Ilse on Tour in Zuid Afrika: “We hebben stoopwafels, hagelslag en pepernoten!”
voorpagina groningen
ZUID-AFRIKA - De 19-jarige Zuidhornse Ilse Spoelman is bezig aan een groot avontuur. Eind juli vertrok de studente Veiligheidskunde aan de Thorbecke Academie, NHL Stenden Hogeschool in Leeuwarden naar Zuid-Afrika om daar een half jaar minors (studieverbreding) te volgen aan de Stenden South Africa. Met de Streekkrant zal ze om de twee weken haar belevenissen delen. Deze week; deel 5.
De vakantie zit er weer op en dus gaat het gewone leven hier weer verder. In het weekend kwam onze hele groep weer terug van vakantie en was de ‘familie’ weer compleet, dat voelde echt weer als thuiskomen. Wat ook meer dan mooi was, was dat er door ouders en vrienden die hier op bezoek waren bevoorrading is meegebracht, waaronder hagelslag, stroopwafels en pepernoten! Want we mogen dan wel ingeburgerd zijn in het Zuid-Afrikaanse eten, de echte Nederlandse klassiekers kunnen wij wel waarderen. Die maandag moest ik weer aan de bak en zijn we gestart met de tweede minor: Food Security. Hierin focussen we ons eigenlijk meer op food insecurity, oftewel het niet hebben van toegang tot voedsel door bijvoorbeeld een conflict, oorlog of om economische redenen. Daarnaast is onze klas uitgebreid met een Amerikaanse student. Deze module is het een stuk rustiger op de campus, veel studenten zijn namelijk na één module weer vertrokken (naar een andere bestemming of naar huis) en er is nauwelijks nieuwe aanwas. Dit komt doordat het Zuid-Afrikaanse schooljaar anders loopt en wij dus begin december zomervakantie hebben, wat ook inhoudt dat over zes weken mijn school hier er ook op zit. Maar daar gaan we nog maar even niet aan denken. Vorige week vrijdag heb ik weer geholpen bij de Soup Kitchen. Deze keer gingen we mee naar Bathurst, een township ongeveer 20 minuutjes rijden van Port Alfred, waar de Soup Kitchen eten uitdeelt op één plek. We stapten in de achterbak van de pick-up (beter bekend als ‘bakkie’) en door de vele regenval die nacht en ochtend gingen wij slippend over de onverharde wegen de township door. Eenmaal aangekomen op de uitdeelplek stond er al een groep van zo’n zestig mensen ons op te wachten, allemaal netjes achter elkaar in twee rijen; volwassenen en kinderen. Tony van de Soup Kitchen had de leiding over Bathurst en ging eerst met iedereen bidden, waarna ze allemaal stukken brood en soep ontvingen. We waren onder de indruk over hoe gestructureerd het verliep en zo vertelde Tony dat ze het de mensen op deze manier hebben geleerd, want in het begin ontstonden er soms zelfs vechtpartijen om het eten. Toen ik voor het eerst in Zuid-Afrika kwam maakten de townships veel indruk op mij en zag ik ze meer als bron van onveiligheid en criminaliteit. Nu voelt het heel anders wanneer we door de townships rijden en zijn het eigenlijk gemeenschappen waar culturen samenkomen. Veel bewoners die genoeg geld verdienen blijven dan ook in de townships wonen (alleen in een groter huis). Want dat is hun plek, waar ze dicht bij familie en vrienden zijn en dat is veel belangrijker. De afgelopen twee weken heb ik niet heel veel avonturen beleefd, maar ondanks dat vermaak ik me hier prima op de campus. Een aantal avonden in de week hebben we quality time met de groep en dan verhuizen we stoelen (en een bed) naar iemands kamer en gaan we daar met z’n allen een film kijken of spelletjes doen. Ook gaan we zo nu en dan poolen bij Ferry’s, het cafeetje onder aan de heuvel, en nu het beter weer wordt zijn we vaker op het strand te vinden. Dit is ook de perfecte plek om na een avond stappen even uit te brakken en te genieten van de oceaan. Heerlijk.