Maria’s Mooie Mensen – week 49 - 2014

Ik kan het iedereen aanraden: een bezoekje aan Eringa Kledingverhuur in Opende. Toen ik er afgelopen week binnenstapte, nam ik me nog stellig voor me goed te gedragen. Hoewel de kleuren en glitters je overal tegemoet komen, hield ik mijn blik op oneindig. Niet afdwalen, niet rondneuzen, we komen hier immers om te werken. Een kop koffie dus maar, onder de wand met krantenartikelen. Met een blik op de vele gloriemomenten dwaalden de verhalen alweer snel af van pak naar pak. Imposante aantallen van dertig Sinterklazen tot aan tweehonderd Zwarte Pieten gingen over tafel. Een cactuspak bleek ooit naar België afgereisd te zijn en verschillende Disneypakken stonden klaar om naar ’t Gooi te gaan. Het cadeautjespak uit de film ‘Alles is Liefde’- ja echt waar, die hebben ze ook – bleek populair en werd na vraag hiernaar gauw zelf gemaakt. Het pak schopte het tot in Tilburg, evenals een politiepak welke uiteindelijk zelf in de cel belandde. Het bleek dat verkeer regelen in deze outfit in het Zuiden van het land niet op prijs wordt gesteld. Dat de ‘agente’ in kwestie zelfs strepen had, daar hadden de echte dienders maling aan. Sterker nog, die werden verwijderd voor dat ‘agente’ en pak uit de cel kwamen. Voor Eringa een enorme domper, maar ik kan u verzekeren dat dit politiepak inmiddels weer compleet in de rekken hangt. Eén telefoontje uit Opende – most eens luuster’n – en de strepen werden alsnog teruggestuurd. ‘Oh, pas op, Alfred Joducus Kwak komt naar beneden zetten’, waarschuwde Eringa ons terwijl we toch weer door de rekken dwaalden. Even de hand schudden van Pino, die naast Bert en Ernie een plekje heeft gevonden. We besloten er een kwis van te maken van deze dwaaltocht: fotograaf Erik en ik raadden Olie Beer Bommel in één keer en hadden ook voor Eringa een uitdaging: een terrorist uit het Midden-Oosten. Even bevlogen als met alles, troonde hij ons door de zaak. Van een lange hemdsjurk die ook wel gebruikt wordt voor de wijzen in een Kerststal, tot aan een riem met kogelhulzen uit wc-papierrolletjes. Nog een aapje op de schouder en ineens viel Eringa stil. ‘Dit alles is natuurlijk wel gemaakt in een tijd dat dit nog niet zo gevoelig lag’, voelde hij zich even bezwaard. Maar wij snapten het alleszins. Wie in dit walhalla vol kinderfiguren, tienerdromen en buitenlandse sprookjes niet ontsnapt aan de werkelijkheid, die moet wel zijn ogen dicht hebben. Of zijn blik op oneindig, zoals ik even probeerde toen ik binnenstapte, maar nog geen tien minuten vol kon houden.