Emotioneel en sportief verlies FC LEO

Indrukwekkend eerbetoon Mart Buikema

LEENS - FC LEO heeft zaterdag met 3-2 verloren van VV Dokkum. De Friezen waren over de hele wedstrijd de betere ploeg. Het hooggeplaatste Dokkum was fysiek sterker, had voetballend meer in huis en bleek voorin slagvaardiger dan de Leensters, die in de slotfase nog dichtbij de gelijkmaker waren.

“Dokkum speelde slecht en wij waren nog slechter”, oordeelde LEO-trainer Jan-Jaap Zijlstra. Maar het had ongetwijfeld ook te maken met Mart Buikema. Het was zaterdag de geboortedag van de afgelopen zomer verongelukte speler. De spelers wilden nog één keer Mart herdenken en vroegen of de geplande uitwedstrijd kon worden omgedraaid. De KNVB en Dokkum verleenden hun medewerking. Voor de wedstrijd kwamen beide ploegen het veld op, samen met de drie kinderen Dirk-Jan, Tetske en Ilse van de familie, die een bordje bij zich hadden met een portret van Mart. De kinderen liepen rond in bijpassende shirts, het rugnummer 10 van Mart en teksten ‘A Catalyst, an inspiration, a leader, an icon, a footballing genius’ van Eric Cantona, want dat was zijn idool. Er volgde een minuut-stilte. Scheidsrechter Nijemcevic toonde ook respect door de spelerskaarten pas na het moment van stilte te controleren. De familie schonk de wedstrijdbal. Hoewel het niet echt te merken was, moet dit alles de spelers hebben geraakt en natuurlijk broer Stan. Of LEO met Mart wel gewonnen zou hebben, zullen we nooit weten. Boven de bestuurskamer hangen actiefoto’s van Mart. Het gemis van de speler, de vuurvreter en leider, was in alle opzichten merkbaar. Bij LEO ontbrak een speler die voorop ging in de strijd en het agressievere spel van Dokkum kon indammen. De Leensters begonnen wel furieus. Peter Kolkena zette LEO al vroeg op het goede spoor. De eerste kans ging nog net verloren, na een gevaarlijke voorzet die kon worden weggewerkt. In de tweede mogelijkheid maakte de kleine aanvaller het subliem af door snoeihard in de korte hoek te knallen: 1-0. Even later trok Justin Poort voor en nam Rowan Rozema de bal vol op de pantoffel. En daar moet je een beetje geluk mee hebben en dat was aan LEO deze dag niet besteed. Het waren de betere momenten in een duel dat al snel kantelde in het voordeel van de gasten die meer balbezit kregen en gevaar stichtten, mede doordat de thuisclub niet altijd bij de les was. Hoogstaand voetbal was overigens niet mogelijk op het knollenveld, waar lustig met zand was gestrooid. Dokkum drong verder aan. Joeke Vellema schoot in het zijnet, in de tegenstoot passeerde Marco Rietema zijn tegenstander en schoot hard in de korte hoek. De inzet werd knap gekeerd. Vervolgens een rechtstreeks duel tussen de Dokummer doelman en Rozema. Beiden kwamen met een hoog been in, de keeper kwam als winnaar uit de strijd. Strijd leverde vooral Dokkum. LEO reageerde slap in de duels en na slecht uitverdedigen kon Minne Zijlstra uithalen: 1-1. En dat was volkomen verdiend. Voorin lag de kracht van de gasten, met als exponent Zijlstra, die zich steeds onzichtbaar maakte en dan weer vrij opdook. Op slag van rust nog een fraaie poging van Stan Buikema, die dreigde naar binnen te trekken en een doelpoging waagde. De bal vloog naast. Maar nog voor de heren aan de thee konden sloeg Zijlstra een tweede keer toe. De spits kwam al dan niet uit buitenspelpositie en haalde nog eens vernietigend uit: 1-2. Buitenspel of niet, LEO had het nooit zover moeten laten komen. Het had ook met kwaliteitsverschil te maken. LEO werd vaker te kijk gezet door het betere aanvalsspel van de bezoekers. Jan-Jaap Zijlstra greep halverwege de tweede helft in en zette Gregory Haans in. Haans weet door de week hoe je een land moet verdedigen en dat zie je in het veld terug. Een krachtpatser die wel de persoonlijke duels aangaat en bovendien een geweldige trap in de benen heeft. Dat liet de invaller meteen zien. Rozema kreeg de bal bij de tweede paal verkeerd op zijn hoofd. Door Haans kwam er meer vuur in de Leenster ploeg, waar Dokkum even niet van terug had. Maar de groen-witten kwamen toch weer onder de druk vandaan en counterden naar 1-3. “Niet afwachten, het is geen museum”, waarschuwde Zijlstra nog. FC LEO kwam op veel fronten te kort. Voorin miste het stootkracht en creativiteit. Bovendien liet de passing - er werd veelvuldig onnodig balverlies geleden- te wensen over. De oranje ploeg heeft ook geen afmaker pur sang. De lichtgewichten waren niet opgewassen tegen de boomsterke verdedigers. In het slotkwartier werd toch nog spannend. LEO trok nog een keer fel van leer en schepte kansjes. Na een mooie steekpass van Rozema had invaller Remco van der Klei vrije doortocht maar kwam net niet in balbezit. En na een voorzet van Buikema die werd breed gelegd schoot Rozema niet slecht in; de harde bal viel echter recht in handen van doelman Patrick van der Velde. In de laatste minuut toch nog de 2-3. Rene Oostra bereikte met een prachtige pass de doorgelopen Rozema, die met een weergaloze boogbal de keeper verschalkte. Het werd zowaar hectisch voor het doel van Dokkum. Uitgerekend Stan Buikema - een mooi gebaar van de medespelers- mocht aanleggen voor een vrije trap. Het zou wat zijn geweest. Maar de uiteraard vol met emotie spelende Buikema schoot te zwak in. Vervolgens alsnog een voorzet van Buikema. Rozema ging het duel aan met de keeper die de bal losliet. Het was zowaar de kans op de gelijkmaker. Maar het mocht niet zo zijn deze gedenkwaardige middag. FC LEO verloor sportief en emotioneel.

FC LEO - VV DOKKUM 2-3 (1-2); Scoreverloop: 8. Peter Kolkena 1-0, 40. Minne Zijlstra 1-1, 45. Minne Zijlstra 1-2, 75. Jan-Gerrit Tacoma 1-3, 90. Rowan Rozema 2-3; Scheidsrechter: Nijemcevic (Leeuwarden); Gele kaart: Jan Gerrit Tacoma, Erik van Buiten (beiden Dokkum); Toeschouwers: 200

OPSTELLING FC LEO: Roelof Bolt, Rick Oost, Rene Oostra, Jeroen Batema, Marc van der Klei, Frank Veenwijk, Peter Kolkena, Marco Rietema (55. Gregory Haans), Rowan Rozema, Stan Buikema, Justin Poort (75. Remco van der Klei)

STER VAN HET VELD: STAN BUIKEMA (FC LEO). Hij uitte het niet zo, maar het was natuurlijk voor hem een hele moeilijke wedstrijd. Alles stond vandaag in het teken van zijn overleden broer Mart. Hij gedroeg zich kranig in het veld. De vrije trap die hij aan het eind mocht nemen was te veel van het goede. Niemand nam het hem kwalijk.