Jordi Schuiling droomt van eerste klasse
Sport
‘Voor mij is er maar een club: vv Zuidhorn’
ZUIDHORN - Oostwold, zaterdagmiddag rond 16:15 uur. Met een subtiel passje zet hij in één beweging zijn spits in scoringspositie. Het levert niet de winnende treffer op. Dat zou ook onverdiend geweest zijn. Het is wel Jordi Schuiling op zijn best. Debuteerde al op zijn 16e jaar in de hoofdmacht van Zuidhorn. Dat is alleen grote talenten gegeven. De inmiddels 21-jarige aanvallende middenvelder van Zuidhorn bijt stevig van zich af in de wedstrijd tegen Pelikaan S, maar de mede door de verdedigende (en verdedigbare) tactiek blijven zijn aanvallende kwaliteiten beperkt tot enkele van die fraaie acties waar de klasse van afdruipt. Echter, te vaak moet hij achter zijn tegenstanden aan lopen en zich bezig houden met tackles en gaten dichtlopen.
Jordi vecht al voor het tweede jaar achter elkaar met de hoofdmacht van Zuidhorn tegen degradatie uit de tweede klasse en daar is de lichtvoetige middenvelder/aanvaller onderhand wel een beetje klaar mee. Bovendien heeft hij een grote wens die behoorlijk in conflict komt met de huidige plaats op de ranglijst: “Het lijkt me super om nog eens eerste klasse met Zuidhorn te gaan spelen. Of dat haalbaar is? Op dit moment niet. We zijn er eens heel dichtbij geweest en het is zonde dat het toen net niet is gelukt. Ik vind ook dat zo’n groot dorp als Zuidhorn best de ambitie mag hebben om eerste klasse te spelen. Dus hoop ik dat ons dat nog eens gaat lukken en waarom niet? Er is genoeg talent. “ De realiteit is echter het gevecht tegen degradatie. De zoon van oud eerste elftalspeler Tonny is optimistisch: “We zijn 7 punten los van de nummer drie van onderen maar die ploeg heeft wel twee wedstrijden minder gespeeld.” Ondanks de lage klassering heeft Jordi alle vertrouwen in lijfsbehoud. “Ik kan me niet voorstellen dat het niet gaat lukken. We hebben echt een goed team maar het zit gewoon allemaal een beetje tegen, waar het de laatste jaren meezat. Waar dan aan ligt vind ik moeilijk te zeggen. We hebben natuurlijk geweldige jaren gehad met promoties en zelfs een keer bijna gepromoveerd naar de eerste klasse. Het zat een aantal jaren ook vaak gewoon net even mee. We hebben veel wedstrijden met een klein verschil gewonnen of vlak voor tijd. Dan ontstaat er een soort van onoverwinnelijk gevoel. Ik sta dan vaak ik het veld met het idee, dat het hoe dan ook toch wel goed komt. Dat is nu natuurlijk anders en misschien ga je dan onbewust ook iets anders voetballen. Of er angst in de ploeg sluipt? Volgens mij valt dat wel mee. We hebben ook weer eens een beetje geluk nodig, dat het net allemaal een keertje goed valt.” Dat Zuidhorn gewoon goed kan voetballen, bewees het team vorige week tegen AC Frisia, één van de oudste voetbalploegen uit ons land. De groenhemden speelden in de beker de eersteklasser uit Leeuwarden bij tijd en wijle helemaal weg maar miste de kansen en verloor met 1-0. “Dat was zo’n frustrerende wedstrijd. Zelfs de tegenstander gaf toe dat ze soms helemaal weg zijn gespeeld maar wij staan met lege handen. Dat is nu net dat beetje geluk dat we niet hebben maar wel weer eens kunnen gebruiken.” Ook de speler zelf heeft nog niet al te veel geluk dit seizoen: “Ik scoorde altijd makkelijk maar vanaf vorig jaar lukt dat minder. Ik begon dit jaar nog goed met een paar doelpunten, maar inmiddels lukt het niet meer zo. Waar dat aan ligt? Ik weet het niet. We spelen met twee spitsen en zelf speel ik liever met drie, dan heb ik het idee dat ik wat aanvallender kan spelen met twee controlerende middenvelders achter me. Maar of dat de reden is weet ik niet.”
Het slot van de competitie nadert en de ontknoping komt dichterbij. De trainer gaat volgend jaar weg en wellicht vertrekken er een paar belangrijke schakels uit het team. Hoe ziet Jordi de toekomst van Zuidhorn? “Ik vind dat we echt veel te laag staan. Met dit team zouden we niet tegen degradatie hoeven te knokken. Volgend jaar komt er een andere trainer en vertrekken er inderdaad misschien een paar jongens. Toch zie ik de toekomst zitten. In het tweede elftal en in de jeugd lopen een paar grote talenten die de mogelijk lege plekken gewoon op kunnen vullen.” Jordi zelf blijft bij Zuidhorn. Heeft hij al een invitatie gehad om bij Pelikaan S, het sterrenteam van Wim Bulten te komen versterken? Jordi schiet in de lach. “Wij komen elkaar ieder jaar tegen tijdens de wintersport en dan probeert hij mij en mijn neefje, die bij Marum voetbalt steeds weer over te halen bij hem te komen voetballen.” En dan met een knipoog, “Maar om twee redenen gaat dat niet lukken. Hij kan niet aan de vraagprijs voldoen en bovendien snapt hij ook wel dat er voor mij maar één club is waar ik nooit weg zal gaan: vv Zuidhorn.”
