Gerda van Drunen houdt van contrasten
EENRUM – Al bij de eerste woorden is te horen dat Gerda van Drunen geen geboren en getogen ‘Ainromse is, maar een echte Haagse. Afkomstig uit het drukke hectische westen, heeft zij toch haar plaats weten te vinden in een rustig klein dorpje in het waddengebied. Een uitbundige persoonlijkheid die absolute rust weet te betrachten als ze schildert: enerzijds aquarellen van zachte pastelachtige landschappen anderzijds felkleurige olieverfschilderijen. “Het is het contrast, waar ik van hou in een schilderij.” De tegenstellingen zeggen maar één ding over haar en haar werk, wat ze uiteindelijk zelf perfect verwoordt: “ik ben bang dat ik niet zo gemakkelijk in een hokje te plaatsen ben.”
Zelden heb ik zoveel divers werk gezien van een kunstenaar. Gerda laat met het beperkte aantal schilderijen dat in haar atelier De Terp hangt, al zien hoeveel verschillende stijlen ze beheerst. “Ik maak inderdaad heel divers werk”, bevestigt Gerda. Van stillevens tot waddengezichten, dan weer klassieke auto’s met figuren in een landschap geplaatst. “En veel verschillende technieken. Olieverf, maar ook aquarel of acryl. Je moet voorkomen dat je op een doodlopende weg geraakt. Het moet ook blijven boeien, ook voor jezelf. Anders wordt het een routine en werk van de lopende band.”
Het is gezellig bij deze twee Hagenezen in hun atelier aan huis midden in het dorp in Eenrum. Ze vertellen open en uitgebreid over het werk van Gerda, waarbij ze het niet altijd met elkaar eens zijn, elkaar toch ook weer moeiteloos aanvullen. Als ik Rob typeer als een sparringpartner knikken beiden instemmend. “Hij is ook kritisch”, klinkt het, gevolgd door: “ik mag nooit iets zeggen.” Gerda heeft het schilderen en tekenen letterlijk in de vingers. “Als peuter zat ik al overal op te tekenen. Zelfs op het behang, tot ergernis van mijn moeder”, vertelt ze. “Leraren herinneren haar als een natuurtalent”, voegt Rob toe. “Gerda is veel te bescheiden om dat te vertellen.” Net zo divers als haar werk is ook het verleden. Ze volgde haar opleiding aan de Vrije Academie in Den Haag, maakte omslagtekeningen voor het personeelsblad van de Gemeente Den Haag, ontwierp schoenen en werkte en tekende voor een modehuis. Ze kwam op de tv, toen ze samen met twee klasgenoten van de academie uitgenodigd werd voor het programma Fanclub van de Vara om de toenmalige vrouw van Johnny Hallyday, een Frans popidool, zangeres Sylvie Vartan, na te tekenen tijdens haar optreden. Toen de kijkers met het inzenden van briefkaarten hadden gestemd, kwam de tekening van Gerda met overgrote meerderheid als beste uit de bus.
Vanuit Den Haag kwamen de twee uiteindelijk op het Hogeland terecht. “Eerst in Den Andel, ik had er nog nooit van gehoord.” Via een arbeidershuisje op het boerenland bij Warffum “erg eenzaam”, belandden ze in Eenrum. Gerda had een kantoorbaan, maar toen het bedrijf sloot, ging ze zich toeleggen op het schilderen. “Achteraf zeg ik wel: dat had je veel eerder moeten doen, maar toen was je blij dat je een baan had.”
Op de vraag waar haar hart in ligt, qua schilderen, moet ze wel even nadenken. Zijn het de wadden en de natuur die in grote mate aanwezig zijn? “Weet je wat het is, je wordt beïnvloed door je omgeving. Stel ik was in Den Haag blijven wonen, dan had ik misschien ook wel trammetjes geschilderd naast zeegezichten. Het is net hoe je pet staat. Dan heb je zin om een stilleven te maken, dan weer landschappen.” “Ze mag graag iets nieuws doen”, voegt Rob toe. “Vaak ziet ze iets dat haar weer tot iets anders inspireert, en dan heeft ze zoiets van: dat wil ik .” En hoe gezellig druk het nu ook is, als ze werkt dan doet Gerda dat in alle rust. “Als ik schilder kan ik niks om me heen hebben. Het is misschien wel eenzaam, maar als ik geïnspireerd ben en ik ben in gedachten dan vind ik dat niet erg.” Gerda geeft ook cursussen tekenen en schilderen in diverse technieken. “Dat is heel leuk en er wordt veel gelachen.”
Gerda heeft best wel naam gemaakt in de loop der jaren. “Wereldberoemd in Eenrum”, zegt Rob. Maar even zonder gekheid “Mensen vinden dat ze bij ons echt iets moois hebben voor een betaalbare prijs”, vertelt hij. “We hebben niet de behoefte om puur commercieel te zijn. Anders wordt het werk van de lopende band en dat spreekt niet tot de verbeelding” vindt Rob. “Er moet wel ruimte blijven voor inspiratie tot andere ideeën besluit Gerda.
Het atelier heeft geen vaste openingstijden, zoals een galerie. Het atelier is te bezichtigen “ook door de week als we hier zijn”. Meer informatie over Atelier de Terp en het werk van Gerda van Drunen is te vinden op www.atelierdeterp.nl. of via 0595 491836
