“Er wordt teveel in euro’s gedacht”

Afbeelding
voorpagina groningen

Marieke Wilschut tweede op lijst Partij voor de Dieren

KOMMERZIJL – Ze is jong en barst van de ambitie: Marieke Wilschut uit Kommerzijl. Bij de komende verkiezingen voor de Provinciale Staten staat ze op plek twee van de lijst van de Partij voor de Dieren. Niet alleen voor het dierenrijk, maar zoals ze zelf zegt voor alles wat leeft. Eén van de belangrijkste punten is om zo snel mogelijk met alternatieven voor de gaswinning te komen.
De band met alles wat leeft, zat er bij Wilschut al vroeg in. Zo runde ze jarenlang een caviaopvang. Dat begon toen ze twaalf was, met als één van de voornaamste redenen dat ze op die leeftijd geen vrijwilliger mocht zijn bij het asiel. “Ik had een heel betoog voorbereid, maar mijn moeder zei meteen dat het goed was,” vertelt ze. “Misschien omdat ik er toen al heel serieus over was en het professioneel aanpakte.”
Wat moederlief toen niet kon vermoeden, was dat er op het hoogtepunt zo’n 100 cavia’s in de opvang zaten. Daarnaast kwamen er die zomer nog logés bij. “Gemiddeld waren het er maar 30 per jaar hoor,” lacht Wilschut. Uiteindelijk moest ze een opnamestop invoeren en nadat de laatste cavia verdwenen was, richtte ze zich volledig op haar studie Diermanagement aan het Van Hall Instituut. Tijdens die periode liep ze stage bij de dierenambulance.
Het was op die plek waar ze geïnteresseerd raakte voor de politiek. “Ik was net afgestudeerd, toen er bij de partij een baan vrijkwam. Ik werd getipt, maar voor ik solliciteerde heb ik alle partijprogramma’s goed gelezen. Ik dacht: dit vind ik ook, dit ook en dit ook.” De keuze voor de partij was snel gemaakt. “Wat de partij onderscheidt is dat zij respect heeft voor alles wat leeft. Er wordt heel vaak in euro’s gedacht, maar geld is een middel en geen doel.”
Om dat te beschrijven noemt ze de aardgaswinning. “Al toen hiermee begonnen werd, waarschuwden mensen voor bevingen. Ze werden uitgelachen en er werd gekozen voor de massale winning van aardgas. Nu zien we wat ervan komt.” Volgens de jonge politica moet er snel gekeken worden hoe Nederland onafhankelijk van aardgas kan worden. “We moeten het platteland bewaken en zorgen voor levende dorpskernen. Geen megastallen, dat zien agrariërs zelf ook in. Die industrialisering moeten we niet willen.”
Door de politiek in te gaan, hoopt Wilschut de wereld iets te kunnen verbeteren. “We hebben de mond vol over de zwakkeren, maar uiteindelijk gaat het geld toch naar de grote bedrijven.” Ook vindt ze de jagerslobby te groot. “Het lijkt dat ze alles kunnen doodschieten wat wild is, maar dat is niet in het belang van de biodiversiteit. Wij zijn daarom tegen de plezierjacht. Het doodschieten van dieren lost niks op.”
Of de provinciale tak een opstap is naar een gemeentelijke afdeling in Zuidhorn, weet ze niet. “We zijn aan het kijken, maar het probleem is dat je een lijst moet opstellen met goede mensen. Nu zijn er gewoon nog te weinig mensen die daarop willen.” Wel zal ze komende maanden in haar eigen gemeente campagne voeren. “We moeten boeren uitleggen waarom wij vinden dat sommige dingen voor de lange termijn het beste zijn.”
Een ‘one issue’-partij vindt ze haar club niet. “De ChristenUnie is ook niet de hele dag met het geloof bezig, net als de PvdA niet met arbeid. Wij zijn er als partij om een signaal af te geven.” Wilschut belooft dat haar partij zich aan het verkiezingsprogramma houdt. Dat dit betekent dat de partij het waarschijnlijk nooit tot collegepartij zal schoppen, vindt ze geen punt. “Het zijn altijd kleine groepen geweest die de grootste veranderingen teweeg hebben gebracht. Zie ons als de opjagers.”

UIT DE KRANT

Lees ook