Maria’s Mooie Mensen 27”16

maria's mooie mensen

Echte vriendschap is een waardevol gegeven en iets om zuinig op te zijn. Zelf ben ik niet van een grote vriendenschare – dat heeft er ongetwijfeld mee te maken dat ik veel en graag werk – maar de vriendschap die ik ken, koester ik daarom des te meer. Mijn beste vriendin – een term die nog altijd stand heeft gehouden sinds de middelbare school – ken ik inmiddels al meer dan twintig jaar. Ja, we worden oud zo langzaam aan. We gingen van puber naar student en groeiden samen op tot volwassen vrouwen met een eigen gezin. Zij kreeg als eerste een dochter en wat waren we blij dat ik ruim een jaar later volgde. Of de meisjes het samen leuk zouden hebben, durfden we niet te hopen. Immers dat wij mama’s het goed met elkaar kunnen vinden, wil heus niet zeggen dat zij elkaar zouden mogen. Maar niks blijkt minder waar. Haar dochter volgde nauwlettend de ontwikkeling van die van mij, die telkens in haar voetsporen trad. Net als hun mama’s zijn ze op het oog water en vuur: een blond dametje met steile lokken en consequent rokjes aan naast een woeste dame met losse krullen die de rokjes pas langzaamaan ontdekt. En toch zijn ze dol op elkaar en ontdekken wij mama’s elke keer weer meer overeenkomsten. Het samen spelen, samen delen – een leus die we er te pas en te onpas in gooien – wordt inmiddels makkelijker en van middagen met twee huilende dames die allebei dezelfde knuffel willen vasthouden gaan we inmiddels naar middagen waarin we nog wel regelmatig horen ‘dat is van mij’ maar waarna we vooral zien dat ze het samen oplossen. Een tripje naar elkaar toe is elke keer een hele onderneming. We wonen helaas meer dan een uur van elkaar en aangezien er bij hun een baby bij is en bij ons twee, betekent even weg vooral een hoop gesleep. Maar voor de meisjes is het een must elkaar vaak te zien en wordt er al dagen dapper afgeteld tot het moment daar is. ‘Hoeveel nachtjes slapen nog?’ galmt er ook deze week weer door het huis. Ik weet nu al dat we onze dochters met gemak die laatste avond op bed krijgen, want beseffen beiden al: hoe eerder ik slaap, hoe eerder dit laatste nachtje voorbij is. Een middagje samen is voor ons beste vriendinnen met vijf kinderen lang niet altijd meer een middagje lang bijpraten. Sterker nog: regelmatig vraag ik me af als ze weer weg is, hoeveel we elkaar nou echt hebben gesproken. Maar één ding staat altijd weer als een paal boven water: wat hebben de meisjes genoten.

UIT DE KRANT

Lees ook