doorgaande lijn, dat is de kracht!’

|
| Foto: |
voorpagina groningen

Brede School Zuidhorn: een gezamenlijke visie, een eigen cultuur

ZUIDHORN – Woensdagochtend 10:00, bouwlocatie Brede School Zuidhorn. Met stevige passen sjouwen drie dames op hakken het bouwterrein op. Stoer zijn ze zeker, Klarie Zwarteveen en Janneke Smid van CBS Het Anker en Annemarie Beukema-Kars van OBS De Borgh. Stoer omdat ze zonder commentaar de bouwhelm op het gekapte hoofd drukken, maar des te meer omdat ze alle drie aan het roer staan van de twee basisscholen in de gemeente. Nu nog ieder op hun eigen locatie, maar straks gezellig samen onder één dak.

“Ik begin het echt te voelen nu”, roept Beukema-Kars in de bouwkeet die vol geplakt is met tekeningen van de school. “Het is zo mooi om te zien dat wat je bedacht hebt, nu ontstaat.” Talloze gesprekken zijn eraan voorafgegaan voor er überhaupt een tekening op tafel lag. De voorbereiding van de Brede School duurt al enkele jaren. Een proces wat letterlijk moest groeien. Voor je eigen school de lijntjes uitzetten is immers iets heel anders dan met vier partijen een eenduidige koers bepalen. Want behalve de twee basisscholen, zijn ook kinderopvang SKCG en Stichting De Zijlen uit Tolbert onderdeel van de Brede School. Aanvankelijk kwam de samenwerking een beetje moeilijk op gang. Zwarteveen vertelt dat het inderdaad moest groeien. “Iedereen is gewend om autonoom te denken. Je moet duidelijk communiceren wat je graag wilt bereiken, maar ook aan durven geven waar de grenzen liggen. Omdat we met vier verschillende partijen te maken hebben die allemaal onder één dak zitten, is het belangrijk om op hoofdlijnen dezelfde visie te hebben. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat kinderen van Het Anker mogen fietsen op het schoolplein en leerlingen van De Borgh niet. De pleinen zijn gezamenlijk domein. Welk beleid hanteren we daarvoor? Overal moet je iets van vinden. Op een gegeven moment raak je er helemaal aan gewend en spreek je dezelfde taal.”
Smid benadrukt dat straks, als alles klaar is, er opnieuw een groeiproces doorgemaakt zal worden. “Dat zit hem vooral in: hoe kunnen we elkaar vinden in de samenwerking? Welke thema’s kunnen we gezamenlijk brengen? Hoe kunnen we daar ook het SKCG bij betrekken? Denk bijvoorbeeld aan de Kinderboekenweek of sinterklaas. Maar dat moet je niet van tevoren allemaal uit willen schrijven en dichttimmeren. Zoiets moet groeien. Hoe kunnen we elkaar vinden, blijft voortdurend de vraag.” Samenwerken met De Zijlen zien de directrices als een belangrijke ontwikkeling. “Het is goed voor kinderen dat ze kunnen omgaan met mensen met een beperking. Kinderen zien dat ze anders zijn, maar ook dat deze mensen prima mee kunnen draaien. Weet je wat zo mooi is? Je maakt op deze manier eigenlijk een maatschappij in het klein. Kinderen leren goed met elkaar om te gaan. Zo werkt het in de samenleving ook.”

Eenduidige pedagogische visie
Hoewel het halfronde betonnen kolos nog lang niet af is, begint het door de drie bouwlagen al wel vorm te krijgen. De bedoeling is, zo leggen de dames uit, dat het kind groeit in de school. Zo is de begane grond voor de onderbouw, de tweede verdieping voor de middenbouw en zit de bovenbouw helemaal bovenin. Bang dat de scholen de eigen identiteit verliezen door samen te hokken, zijn de directrices niet. “Iedere school heeft z’n eigen vleugel hè? Het Anker zit links van de hoofdingang, De Borgh rechts. We blijven onze eigen school met onze eigen cultuur”, licht Smid toe. “De leerpleinen, speelpleinen buiten en de gymzaal worden wel gezamenlijk gebruikt. Dat geldt ook voor de personeelskamer boven de centrale hal. Die is van ons allemaal. We zijn samen met één pedagogische visie bezig. Dát is onze kracht”, benadrukt Beukema-Kars.

Veiligheid
Op de school is er straks plek voor zo’n 550 leerlingen. Om te voorkomen dat kinderen zich verloren voelen in de 6500 vierkante meter grote school, heeft iedere groep z’n eigen ingang.“Veiligheid en geborgenheid zijn voor een kind ontzettend belangrijk. Daarom hebben we veel ingangen direct naar het klaslokaal. En de kleuters hebben hun eigen plein.” Over de verkeerssituatie -aanvankelijk een heikel punt omdat de verkeerssituatie rond de school niet veilig genoeg zou zijn, zijn de dames tevreden. “Een compliment aan de gemeente. Zij hebben de rondweg aangelegd waardoor er geen druk verkeer meer voor de school langskomt. De Brede School ligt nu ingesloten in een wijk met daaromheen dertigkilometerweggetjes. Dat was ook een voorwaarde, zeker, maar het is al wel gerealiseerd.”
Dat gemak de mens dient, waren de ontwerpers van de school zich ook bewust. Voor ouders is het een makkie om hun kind te droppen via de ‘kiss and ride-ruimte’ aan de achterkant van de school. Ze rijden het schoolplein op, zwaaien de passagiersdeur open, drukken een zoen op de wang van hun koter en zoeven weg. Na negen uur gaat het plein op slot en kunnen de kinderen er een potje voetballen of schaken.
“Leerlingen mochten er zelf meedenken over wat ze graag op het plein willen hebben. Een groot schaakbord en een atletiekbaan zijn daar onderdeel van.”
Eén doorgaande lijn is de kracht van de school, benadrukken Beukema en Zwarteveen. “Kinderen zijn hier vanaf nul tot twaalf jaar. Eerst op de crèche, daarna op school en de BSO. In hetzelfde gebouw met dezelfde mensen. Als er iets aan de hand is met een kind, loop je als leerkracht gemakkelijk even mee naar de opvang. Geen busjes, maar een warme overdracht.”
Eén ding is zeker: de dames staan te popelen om te verhuizen. Alleen al door het enorme ruimtegebrek waar ze op dit moment mee kampen. De oude schoolgebouwen barsten uit hun voegen of staan bijkans op instorten. “Het is echt behelpen. Met beide scholen geven we les op twee verschillende locaties, wat betekent dat ouders hun kinderen op twee verschillende plekken van school moeten halen. Bovendien zijn de gebouwen zwaar verouderd. Als het meezit kunnen we er in het nieuwe schooljaar starten. We hebben er echt zin in!”, besluiten de dames. Eerst moet er nog even een passende naam voor de school bedacht worden. “Iedereen mag meedenken! Inwoners, ouders en kinderen. Ook bureaus mogen een naam insturen. De inschrijving loopt tot 1 oktober. Nee, er is geen prijs vaan verbonden. Het gaat om de eer.”

|

UIT DE KRANT