“Je kunt ook een keer blij zijn dat er iets gebeurt”

Paardenhouder en wethouder recht tegenover elkaar

GRIJPSKERK – Blij was GroenLinks-wethouder Henk Bakker toen hij maandag de gemeenteraad kon vertellen dat er een oplossing is in het al jaren spelende conflict tussen twee buren net buiten Grijpskerk. De zaak gaat over het afschieten van carbid naast een paardenschuur. Trots was de wethouder zelfs op het bereikte resultaat, maar dat is de paardeneigenaar niet. Hij wist niks van de afspraak, denkt dat de situatie voor zijn dieren niks beter wordt door de deal en vreest een burenruzie na het optreden van de wethouder.

Al enkele jaren hebben de paarden van Berends last van het vele carbidschieten rond de schuur. Vorig jaar nog schrok hun paard zo van de knallen, dat het roerloos op de grond bleef liggen. Maanden van training waren voor niets geweest en nog wekenlang schrok het dier zich rot bij het kleinste geluid. Steun kreeg de eigenaar al snel. Vooral van GroenLinks, dat zich in de oppositie van de gemeenteraad hard maakte voor de familie.
Groot was dan ook de vreugde toen GroenLinks dit jaar in de collegebankjes mocht plaatsnemen. Wethouder Henk Bakker kreeg de portefeuille dierenwelzijn, waarna de familie Berends dacht dat er eindelijk iets voor hun paarden geregeld zou worden.
In de gemeenteraad beloofde de kersverse wethouder contact op te nemen met de familie. Hij zou het wel even regelen, herinnert de familie zich nog een gesprek met hem.

Groot was de verbazing toen begin vorige maand twee ambtenaren op de stoep stonden. “Het was de bedrijvenconsulent. Hij zei ook maar te worden gestuurd door het college en we moesten maar kijken of we aan mediation konden doen. We merkten meteen dat iedereen er vanuit ging dat we een burenruzie hadden, maar die is er niet. Ik wijs alleen de gemeente op de dierenwelzijnsnota en spijker hun vast op wet- en regelgeving.” Berends was kwaad. Eerder werd beloofd dat er naar zijn verhaal geluisterd zou worden, waarna het in de gemeenteraad behandeld zou worden en alles geregeld zou zijn.

Twee weken later was het Bakker zelf die belde. Hij had een gesprek met de buren gehad en zij zouden in het vervolg achter in hun weiland met carbid gaan schieten. Er moet minimaal 100 meter tussen de schuur en de familie zitten. “De APV zou niet gewijzigd worden. Het werd gewoon even medegedeeld,” zegt Berends.

Onderwijl wordt de sfeer tussen de families niet beter. “Ik zei tegen mijn vrouw: als dit zo doorgaat, dan is er straks ruzie. Ik snap het gewoon niet meer. We hebben wetgeving die zegt dat je een dier niet mag mishandelen. Wat is nou 100 meter als je een carbidbus hebt? Op dit moment ben ik met de KNHS en de inspectie aan het kijken wat mag. Wat is nou veilig? Als ik kijk naar Achtkarspelen zie ik dat je daar alleen carbid mag schieten als je op meer dan 300 meter van een dierenverblijf staat.”

De wethouder is wel blij met de huidige oplossing. “We kunnen de APV aanpassen, maar dat betekent dat we in de hele gemeente moeten gaan handhaven. Dat is een hoop gedoe,” vertelt hij. “Berends wilde niet met de buren praten, maar wij zijn toch met zijn buren gaan praten. De percelen waar de mensen wonen zijn zo diep dat ze achterin op 100 meter afstand van de schuur staan. Ik dacht: dit is dus de oplossing. Als Berends het daar niet mee eens is, had hij misschien een andere vraag moeten stellen.”

Bakker vond dat hij moest doorzetten, omdat Berends volgens hem niet in gesprek wilde. “Hij wil niet praten, maar hij heeft ook geen ruzie. Dat zegt hij steeds. De buren vinden dat vreemd, want zij willen best met hem praten. Kennelijk zijn er nu verschillende belevingen over de vraag of er een oplossing is. Ik vind dat een beetje vervelend. Wij regelen dat het opgelost wordt, hebben afgesproken dat ze niet naar het huis mogen knallen en leggen dat zwart op wit vast. Je kunt ook een keer blij zijn dat er iets gebeurt.”

Het volledig afschaffen van het schieten van carbid ziet de wethouder niet zitten. “Veel mensen zijn gehecht aan de gewoontes die ze hebben. We hebben één probleem op één plek. Ik wil niet dat we dit probleem oplossen en zo op heel veel nieuwe plekken andere problemen creëren.” Op de vraag of er op meer plekken in de gemeente op minder dan honderd meter van een schuur met carbid geschoten wordt, antwoordt hij: dat zal vast. Op de vraag of hij niet voor dieren moet optreden zegt de wethouder dat de gemeente tot op heden niet meer klachten binnen heeft gekregen.

Geen steun in gemeenteraad
Weinig steun hoeft de familie te verwachten uit de gemeenteraad. Daar spraken de raadsleden maandag over de kwestie. De VVD deed daarbij het voorstel om in Grijpskerk één locatie aan te wijzen voor het carbidschieten. Steun kreeg zij niet. Opmerkelijk vond de familie uitspraken van het CDA. Jacob Klaas Star zei namelijk: “Het is goed dat mensen opkomen voor mogelijk dierenleed, maar het is heel moeilijk om aan te tonen of dieren hieronder lijden. Carbid schieten is een traditie, een goede manier om het jaar uit te luiden.” GroenLinks was bij monde van Klaas-Wybo van der Hoek vooral blij dat er een ‘oplossing op dorpsniveau’ was gekomen. De andere partijen sloten zich daarbij aan.