Kilometervreter Willem terug van Carbage Run

GARYP – Hij verdient zijn geld met kilometers maken per vrachtwagen, maar toch vond Willem Jagersma het niet erg om zijn vakantiedagen te besteden op de weg. Samen met een collega deed hij mee met de Carbage Run, een rally van drieduizend kilometer met oude auto’s door Nederland, Duitsland, Tsjechië, Polen, Oekraïne, Slowakije en Oostenrijk. In vijf dagen. Vorige week kwam
hij weer thuis van dit avontuur. ‘Een geweldige
ervaring!’

Willem had al eens gelezen over de Carbage Run en was daar direct enthousiast over. ‘Toen mijn collega me vorig jaar benaderde om mee te gaan doen hoefde ik daar dan ook niet lang over na te denken. Het sprak mij met name aan om met een gedateerde auto een parcours af te leggen waar geen tot weinig luxe bij komt kijken. Geen airconditioning, geen cruisecontrole, kamperen, avontuur! Vanwege mijn werk ben ik al in bijna alle Europese landen geweest, maar Oekraïne en Slowakije waren daar nog niet bij,’ vertelt Willem. ‘Mijn collega Frans Pieter had al een Volvo Station uit 1990, waar hij al vier keer de Carbage Run mee heeft gedaan. De organisatie van de Carbage Run daagt deelnemers uit de auto, die niet meer mag kosten dan 500 euro, zo origineel mogelijk te versieren. Het ontbrak ons jammer genoeg aan de tijd waardoor we alleen een paar stickers op de auto hebben geplakt.’
Willem en zijn collega bleken samen een goed team te vormen. ‘Door ons werk zijn we beide bekend met navigeren, dat maakte het natuurlijk wel zo makkelijk. We hebben het echt berengezellig gehad.’
Bij de Carbage Run wordt er door de organisatie allerlei opdrachten bedacht die de deelnemers onderweg uit moeten voeren. Deze opdrachten varieerden per dag en waren bij tijde zeer lastig uit te voeren. ‘We moesten bijvoorbeeld een foto maken van een kenteken met de letters CR in het kenteken, maar ook een foto maken van een varken op een aanlegsteiger met een boot erbij. Dat is naar ik begrepen heb zelfs drie teams gelukt! Sommige opdrachten waren zo moeilijk, daar begonnen wij al niet eens aan. We wilden ook genieten van de rit, en niet alleen gefocust zijn op de opdrachten.’ Onderweg maakten de collega’s samen heel wat mee. ‘Het is een heel circus, zo’n Carbage Run. Mensen staan langs de kant van de weg te zwaaien en foto’s van je te maken, kinderen proberen je een high five te geven. Omdat veel wagens sirenes en zwaailampen op de auto hebben gemonteerd is het net een kermis. In Oekraïne is ons wel gevraagd om rustig door het land te rijden om eventuele opschudding te vermijden, daar werd eigenlijk door de hele ploeg wel gehoor aan gegeven.’
De Carbage Run ging door Oekraïne, maar de deelnemers hebben maar weinig meegekregen van de crisis in het land. ‘In het gedeelte waar wij zaten was er niet veel te merken van de crisis. Dat was zo’n 700 kilometer verderop. Alleen bij de grenzen liep de douane met geweren en kogelvrije vesten. Wij waren door de organisatie allemaal netjes aangemeld en konden vrij soepel de grens oversteken. Toen we net uit Oekraïne waren kregen we te horen van de ramp met het vliegtuig van Malaysia Airlines. Gedurende de avond kregen we steeds meer informatie, en toen drong het eigenlijk pas door hoe de situatie daar eigenlijk is. Later op de avond kregen we nog te horen dat een bekende van ons een familielid was verloren. Dat gaf de avond en de Oekraïne-rit een hele andere wending. Op de avond van de finish hebben we met alle deelnemers dan ook 1 minuut stilte gehouden.’
Overnachten tijdens de Carbage Run ging voornamelijk in tentjes. In Oekraïne werd er overnacht bij een voetbalstadion dat speciaal voor het EK van 2012 gebouwd werd. Dit stadion kostte 800 miljoen euro, en sinds het EK is er nog maar 1 wedstrijd gespeeld. In dit stadion konden de deelnemers naar het toilet en konden ze douchen in de kleedkamers waar ooit de voetballers hebben gezeten. De finish was bij een western pretpark, waar net op dat moment een groot countryfestival plaatsvond.

Voor Willem smaakte de deelname aan de Carbage Run naar meer. ‘Mensen verklaren mij wel voor gek. Voor mijn werk ben ik altijd al op de weg, en nu dit. Maar ik leef voor het rijden en zo’n ervaring met vijfhonderd auto’s en allemaal verschillende soorten mensen, van boeren tot hardrockers en van studenten tot punkers is gewoon fantastisch om mee te maken. De sfeer was echt super. Eigenlijk valt het niet uit te leggen, maar moet je het zelf beleven.’ Willem heeft voor mensen die twijfelen of ze ook ooit eens mee willen doen met de Carbage Run een belangrijke tip. ‘Blijf thuis volgend jaar. Er kunnen maar vijfhonderd auto’s meedoen, dus maak het me niet te moeilijk met het inschrijven,’ lacht Willem.