In memoriam: een man die leerde anders kijken

Afbeelding
nieuws groningen

Landschapsschilder Gerard Koster overleden

EENRUM – Landschapsschilder Gerard Koster is overleden. De in Eenrum woonachtige Koster mocht 82 jaar worden. Hij werd bekend door zijn prachtige werk van de Groningse landschappen.

In oktober van 2012 vertelde Koster in de Streekkrant over zijn liefde voor het landschap om hem heen: “Zomer en winter, dag in, dag uit, blijf ik geboeid. “Eén en al pracht dit land.” Lachend verhaalde hij over het moment dat hij zo afgeleid was door goudkleurig riet dat hij met zijn auto in de sloot belande op de weg naar zijn huis. Of over die boer, al jaren doodongelukkig op dat kenmerkende Groningse land, tot hij een schilderij van Koster zag en het landschap opeens op een andere manier bekeek.” Dat was wat het werk van Koster deed; het leerde anders kijken naar de omgeving, naar het prachtige Groningse land. Kenmerkend: grote doeken en de luchten. “Waarom ik de voorkeur geef aan grote doeken? Ik probeer het landschap zelf te brengen. Ik wil de enorme ruimtelijkheid van het landschap uitdrukken. En als ik die ruimtelijkheid wil uitdrukken, dan moet de horizon laag zijn.”

Gerard was een aangenaam verteller, een charmant man en immer productief. Hij sprak bij tijden met een kwajongensgrijns, zat nooit om woorden verlegen en keek destijds uit naar zijn tachtigste verjaardag waarop hij “echt het feestvarken zou zijn”. “Een bezoek aan hem maakte indruk, dat blijft je bij”, zegt ook Ankie Onnes, galeriehoudster van Het Raadhuis in Eenrum. Zij organiseerde voor zijn tachtigste verjaardag een grote succesvolle solo-expositie van Koster. “Een overvolle kerk bij de opening, overweldigende media-aandacht, van de 52 schilderijen maar liefst 47 verkocht. Een voorrecht om mee te maken. Gerard was ‘begeistert’ en schilderde maar door. We hoopten beiden op weer een solo-expositie voor zijn 85e verjaardag. Oktober 2017 staat al in mijn agenda gepand. Plannen blijven maken, positief zijn, genieten van wat er is, praten over kunst, genieten van onze omgeving, wij voelden elkaar wel aan. De laatste tijd ging het snel achteruit met Gerards gezondheid. We zagen elkaar twee weken geleden nog, belden af en toe. Die 85 haal ik niet meer Ankie zei Gerard onlangs, streep maar door in je agenda.”

Een einde aan een jongensdroom. Maar het landschap dat blijft. Dat landschap dat hij ons leerde ons anders te zien.

UIT DE KRANT