Ina Fekken: “Mijn werk ontwikkelt zich niet. Het verandert.”

WARFHUIZEN – Vorige week stond kunstenares Ina Fekken nog als gastexposant op de jubileumexpositie van Route 99. Een feest van herkenning voor de veelzijdige Fekken die twee prachtige weekenden heeft gehad met haar collega-kunstenaars van de Route 99. Zelf stelde zij haar papiersneden tentoon. Op het eerste gezicht lieflijke en zonder gevaar zijnde kunstwerken, maar wie verder kijkt ziet dat de pessimistisch romantische Ina iets heel anders bedoeld.

“Papier is fragiel”, begint Ina Fekken haar uitleg. “Je kan er prachtige damesachtige versieringen mee maken en dat is verraderlijk. Ik wil met mijn papierwerken iets vertellen. Maar wat? Dat mag iedereen zelf bepalen. Elk mens is anders en ziet andere dingen in mijn werk. Ik reik mensen een aantal lagen aan, zodat mensen zelf kunnen kiezen hoe zij het interpreteren. Dat levert heerlijke discussies op en daar geniet ik van.” De liefde voor papier is altijd al aanwezig geweest bij de afgestudeerd milieukundige. “Ik ben begonnen met fotografie, maar al snel overgestapt op het maken van schilderijen. Maar dan wel met sjablonen, gewoon om begrenzingen te hebben. Teveel vrijheid is chaotisch. Bovendien is het een interessant proces om te zien hoever je kan gaan binnen je eigen grenzen.” Kunst maken met regels, harde regels, is voor Ina de manier van werken. Fekken: “Zoals ik zei, teveel vrijheid is chaotisch. Dus beperk ik mijn vrijheid. Bijvoorbeeld door geen verfstreken te willen laten zien of door verschillende kleuren naast elkaar te gebruiken die onder een kopieerapparaat dezelfde grijstint opleveren.” Papier vormt daarbij de leidraad in haar werk en werd al snel onmisbaar. “Als je met sjablonen werkt, werk je vooral met papier”, vertelt ze. “Dat papier kwam al snel terecht op mijn schilderijen en dat gaf een mooi effect. Dat heb ik vervolgens doorgetrokken en heb uiteindelijk het hele schilderij maar weggelaten. Daardoor blijven dus de papiersneden over.” Een hele ontwikkeling, zo stelden wij de vraag aan Ina. “Hoho! Geen ontwikkeling”, zegt ze stellig. “Ontwikkeling suggereert dat mijn oudere kunstwerken minder zijn dan de nieuwere. En dat is dus niet waar. Ik kan intens genieten van beide manieren. Zelf zou ik het dus geen ontwikkeling willen noemen, maar verandering.” Niettemin beschouwt zij een papiersnede als haar beste werk. “Dat was een opdracht die ik mocht doen in de Hervormde Kerk van Schildwolde”, aldus Ina Fekken. “Midden in het koor van de kerk stond een bank die gewoon vroeg om omhult te worden. Na lang nadenken kreeg ik het idee om de bank te omhullen met papiersneden van boortorens. Per slot van rekening zit je daar toch in het aardbevingsgebied. Dat heeft grote discussies opgeleverd met verschillende mensen. Prachtig toch?” Helaas zijn haar papiersneden inmiddels uit de kerk verdwenen en in een map in haar werkplaats terecht gekomen. “Niemand kan ze nu bekijken”, weet ze. “Erg jammer. Het zou mooi zijn als er een goede plek voor gevonden wordt. Of dat bijvoorbeeld de Stichting Oude Groninger Kerken zich erover zou ontfermen.” Na de expositie in Het Rechthuis te Aduard is het werk van Ina Fekken nu te bezichtigen in het Martini Ziekenhuis van Groningen. “In de oranje gang, om precies te zijn”, lacht ze. “Mijn werk hangt daar nog tot 11 oktober, dus enige haast is wel geboden voor de liefhebbers. Daarnaast zijn mijn kunstwerken binnenkort te zien in het Duitse vissersplaatsje Ditzun. Een prachtige plaats voor een expositie.” Natuurlijk kan er ook een bezoek gebracht worden aan haar atelier in Warfhuizen. Het atelier is op afspraak te bezoeken. Meer informatie hierover is te vinden op www.inafekken.nl.