Familie Veldman opent huis en hart voor Wit-Russische Vitalek
‘Het is een heerlijk mannetje’
BRILTIL –Met drie zoons en een dochtertje is het gezin Veldman al geen klein gezin, maar Arike Veldman en haar man maakten zonder moeite een tijdje geleden de keuze om hun huis en hart zeven weken lang open te stellen voor nog een kind; de negenjarige Vitalek uit Wit-Rusland. Het mannetje, dat woont in een door de Tsjernobyl-ramp radiologisch besmet dorpje, is samen met zijn klasgenootjes zeven weken lang te gast in Noordhorn en omgeving. De kinderen kampen met gezondheidsproblemen wegens de besmetting. Door zeven weken lang te verblijven in een gezonde omgeving wordt hun bloed dusdanig gezuiverd dat zij daar nog hele lange tijd van profiteren. Arike en haar gezin maakte pas na de zomervakantie de beslissing gastgezin te zijn voor Vitalek, en tot nu toe zonder spijt.
‘Wij wonen sinds ongeveer tien jaar hier bij Zuidhorn. In die tijd kregen we wel eens wat mee van het project in Noordhorn met de Tsjenobylkinderen. Met mijn man had ik het er wel eens over gehad om eens mee te doen, maar vaak kwam het er niet van. Totdat na de zomervakantie een oproep werd gedaan. Er moesten nieuwe gastgezinnen komen omdat op het laatste moment iemand wegens omstandigheden afgezegd. Toen wisten we dat dit het moment was om mee te doen’, vertelt Arike. Vitalek blijkt al snel een heerlijk jongetje, dat geen last van heimwee heeft en het goed kan vinden met de drie zoons van het gezin Veldman. ‘Vitalek heeft dezelfde leeftijd als ons middelste zoon, en dat klikt goed. Maar hij is ook een jongetje die zich prima alleen wel even vermaken kan. Bovendien zijn zijn klasgenootjes ook in de buurt, dus daar speelt hij ook wel eens mee’.
Tijdens het verblijf van Vitalek probeert het gezin Vitalek ook wat mee te geven over het geloof. ‘Bijbelverhalen vindt hij prachtig, maar voor de rest is het moeilijk wegens de taalbarrière. Ons Russisch is nou niet bepaald je-van-het, en hij kent niet echt Nederlands. Met handen en voeten komen we echter een heel eind’, aldus Arike. ‘En gelukkig is er nog zoiets als Google Translate’, voegt ze er lachend aan toe.
De Tsjernobylkinderen zijn gedurende zeven weken te gast in Noordhorn en omgeving. Twee onderwijzeressen zijn met hun meegereisd naar Nederland, waardoor ze niets missen van hun school. Ondertussen worden er geregeld leuke uitstapjes geregeld, en gaan de gezinnen er zelf ook wel eens op uit met hun gastkind. ‘De kinderen zijn onlangs met z’n allen naar de molen Fortuna in Noordhorn geweest, dat vonden ze geweldig! Maar gewoon even een stukje fietsen in de straat vindt Vitalek ook al geweldig. Wij hebben het idee om nog een keer met hem naar de zee te gaan. Dat kent hij natuurlijk helemaal niet. Daarom lijkt dat ons zo leuk om hem dat te laten zien’, vertelt Arike.
Hoe het precies zit met de gezondheid van Vitalek is voor het gezin Veldman moeilijk in te schatten, mede door de taalbarrière. ‘We hebben niet het idee dat hij veel mankeert, al heeft hij wel een slechte conditie en is hij wat kortademig. We hopen dat deze zeven weken hier er aan bijdragen dat hij een betere conditie krijgt’.
De ervaringen van het gezin Veldman zijn tot nu toe dusdanig positief dat ze een volgende keer zeker weer zouden overwegen om een Wit-Russisch kind in huis te nemen. ‘Het gaat zo ontzettend leuk. De kinderen zitten samen te kaarten, met de ouders van Vitalek is via Skype zo nu en dan contact en Vitalek is ook dol op zijn jongere tijdelijke zusje.
Bovendien hebben we een Russische buurvrouw, dus in geval van nood raken wij niet zo snel in paniek. Bovendien geeft het meedoen aan dit project een stukje saamhorigheid binnen de gemeenschap. Wij leren hierdoor ook weer nieuwe mensen kunnen uit eigen omgeving, en dat is erg leuk!’