Italiaanse Agata vermaakt zich goed in De Triemen
Gastgezinnen gezocht voor buitenlandse scholieren
DE TRIEMEN – De 16-jarige Agata Duarte uit Italië is niet bepaald bang aangelegd. Ze verliet haar moederland Italië om negen maanden in Nederland naar school te gaan. En dan kom je terecht in De Triemen, tussen de weilanden en de koeien en moet je ineens hele einden fietsen om de bewoonde wereld te bereiken. Agata vindt het allemaal even prachtig. “Ik leer hier zo enorm veel van. Voorheen had ik niet gedacht dat ik dit allemaal kon.”
Agata komt uit het zonnige Toscane, uit een klein dorpje dat tussen de steden Florence en Sienna ligt. Ze woont alleen met haar moeder. Hier in Nederland heeft ze ineens een heel gezin, met broer Leonardo (20), zus Lianne (17), moeder Sieuke én vader Ben. “Ik vind het leuk om eens te ervaren hoe het is om deel uit te maken van een groter gezin. Verschillen zijn er wel. Mijn moeder en ik gaan vriendschappelijk met elkaar om, echt als vriendinnen, terwijl hier de ouders echt boven de kinderen staan. Heimwee heb ik nog niet echt. Alhoewel, met kerst vond ik het toch wel even lastig. Dat vieren wij heel uitgebreid met de hele familie. Toen mistte ik Italië wel even.”
Voor de rest weet Agata zich goed aan te passen in Nederland. Ze heeft op school een goede vriendin, Fiona en ook onderneemt ze van alles om het land te leren kennen. Een bezoekje aan de bollenvelden, het bevrijdingsfestival in Groningen of Koningsdag in Leeuwarden. Wat ze vindt van al die oranjegekte? “Ik kijk daar helemaal niet zo vreemd van op hoor. Het is mooi dat jullie zo’n symbool van het land hebben, die jaren achtereen blijft.” Als Berlusconi als symbool van Italië genoemd wordt, trekt ze een vies gezicht. Giechelend: “Nee, asjeblieft niet zeg. Iets wat me wel aan Koningsdag deed denken is de Palio in Sienna.” De Palio is een groot evenement in het stadje. Verschillende wijken nemen het daar tegen elkaar op tijdens een grootse paardenrace. De beste ruiter moet de eer van de wijk verdedigen tijdens de wedstrijd. Bij zowel verlies als winst vloeien er heel wat traantjes. “Dat gevoel is misschien niet hetzelfde, maar de gekte eromheen wel”, aldus de Italiaanse.
Met het gastgezin spreekt Agata Engels. “Ik vind Nederlands erg moeilijk. Ik begrijp veel, maar toch spreek ik liever Engels. Mijn Engels is hier gelukkig al aardig verbeterd. Fries versta ik overigens niet.” Agata weet dat Friesland een unieke provincie is, iets wat ze ondanks de taalproblemen zeker interessant vindt. Door het taalverschil is het op school wel lastig om alles te begrijpen. “Ik hoop daarom ook dat de docenten volgend jaar een beetje aardig voor me zijn als ik weer in Italië naar school moet. Ik heb wel wat achterstand verwacht ik.” En misschien heeft Agata dit jaar dan minder op school geleerd, over zichzelf des te meer. “Door zo’n ervaring snap je jezelf beter. Zo ben ik bijvoorbeeld niet goed in socializen. Nu weet ik gewoon dat dat is hoe ik ben. Ik hou ervan om op mezelf te zijn en daar is ook niks mis mee.”
Moeder Sieuke vertelt dat Agata nu hun tweede buitenlandse scholiere is. “We zijn ermee begonnen omdat onze eigen twee kinderen geadopteerd zijn, ze komen uit Colombia. Vorig jaar konden we iemand uit dat land krijgen, iets wat vooral mijn dochter Lianne erg interessant vindt.” Voor de familie is dit eerst het laatste jaar dat ze iemand in huis nemen. “Volgend jaar gaan we namelijk op zoek naar mijn biologische moeder in Colombia”, vertelt Lianne stralend. “Sinds kort hebben we weer contact met mijn pleegmoeder die eerst voor me gezorgd heeft daar. Zij heeft mijn vader gevonden via Facebook. Ik ben echt heel nieuwsgierig, ik wil al zoeken vanaf mijn dertiende. Nu mag dat omdat ik achttien ben. Het liefst wil ik mijn biologische moeder ontmoeten, maar stel dat dat niet lukt, dat vind ik het alleen al heel fijn om mijn familie daar te leren kennen.”
Voor Agata zit het Nederlandse avontuur er bijna op. Een ontzettend mooie ervaring waar de Italiaanse veel van geleerd heeft. Bijzonder aan Nederland vindt ze de mensen die erg open minded zijn en vriendelijk. “En ik hou ervan om te fietsen.” Minder blij is ze met het Nederlandse eten, de overkill aan aardappels die ze hier krijgt. “Ik vind aardappels best lekker hoor, maar hier wordt het overal bij gegeten. Ik mis de pizza en de pasta. De snoepjes en de cakes zijn hier wel erg lekker.” Maar ongeacht de aardappels en de kilometers fietsen, Agata vindt het het allemaal waard. “Het is ontzettend goed voor mijn zelfvertrouwen. Nu weet ik dat ik alles kan doen wat ik wil.”
AFS Fryslan is de organisatie die bemiddeld tussen gastgezin en de scholieren. Voor de periode van eind augustus 2014 tot midden juli 2015 zijn ze nog op zoek naar gastgezinnen. Interesse? Kijk dan voor meer informatie op www.afs.nl of mail naar afsfryslan@hotmail.com.