ZUIDHORN - Oostwold, zaterdagmiddag rond 16:15 uur. Met een subtiel passje zet hij in één beweging zijn spits in scoringspositie. Het levert niet de winnende treffer op. Dat zou ook onverdiend geweest zijn. Het is wel Jordi Schuiling op zijn best. Debuteerde al op zijn 16e jaar in de hoofdmacht van Zuidhorn. Dat is alleen grote talenten gegeven. De inmiddels 21-jarige aanvallende middenvelder van Zuidhorn bijt stevig van zich af in de wedstrijd tegen Pelikaan S, maar de mede door de verdedigende (en verdedigbare) tactiek blijven zijn aanvallende kwaliteiten beperkt tot enkele van die fraaie acties waar de klasse van afdruipt. Echter, te vaak moet hij achter zijn tegenstanden aan lopen en zich bezig houden met tackles en gaten dichtlopen.
Jordi vecht al voor het tweede jaar achter elkaar met de hoofdmacht van Zuidhorn tegen degradatie uit de tweede klasse en daar is de lichtvoetige middenvelder/aanvaller onderhand wel een beetje klaar mee. Bovendien heeft hij een grote wens die behoorlijk in conflict komt met de huidige plaats op de ranglijst: “Het lijkt me super om nog eens eerste klasse met Zuidhorn te gaan spelen. Of dat haalbaar is? Op dit moment niet. We zijn er eens heel dichtbij geweest en het is zonde dat het toen net niet is gelukt. Ik vind ook dat zo’n groot dorp als Zuidhorn best de ambitie mag hebben om eerste klasse te spelen. Dus hoop ik dat ons dat nog eens gaat lukken en waarom niet? Er is genoeg talent. “ De realiteit is echter het gevecht tegen degradatie. De zoon van oud eerste elftalspeler Tonny is optimistisch: “We zijn 7 punten los van de nummer drie van onderen maar die ploeg heeft wel twee wedstrijden minder gespeeld.” Ondanks de lage klassering heeft Jordi alle vertrouwen in lijfsbehoud. “Ik kan me niet voorstellen dat het niet gaat lukken. We hebben echt een goed team maar het zit gewoon allemaal een beetje tegen, waar het de laatste jaren meezat. Waar dan aan ligt vind ik moeilijk te zeggen. We hebben natuurlijk geweldige jaren gehad met promoties en zelfs een keer bijna gepromoveerd naar de eerste klasse. Het zat een aantal jaren ook vaak gewoon net even mee. We hebben veel wedstrijden met een klein verschil gewonnen of vlak voor tijd. Dan ontstaat er een soort van onoverwinnelijk gevoel. Ik sta dan vaak ik het veld met het idee, dat het hoe dan ook toch wel goed komt. Dat is nu natuurlijk anders en misschien ga je dan onbewust ook iets anders voetballen. Of er angst in de ploeg sluipt? Volgens mij valt dat wel mee. We hebben ook weer eens een beetje geluk nodig, dat het net allemaal een keertje goed valt.” Dat Zuidhorn gewoon goed kan voetballen, bewees het team vorige week tegen AC Frisia, één van de oudste voetbalploegen uit ons land. De groenhemden speelden in de beker de eersteklasser uit Leeuwarden bij tijd en wijle helemaal weg maar miste de kansen en verloor met 1-0. “Dat was zo’n frustrerende wedstrijd. Zelfs de tegenstander gaf toe dat ze soms helemaal weg zijn gespeeld maar wij staan met lege handen. Dat is nu net dat beetje geluk dat we niet hebben maar wel weer eens kunnen gebruiken.” Ook de speler zelf heeft nog niet al te veel geluk dit seizoen: “Ik scoorde altijd makkelijk maar vanaf vorig jaar lukt dat minder. Ik begon dit jaar nog goed met een paar doelpunten, maar inmiddels lukt het niet meer zo. Waar dat aan ligt? Ik weet het niet. We spelen met twee spitsen en zelf speel ik liever met drie, dan heb ik het idee dat ik wat aanvallender kan spelen met twee controlerende middenvelders achter me. Maar of dat de reden is weet ik niet.”
Het slot van de competitie nadert en de ontknoping komt dichterbij. De trainer gaat volgend jaar weg en wellicht vertrekken er een paar belangrijke schakels uit het team. Hoe ziet Jordi de toekomst van Zuidhorn? “Ik vind dat we echt veel te laag staan. Met dit team zouden we niet tegen degradatie hoeven te knokken. Volgend jaar komt er een andere trainer en vertrekken er inderdaad misschien een paar jongens. Toch zie ik de toekomst zitten. In het tweede elftal en in de jeugd lopen een paar grote talenten die de mogelijk lege plekken gewoon op kunnen vullen.” Jordi zelf blijft bij Zuidhorn. Heeft hij al een invitatie gehad om bij Pelikaan S, het sterrenteam van Wim Bulten te komen versterken? Jordi schiet in de lach. “Wij komen elkaar ieder jaar tegen tijdens de wintersport en dan probeert hij mij en mijn neefje, die bij Marum voetbalt steeds weer over te halen bij hem te komen voetballen.” En dan met een knipoog, “Maar om twee redenen gaat dat niet lukken. Hij kan niet aan de vraagprijs voldoen en bovendien snapt hij ook wel dat er voor mij maar één club is waar ik nooit weg zal gaan: vv Zuidhorn.”
