Maria’s Mooie Mensen – week 22 - 2015

Om heel eerlijk te zijn moet ik er zelf (nog) even niet aan denken: de Avondvierdaagse lopen. Als we allemaal het eten binnen hebben, de nodige kwark weer van de vloer is gesopt en dochterlief schoon en wel haar laatste beker melk binnen heeft, ben ik allang blij dat de bank gewillig is en de televisie aan staat. Maar het dorp waarin ik opgegroeid ben en waarvan ik nu op een steenworp afstand woon, heeft al jaren geen Avondvierdaagse meer en dat stak toch ergens. Al jaren hebben we het erover: kunnen wij vanuit de Krant – de ‘grote broer’ van de Streekkrant – niet zorgen dat die kinderen weer gaan wandelen? De drukte die het maken van elke week meerdere titels met zich meebrengt, voorkwam het, totdat we hoorden dat anderen dit initiatief oppakten. En zowaar is het op 2 juni weer zover: slierten kinderen en ouders gaan vier avonden lang weer de nodige kilometers maken. Afgelopen week sprak ik een enthousiaste organisatie die ik graag een steuntje in de rug geef met de nodige redactionele aandacht. In krap twee maanden een Avondvierdaagse uit de grond stampen is een hele prestatie. Maar dat het mogelijk is om een evenement als deze op te zetten als een clubje enthousiastelingen maar de koppen bij elkaar steekt, wist ik al lang. Ook in het verspreidingsgebied van de Streekkrant wordt er weer wat afgelopen deze weken. Aduard, Zuidhorn en Grootegast; het is zomaar een greep uit de dorpen die de komende weken weer een start- en eindpunt vormen. In Oldehove was de avondvierdaagse ook jarenlang verdwenen. Tot een stel dames daar besloot dat dat toch echt niet kan. Met de nodige energie en vooral veel plezier – een waar kippenhok zoals één van de dames de organisatie destijds benoemde – hadden zij hun avondvierdaagse al snel van de grond. Inmiddels moet ik bij dit dorp nog altijd in één adem aan beweging denken. De Oranjerun, de clinics die ze van tevoren hiervoor organiseren en de leerlingen van de basisschool die ook allerlei actiefs lijken te doen: Oldehove heeft het bewegen blijkbaar hoog in het vaandel. De dames die de Avondvierdaagse destijds opzetten, hadden naast het feit dat bewegen goed is voor allen en het feit dat ze er zelf al veel plezier aan beleefden nog een belangrijke motivatie om door te zetten: hun omgeving had zoveel moois te bieden wat de wandelaars konden ontdekken. Een opmerking die ik veel vaker hoor van organisatoren van dit soort evenementen. Uiteraard ook afgelopen week nog. Vol enthousiasme beschreven de heren een prachtig stukje natuur wat me wel heel bekend voorkwam. Het bleek achter mijn eigen huis te zien. Heb er dit weekend toch eens met andere ogen naar gekeken. Niet alleen de wandelaars ontdekken dus dat hun omgeving zoveel moois te bieden heeft. Want meedoen, dát doe ik dit jaar nog maar even niet.