Jaika recyclet snoepverpakkingen tot telefoonhoesjes

Elfjarige werkt op oude Singer-naaimachine van overgrootmoeder

HOUWERZIJL - Een oude Singer-naaimachine staat op tafel. Hij is in piekfijne conditie, zonder roestplekken of afbladderende verf. Zelf de gebruiksaanwijzing én het bonnetje zijn nog bij de naaimachine, die nog van Jaika Beale (11 jaar oud) haar overgrootmoeder is geweest, aanwezig.
Tegenwoordig maakt Jaika dagelijks gebruik van de naaimachine, die met de hand bediend moet worden. ‘Het werkt heel prettig met deze naaimachine, doordat je met de hand draait kan hij zo snel je zelf wil.’ Jaika is een creatieve dame. Trots laat ze zien wat ze de afgelopen jaren allemaal gemaakt heeft. Ze maakte zelf meubeltjes voor poppenhuizen, naaide zelf een tas die ze wil gaan gebruiken wanneer ze naar de middelbare school gaat en heeft een periode van oude boeken egeltjes gemaakt. Tegenwoordig heeft ze een nieuw project: telefoonhoesjes maken van verpakkingsmateriaal. ‘Met mijn vader was ik een keer naar een atelier waar ik een mevrouw zag met een telefoonhoesje gemaakt van een snoepverpakking. Ik heb haar gevraagd hoe ze die had gemaakt, en dat bleek helemaal niet eens zo moeilijk te zijn. Thuis ben ik meteen aan de slag gegaan om zelf een hoesje te maken’, vertelt Jaika. Inmiddels zich Jaika iedere dag na schooltijd achter de naaimachine om hoesjes te maken die ze zelf bewaart, of weggeeft aan haar vriendinnen en familie.  Inmiddels heeft ze een hele collectie, met meer dan veertig telefoonhoesjes in verschillende designs en in verschillende maten. ‘Bij alle vrienden en familie vraag ik naar hun telefoon, zodat ik de maten er van op kan meten. Zo heb ik voorbeelden van HTC’s, iPhones, iPods, Samsungtelefoons en andere telefoonmerken, zodat ik voor ieder model een apart hoesje kan maken.’ Voor de telefoonhoesjes bewaart Jaika een heleboel plastic verpakkingsmaterialen. Chipsverpakkingen, lege zakken M&M’s, alles van plastic met een mooi design moet er aan geloven. Familie en vrienden bewaren zelfs mooie stukken plastic om het naar Jaika op te sturen. ‘Het is helemaal niet zo moeilijk’, vertelt Jaika. ‘De verpakkingen leg ik op een steviger stuk plastic, van bijvoorbeeld vuilniszakken. Dit leg ik dan tussen bakpapier, en vervolgens ga ik er dan met een strijkijzer overheen. De beide soorten plastic smelten dan samen, en verschrompelen een beetje. Dan heb je een mooi stuk plastic om het hoesje van te naaien.’ De creativiteit heeft Jaika niet van een vreemde. Haar vader is beeldhouwer, en helpt Jaika dan ook vaak met haar creatieve uitspattingen. Ook al krijgt Jaika wel eens hulp, de meeste dingen die ze maakt verzint ze zelf en daar gebruikt ze vaak ook nog niet eens patronen voor. ‘Ik heb ook al eens kleren voor mezelf gemaakt’, zegt Jaika. De drang om te werken met restmateriaal heeft Jaika ook niet van een vreemd. ‘Mijn vader en ik zijn echt de creatievellingen van ons gezin, maar ik heb het van mijn moeder dat ik graag dingen recycle. Dat vindt zij ook leuk om te doen.’ Voor Jaika is het niet alleen leuk om met gebruikte materialen te werken, maar vindt ze het ook belangrijk dat ze op die manier niet dingen verspild. ‘Ik vind het heel erg als mensen lege verpakkingen zomaar weggooien. Dan komt het in de weilanden terecht en in de magen van dieren’.
Wat het volgende project wordt voor Jaika weet ze nog niet, maar dat ze daar een naaimachine voor nodig gaat hebben is een ding wat zeker is. ‘Meestal werk ik een halfjaar aan hetzelfde, dan bedenk ik weer iets nieuws waar ik mee bezig kan. Ik vind het ook heel erg leuk om kleding voor mezelf te maken. Maar deze oude naaimachine kan maar één steek maken, dus binnenkort moet er ook een elektrische naaimachine komen. Niet dat ik deze ooit weg ga doen, daar is de machine veel te bijzonder voor, maar met een andere naaimachine kan ik nog meer verschillende dingen doen.’ Wat Jaika later wil worden weet ze nog niet zeker, maar het is zeker dat het iets creatiefs gaat worden. ‘Modeontwerpster lijkt me leuk!’