Het Informatie Paviljoen Lauwersoog
Datum: 25 april 2013
Tijd: 13.30 uur
Maar liefst vier openingen waren er ingepland om Het Informatie Paviljoen, met als koosnaam HIP, in te wijden, dus met zoveel opties, kon de Ongenode Gast toch niet ontbreken. Bovendien de aankondiging stond bol van de namen, dus met ‘tout le monde’ naar het einde van die ‘monde’, dat laten we niet aan ons voorbijgaan.
“Het is nog niet af”, is het stellige antwoord van wethouder Herwil van Gelder op de vraag of hij een tevreden man is. Met een blik op de OSB-platen die gebruikt zijn voor de afwerking, kijkt de Ongenode Gast hem vragend aan. “Het is een start van alles wat nog gaat komen”, verduidelijkt hij. Aha, het gebouw op zich is af, maar wat hier gaat plaatsvinden moet nog vorm krijgen. Een tevreden man is hij overigens wel. “Dit paviljoen laat heel mooi de verschillende invalshoeken zien van dit gebied. Het is een bijzondere plek hier, ontstaan uit de vroegere zeebodem en bepaald door de mensen die hier werken en leven. Dat verhaal gaan we hier vertellen.” De OSB-platen storen hem niet, getuige de opmerking dat het paviljoen volgens hem getuigt van “allure”. “En dat zegt veel van wat we hier met deze plek gaan doen.”
‘Tout le monde’ weet de weg beter te vinden dan de Ongenode Gast en druppelt lekker binnen. Wethouder Kor Berghuis en burgemeester Koos Wiersma van De Marne spelen een thuiswedstrijd en nee, wethouder Jan Oomkes van Zuidhorn is niet verdwaald of afgedwaald. Hij is vandaag aanwezig in de hoedanigheid van voorzitter van de Stichting Informatievoorziening Nationaal Park Lauwersmeer. “Het wordt vast een leuke middag”, spreekt hij de Ongenode Gast toe en getuige de fles wijn in zijn handen, zet Oomkes inderdaad zijn beste beentje voor. Deze zal hij later weggeven aan projectleider Kiki de Graaf. “En gelukkig maar, want ik had gewed dat het nooit zou lukken dit paviljoen zo snel neer te zetten. Dus als ik deze fles wijn niet had weggegeven, had ik er wel één gekregen, maar was het niet gelukt dit mooie paviljoen te bouwen.” Oomkes verwacht dat er ongetwijfeld veel bezoekers in het paviljoen zullen ontdekken wat Lauwersoog allemaal te bieden heeft. “Er komen hier één miljoen bezoekers per jaar,” is de simpele rekensom. De ‘experience’, een ronde ruimte waar op vier schermen beelden met surround geluid worden vertoond, mogen ze in elk geval niet over slaan. Ook de Ongenode Gast wordt er door deze voorzitter heen geschoven.
Ondertussen test de jongste dochter van ontwerper Jano van Gils zijn stoelen en bankjes nog even uit. Verderop volgt een tweetal haar voorbeeld aan de achterkant van het paviljoen. Op de vraag hoe het zit, kaatst de heer terug: “Ga maar zitten, dan kun je voelen hoe 7.500 euro zit”. Dit zal wel een politiek duo zijn en inderdaad het zijn raadsleden Jannie Vogel en Rudmer Veenwijk. Beiden zijn in hun nopjes met het HIP. “Als je toerisme wilt bevorderen, toch iets waar we op inzetten, moet je goede informatie verschaffen”, vindt Vogel. “Optimaal informeren is optimaal rendement”, sluit Veenwijk zich erbij aan.
Tijdens het officiële gedeelte speelt gedeputeerde Yvonne van Mastigt een glansrol. “Kon mijn vader dit maar zien”, begint ze haar verhaal. “Hij maakte altijd meubels van betonplex voor onze kampeervakanties, veel te zwaar voor dat doel, maar hier zijn ze fantastisch op hun plek.” Het spontane verhaal is echt spontaan, beaamt ze later. “Maar zo’n meubel wordt je blij van, daar hoef je niks voor te verzinnen.” Lauwersoog is volgens haar dynamische, prikkelende en bezige plek. “Dit gebied heeft het nodig er samen iets van te maken, dan zijn we onverslaanbaar.”
Projectleider Kiki de Graaf ontspant zichtbaar na de openingshandeling. “19 december was de tekening af, 20 december zat ik bij de inrichters en binnen drie maanden is dit gerealiseerd.” Ook volgens haar in het HIP nog niet klaar. “Er is nog zoveel meer wat hier gepresenteerd kan worden; het waddenerfgoed is nog onderbelicht, hoe willen recreatieondernemers zich presenteren, maar ook bijvoorbeeld welke vogels zijn hier te spotten.” Ze nodigt iedereen uit mee te denken, dus bij deze.
De Ongenode Gast is toch nog nieuwsgierig naar de keuze voor die OSB-platen, welke normaal voor de afwerking worden gebruikt en niet àls afwerking. “Kom maar mee naar Jeroen van Mechelen”, zegt de Graaf enthousiast, waar ze met een brede lach nog iets aan toevoegt over zijn looks. “Herbruikbaar en verplaatsbaar, dat waren de hoofdcriteria”, doet de architect uit de doeken. “Het tropische hardhout en de OSB kunnen nog jaren mee en zijn makkelijk weer te gebruiken. Bovendien moet niet de inrichting, maar de tentoonstelling de belangrijkste sfeer geven.” Zo simpel kan het zijn; simpel als een OSB-plaat.
