Henk Top

Afbeelding
de man/vrouw met de hamer

Voorzitter FC Grootegast
‘Sinds de vereniging in 2008 in een bestuurlijke crisis raakte is er een hoop gebeurd. In 2008 waren er op een gegeven moment nog maar twee mensen die echt de kar trokken bij FC Grootegast. Een aantal ouders heeft toen gezegd dat dit zo niet langer kon en zij hebben de schouders eronder gezet om de club op bestuurlijk niveau weer op poten te krijgen, en dat is goed gelukt. Inmiddels heeft FC Grootegast een hoofdbestuur en een achttal commissies die ieder verantwoordelijk is voor een ander aspect binnen de club. Dat is een goede zaak geweest, al heb je nu wel meer vrijwilligers nodig om alle functies binnen de club te kunnen bekleden. Grootegast was één van de eerste gemeentes die voetbalvelden ging privatiseren. Ons veld wordt nu beheerd door de stichting beheer velden, waar wij als vereniging dan weer van huren. Dat gaat tot nu toe ontzettend goed, en zijn alle partijen dan ook tevreden over. Daarbij mag ook gezegd worden dat De Zijlen, die naast het veld zitten, een hele hoop werk verzetten op de velden en dat dat heel goed gaat. Toen we als club een beleid gingen maken waren er drie actiepunten die gerealiseerd moesten worden. Allereerst het veld, waar we inmiddels een mooi kunstgrasveld voor hebben, daarnaast de verlichting op het pad naar de club, wat pas geleden gerealiseerd is en als laatste de accommodatie. Onze accommodatie stamt uit 1960 en is erg aan vervanging toe. Het is niet alleen oud, maar ook veel te klein voor de vijfhonderd leden die we momenteel hebben. Daarom hopen we op het nieuw te bouwen Multifunctionele Accommodatie, het MFA. Hierin werken we samen met twee muziekverenigingen en andere partijen die hierin een plekje moeten krijgen. De gemeente heeft inmiddels geld toegezegd, maar het is nog steeds niet helemaal rond. De noodzaak is echter hoog. Op zaterdagochtend zijn er met gemak achtentwintig teams die gebruik moeten maken van acht kleedruimtes. Dat levert grote problemen op. Zeker nu het meisjesvoetbal zo’n grote groei heeft gemaakt. Inmiddels bestaat twintig procent van onze leden uit dames of meisjes. En die stop je niet in een kleedkamer met jongens. De laatste jaren is er een hoop veranderd bij de club, wat met name positief is. Ook op voetballend niveau zijn er flinke stappen gezet. Speelden we drie jaar geleden nog in de vijfde klasse, nu is ons eerste team al opgeklommen naar de derde klasse. Het is een jong team, waarvan de gemiddelde leeftijd 22,5 is. Daar zien wij nog veel groeimogelijkheden in, en daar investeren we dan ook in. De tweede klasse moet te bereiken zijn. Dat hoeft van ons nog niet per sé dit jaar. Volgend jaar mag ook.’

UIT DE KRANT