week 13

Jongeren, ze kunnen zo leuk, creatief, veelzijdig en ad rem zijn, maar bij tijden halen ze het bloed onder mijn nagels vandaan. Ongeveer een jaar geleden kreeg een leuk idee vorm in de Jongerenpagina die regelmatig mee gaat in de Streekkrant. Samen met collega Johannes toog ik meerdere vrijdagochtenden naar Jongerencentrum Avalon in Zuidhorn om met de ‘experts’ te overleggen. Jongerenwerkers Patrick Wijninga en Bart Brands Buys kwamen met ideeën wat jongeren leuk zouden vinden en dat gecombineerd met het gebruikelijke enthousiasme en de creativiteit van mijn collega en ik lag er al snel een prachtige pagina. ‘Voor en door jongeren’ kopte onze Streekjongeren en dat was inderdaad het idee. Wat te denken van de rubriek Trendsetters. Wie zou er nou niet zijn of haar trend willen vertellen in de Streekkrant? Ik zag al dames die de nieuwste make-up trends demonstreerden, jongens die stoer in dé zwembroek van het jaar op de duikplank van De Griffioen poseren en een Apple-gek die tips gaf voor de nieuwste iPhone. Het bleek iets anders, zoals eigenlijk met alles wat wij bedachten. “De meeste jongeren zijn nou eenmaal niet zoals jou”, brachten de mannen voorzichtig in toen ik verzuchtte dat het toch juist leuk is om als jongere mee te werken aan zo’n pagina. “Je bent nu ook niet helemaal standaard”, voegden ze er nog even duidelijk aan toe. Maar goed, opgeven komt niet in het woordenboek van De Streekkrant voor. Bovendien, ik heb slechts honderd petten besteld voor de rubriek ‘onder de pet’; óp zullen ze gaan. En dus zet ik dapper door, de ene keer met meer succes dan de andere. “Zeg, zou je het leuk vinden om mee te werken aan onze Jongerenpagina?”, begint het dapper. “Neuh..”, klinkt het van de andere kant. “Zal ik even uitleggen wat de bedoeling is”, ga ik het antwoord negerend verder. “Nee, dat hoeft niet.” Ik bedoel maar. Wat dacht u van vier voicemailberichten inspreken en nog niet teruggebeld worden. Ook dat hoort erbij. Het ergste aan dit alles is wel dat je je opeens tien jaar ouder voelt. Ik voel me bij tijden nog best jong, maar als de ‘echte’ jongeren alles wat ik als leuk voor hun verzin, wegzuchten, dan voel ik me opeens wel een oude taart. Maar waarom het allemaal zo moeizaam gaat, is me een raadsel. Misschien is het niet cool, hip of leuk om in de Streekkrant te staan? Misschien hebben de jongeren het gevoel dat ze niks te melden hebben? Of willen ze liever niet te veel opvallen? Jammer, jammer, want ik weet dat jullie boeken schrijven en uitgeven, en zelfs dichten, dat er muziekvideo’s op You Tube worden gezet en dat jullie bergen vrijwilligerswerk verzetten, benefietconcerten organiseren, maar ook bijzondere sporten uitoefenen en daarin regelmatig uitblinken. Ook de gemeente Zuidhorn probeerde de jongeren in haar gemeente te ‘kietelen’ en organiseerde een heuse jongerengemeenteraad, die helaas bij gebrek aan belangstelling niet door kon gaan. Gelukkig blijkt raadsgriffier Jacqueline Slopsema ook niet klein te krijgen. “Ik wil het toch volgend jaar weer proberen, want politiek zou zo leuk kunnen zijn voor de jongeren”, lachte ze haar ‘nederlaag’ weg. En zo is het en zo blijft het. Wij zetten dapper door, jullie gaan dapper in verzet, maar we komen er wel! Een volgende Jongerenpagina is overigens alweer in de maak. Nog maar 92 petten te gaan…