Maria’s Mooie Mensen 299

maria's mooie mensen
Je kunt er niet meer om heen tegenwoordig: we mogen graag labeltjes plakken. Of het nu gaat om kinderen, vlees of de dagen van de week; alles moet benoemd worden en gespecificeerd. Van de dag van de Zeevaarder, de dag van de zonnebril tot aan de Modderdag kwamen afgelopen week voorbij. Wist u het? Ik van de eerste twee niks, alhoewel ik die zonnebril meestal wel eer aan doe, maar die Modderdag die is me met drie kleine kinderen niet ontgaan. En ja, het is net zo erg als het klinkt: ze mogen, of beter moeten op zo’n dag als varkentjes door de modder. Vies worden is het devies en ontdekken wat er allemaal mogelijk is in de natuur en met modder. Zelf gruwel ik ervan en ook mijn kinderen hebben keurig geleerd dat modder niet om te spelen is. Wonderlijk en verwarrend vind ik het ook dat we dan toch een internationale dag nodig hebben om die kinderen één keer per jaar hartstikke goor te laten worden. Kordaat antwoordde mijn meisje dan ook met ‘bah’ toen ik haar vertelde dat zij die dag met modder ging spelen. Blijkbaar blijft er dus wel wat hangen van mijn opvoedkundige pogingen ze wat bij te brengen. Overigens is het absoluut niet zo dat mijn kinderen niet vies mogen worden of nooit buiten spelen. Sterker nog, meestal zijn ze voor we de deur uit gaan ’s ochtends al niet meer fris en schoon. Niet alleen weten ze prima wat ze met modder aan moeten, ook de mogelijkheden voor een broodje met jam zijn talloos bij mijn kleine dames en hagels gewoon op brood eten; dát is te saai. Je kunt die dingen ook prima naar elkaar wegschieten of uitgebreid gaan zitten pletten met je nagels. Regelmatig poets ik allerijl nog een mond die tandpasta-resten vertoond of pulk ik snel voor we de school in gaan nog even wat aangekoekte pindakaas uit een bos krullen. Stiften zijn bij de dames niet alleen voor op papier alhoewel ik dat wel elke minuut roep; ze presteren het bij tijden zelfs nog om in een onbewaakt ogenblik bij elkaar op de rug te gaan staan Piccaso-en. De mogelijkheden voor alles wat ze maar tegen komen op hun weg zijn talloos en het resultaat is zelden schoon. Dus al voor ze buiten zijn geweest – en dat gebeurt elke dag – kan de outfit meestal wel de was in, maar dat heeft geen zin, want het kan altijd viezer. Zo’n modderdag om dus te ervaren wat er allemaal mogelijk is met modder, is weinig zinvol voor mijn meisjes. Want wat er allemaal mogelijk is, ontdekken ze zonder problemen. Ook ik weet inmiddels dat zand prima bij een romper in kan, ook in hoopjes op de trap van de glijbaan erg goed gedijt en prachtig verdwijnt in de vacht van de kat. Je kunt het over je hoofd gooien, in de ogen van je zus of schoenen uittrekken en vullen. Feit is in elk geval dat na ieder rondje zandbak je het zand zeker weten óveral weer vindt tot aan je eigen bed aan toe. Nu begrijpt iedereen waarom modder verboden terrein is in onze huishouding.

UIT DE KRANT