Fred Diekmann

Afbeelding
geen categorie

Fred Diekmann
Stichting Historie Kornhorn
“De Stichting Historie Kornhorn bestaat 25 jaar én geeft weer een boekje uit: ‘Ook dit is Kornhorn’. We dachten dat we de meeste verhalen nu wel vertelt hadden, maar niets bleek minder waar. Het begon allemaal door de plannen om een vervallen woning in Opende te slopen. Het bleek te gaan om één va de oudste woningen van de voormalige woningbouwvereniging Juliana. De werkgroep C + Hek wilde de woning herbouwen in het Curringherveld. Dat plan bleek wat te hoog gegrepen. Wij besloten er daarom iets over op papier te zetten. Het begin van een nieuwe serie historische verhalen verdeeld over negen hoofdstukken. We zijn ons gaan verdiepen in de achtergrond van woning. Het gebouwtje stond toen bijna op instorten, het was hoog tijd dat er iets mee gebeurde. Mevrouw Jiske Stienstra en haar man hebben er heel lang gewoond, wel vijftig jaar. Dit zijn legendarische figuren die de kranten rondbrachten en zijn dus aardig bekend in het gebied. Het is een heel leuk verhaal. Op de vraag waarom ze het huisje nooit gekocht hebben, antwoorden ze: ‘Toen we het wilden kopen mocht het niet, toen het wel kon, wilden we niet. Er is aandacht voor meer woningen in het boekje, waaronder voor mijn eigen huis. We zijn op zoek gegaan naar de oudste woningen in Kornhorn. Dat zijn er niet zo heel veel. Mijn eigen huis is in 1903 gebouwd en wij wonen er nu sinds 1975. Ik heb helemaal kunnen nagaan wie er vanaf dat moment allemaal in het huis hebben gewoond. Naast de voordeur zijn de letters ‘B.H.’ in het steen gekerfd. Dat is de naam van Bote de Haan, de eerste eigenaar. Zo ging dat vroeger, het mocht niks kosten. Ik heb ook een briefwisseling gevonden tussen iemand die in 1947 in het huis wilde wonen en de gemeente. Er heerste toen grote woningnood. De Woonruimtewet was van kracht, waardoor mensen niet zelf mochten beslissen waar ze woonden. Dit was om de beschikbare woonruimte doelmatig te verdelen. De mensen in kwestie wilden er heel graag komen wonen, maar zij stonden niet als eerste op de lijst. De briefschrijver legt uit bij de groenteboer in Doezum te wonen, onder ‘zeer moeilijke omstandigheden’. Er werden allerlei argumenten aangedragen: de kinderen moesten door de winkel heen, het was geen houdbare situatie. De brief is lastig te ontcijferen, maar het is heel leuk. Zo zijn we op nog veel meer bijzondere verhalen gestuit, die allemaal in het boekje zijn opgenomen. Waarschijnlijk gaan we het na de zomervakantie verspreiden. Dan kan men ook lezen over het feit dat Kornhorn geen één maar twee herbergen heeft gehad.”

UIT DE KRANT

Lees ook