Maria’s Mooie Mensen 39 “16

maria's mooie mensen

Ik heb dus serieus een poging gedaan mijn twee kleine meisjes borstvoeding te geven. Daar zat ik dan zes keer per dag, ingebouwd door kussens en met twee baby’s tegelijk aan de borst. Na acht weken was het klaar, kon mijn lichaam het niet meer bijbenen en vond ik het ook wel mooi geweest. Om die borstvoeding in stand te houden, moest ik flink aan de bak. Zo at ik de hele dag door brood, beschuit met muisjes en fruit en ging er zeker vijf liter vocht in. Een kopje thee was onontbeerlijk die dagen en nog altijd begin ik de dag met zomaar twee sloten thee goed voor meer dan een halve liter vocht. Een grote thee-gigant besloot onlangs mensen uit te dagen meer met elkaar te praten met meer dan 90 originele vragen die aan het theezakje hangen. Het idee is dat we dan elkaar vragen hoe onze dag was en meteen even overschakelen naar vragen als ‘wat zou je doen als je onzichtbaar bent?’ en ‘wanneer komt het kind in je naar boven?’. Vragen die hier tijdens die eerste kopjes thee écht niet over tafel gaan. Sterker nog, het liefst hebben wij dat er even geen geluid gemaakt wordt tijdens dat eerste uurtje van de dag. Maar ook tijdens die volgende kopjes thee van de dag komen wij er echt niet aan toe antwoorden te fabriceren. ‘Waar zou jij meer tijd aan willen besteden?’ of ‘Welke stempels zou je in je paspoort willen zien?’ zag ik ook al eens voorbij komen. Zo ’s ochtends net uit bed denk ik alleen nog aan slapen. Stuur mij maar naar een land waar ik heerlijk ongestoord kan slapen, want als ik ergens meer tijd aan zou willen besteden is dat het wel. U denkt misschien dat ik de thee beter kan laten staan en voor koffie kan gaan, maar geloof me: tussen die sloten thee door, gaat er zeker ook koffie in. Een kleine zoektocht op internet leert me dat ik zelf een gepersonaliseerd theezakje kan bestellen. De grote vraag – leuke woordgrap hè – is dan weer: wát laat ik op mijn zakje zetten? Dát is pas een vraag om over na te denken tijdens een kopje thee. Mijn speurtocht leert me dat ik niet de enige ben die tijdens een kopje thee over wat anders nadenk dan ‘welke naam zou je jezelf geven als je je eigen mag veranderen? ‘ of ‘wat zou je doen als álles te realiseren was?’. Op de facebookpagina van dit theemerk spuien mensen ongevraagd en ongeremd alles wat ze maar willen en al snel gaat het niet meer over hoe iemands dag is geweest maar over die ‘rotzakjes’ om de thee, over het feit dat iemand al twee jaar in de winkel zoekt naar de smaak ‘Lemon Pie’ of het feit dat de groene thee ‘je strot uitkomt’. Ik zie ook iemand die vindt dat de thee naar zweetvoeten ruikt, die na twee kopjes opgeeft en serieus nu op internet vraagt aan het merk wat ze met de zakjes moet doen die ze nog heeft staan. En dan val ik middenin een discussie die me wel aanstaat over de vraag ‘wat is jouw favoriete plekje op aarde’. Waar de fanatieke theedrinkers antwoorden spuien van plaatsen ver weg op deze wereldbol tot aan ludieke plekjes dichterbij huis is er één iemand die heel simpel en snel hét antwoord geeft: mijn bed. Klinkt me als muziek in de oren. En dan graag een kopje thee op het nachtkastje.

UIT DE KRANT