‘Het geheim van een goed huwelijk? Elkaar de waarheid vertellen!’

|
| Foto: |
voorpagina friesland

BOELENSLAAN – Dinsdag was het precies zestig jaar geleden dat Oene Veenstra in het huwelijksbootje stapte met zijn Hennie Laanstra. Het feest voor de familie werd enkele dagen eerder al gevierd, maar burgemeester Gerbrandy kwam op de officiële feestdag langs om het paar te feliciteren. Het huis van het echtpaar was niet moeilijk te vinden. De (klein)-kinderen van de Veenstra’s hadden de tuin feestelijk versierd met ballonnen. ‘Zestig jaar, het is een hele tijd. Het geheim? Elkaar zo nu en dan goed de waarheid vertellen,’ aldus Oene en Hennie.

Het echtpaar leerde elkaar meer dan zestig jaar geleden kennen bij de duivenvereniging in Surhuisterveen. Hier kwam de broer van Hennie geregeld, en dan kwam Hennie ook wel eens mee. Alhoewel Oene enige tijd duiven hield, gaat zijn interesse meer uit naar tropische vogels. Nog altijd houdt hij deze thuis. Zo’n tien jaar geleden werden ’s nachts al zijn vogels uit de schuur gestolen. ‘Die hebben we nooit meer terug gezien.’ In haar vrije tijd is Hennie graag bezig met handwerken en lezen.

In het begin van hun huwelijk hadden Oene en Hennie het niet altijd makkelijk. De moeder van Hennie had een ongeluk gehad en moest langere tijd verzorgd worden. Vanwege de zorg voor Hennies moeder moest Hennie haar baantje in de huishouding bij de familie Van der Lijn in Surhuisterveen opzeggen. Geld voor meubels was er niet. ‘Toen er een kostersechtpaar werd gevraagd in Boelenslaan hebben we ons daarvoor aangemeld. Niet voor de baan, maar voor de woning die daar bij hoorde. Dat heb ik ook eerlijk verteld toen men mij daar naar vroeg. Maar ik heb gezegd: Ik zal mijn uiterste best doen als koster,’ vertelt Oene. Het echtpaar werd kostersechtpaar van de kerk, en ondanks dat het het echtpaar in eerste instantie om de woning te doen was, voerden zij hun werk maar liefst veertig jaar met veel inzet en enthousiasme uit. Naast het kosterswerk voor de kerk werkte Oene ook bij Avek in Surhuisterveen. Op veertienjarige leeftijd kwam hij hier in dienst. Ook hier werkte hij zo’n veertig jaar. Als de tijden anders waren geweest had hij nog wel verder willen leren. ‘De schoolmeester is nog eens bij mijn moeder geweest, om te zeggen dat ik goed kon leren en ik wel naar Drachten zou kunnen om verder te leren. Maar mijn moeder zei dat daar niets van in kwam. Ik moest aan het werk.’ Oene, die vroeger veel gerookt heeft, vertelt over hoe hij dat vroeger bekostigde. ‘We raapten de peuken van de straat. Als je drie peuken gevonden had, kon je daar weer een nieuwe van draaien. Met papier uit het Psalmboekje.’ Tegenwoordig is Oene echter al weer eenentwintig jaar van het roken af.

Met de gezondheid van het echtpaar gaat het redelijk. Het korte termijn geheugen van Oene wil hem nog wel eens een beetje in de steek laten. ‘Maar van vroeger kan ik je alles nog wel vertellen!’ Hennie heeft te kampen met suikerziekte en huidkanker. Een paar jaar geleden was ze nog heel erg ziek geweest, maar tegenwoordig gaat het redelijk, zoals ze zelf zegt.

Tijdens het huwelijk van Oene en Hennie kregen zij één dochter, twee kleinkinderen en zijn ze momenteel in de gelukkige positie nog te mogen genieten van twee achterkleinkinderen, een tweeling.

|

UIT DE KRANT

Lees ook