Eerste grote prijs vroeg in het seizoen voor Bauke Mollema
Sport
Bauke Mollema heeft nu al woord gehouden. Een van zijn doelen was het halen van een eerste prijs in een grote wedstrijd. Dat dit doel al in januari werd behaald, was zelfs voor de nuchtere oud Zuidhorner een verrassing. Onder zware omstandigheden zette de kopman van Trek Segafredo de Ronde van San Juan in Argentinië op zijn naam.
Zondag ging Mollema in de vrijdag veroverde leiderstrui de laatste wedstrijddag in en liet de zege niet meer in gevaar komen. En dus was er reden voor een brede glimlach.”Ja, winnen al zo vroeg in het seizoen is lekker! Mijn doel hier was het podium en kijken of ik voor een dagzege kon gaan. Dat laatste is dan net niet gelukt, al heb ik het wel geprobeerd. Maar het eindresultaat is er niet minder om, haha.” Zijn stem klinkt licht. Hij is echt blij. Zoveel is duidelijk, een paar uren na de wedstrijd vanuit het verre Zuid Amerika. “Ik heb een goede tijdrit gereden. Dat vormt wel de basis voor deze overwinning. Ik ben echt blij dat mijn tijdrit zoveel is verbeterd de laatste jaren en dat al die trainingen niet voor niets zijn geweest.” Hoewel Mollema tegenwoordig een stuk zuidelijker woont dan in het koude Leeuwarden, vond hij de omstandigheden erg zwaar. “Het was er tussen de 35 en 40 graden en soms zelfs meer! De zon die de hele dag brandde en dan ook nog bergopwaarts en op twee en een half kilometer hoogte. Das was echt afzien. Ik wilde tijdens de slotetappe echt proberen voor de dagzege te gaan maar de mannen bleven maar rijden in die laatste kilometers. Dus heb ik me maar bezig gehouden met het afslaan van een aanval van Nibali.” Dat lukte eigenlijk vrij makkelijk. Was er geen onrust na de demarrage van de Italiaan? ‘Eigenlijk niet. Ik wist dat hij maar twee mensen mee had en dat de sprinters ook nog zouden gaan rijden. Geen reden tot paniek. Dat bleek uiteindelijk allemaal te kloppen. En aangezien ik nog niet zoveel rittenkoersen heb gewonnen, ben ik heel bij met deze!”
Zondag ging Mollema in de vrijdag veroverde leiderstrui de laatste wedstrijddag in en liet de zege niet meer in gevaar komen. En dus was er reden voor een brede glimlach.”Ja, winnen al zo vroeg in het seizoen is lekker! Mijn doel hier was het podium en kijken of ik voor een dagzege kon gaan. Dat laatste is dan net niet gelukt, al heb ik het wel geprobeerd. Maar het eindresultaat is er niet minder om, haha.” Zijn stem klinkt licht. Hij is echt blij. Zoveel is duidelijk, een paar uren na de wedstrijd vanuit het verre Zuid Amerika. “Ik heb een goede tijdrit gereden. Dat vormt wel de basis voor deze overwinning. Ik ben echt blij dat mijn tijdrit zoveel is verbeterd de laatste jaren en dat al die trainingen niet voor niets zijn geweest.” Hoewel Mollema tegenwoordig een stuk zuidelijker woont dan in het koude Leeuwarden, vond hij de omstandigheden erg zwaar. “Het was er tussen de 35 en 40 graden en soms zelfs meer! De zon die de hele dag brandde en dan ook nog bergopwaarts en op twee en een half kilometer hoogte. Das was echt afzien. Ik wilde tijdens de slotetappe echt proberen voor de dagzege te gaan maar de mannen bleven maar rijden in die laatste kilometers. Dus heb ik me maar bezig gehouden met het afslaan van een aanval van Nibali.” Dat lukte eigenlijk vrij makkelijk. Was er geen onrust na de demarrage van de Italiaan? ‘Eigenlijk niet. Ik wist dat hij maar twee mensen mee had en dat de sprinters ook nog zouden gaan rijden. Geen reden tot paniek. Dat bleek uiteindelijk allemaal te kloppen. En aangezien ik nog niet zoveel rittenkoersen heb gewonnen, ben ik heel bij met deze!”