“Mijn vader is heel trots op me”
Anneke Westerhof (19) jongste raadslid
NIEKERK – Wat haar vader Eije Westerhof niet voor elkaar kreeg, lukte dochter Anneke wel. De negentienjarige studente heeft een plek in de gemeenteraad van Grootegast verworven voor VZ2000 en mag zich daarmee het jongste raadslid van de gemeente noemen. Nieuw is het allemaal wel voor Anneke. En eigenlijk kost het raadswerk ook wel veel tijd, ontdekt ze nu. “Of ik het vier jaar vol ga houden? Dat ligt eraan hoe druk ik het straks heb met mijn studie.”
Hoe belandt een negentienjarig meisje in de gemeenteraad? Dat heeft alles te maken met een enthousiaste vader. Vader Eije stond namelijk al eens voor VZ2000 op de lijst, maar hem lukte het niet om in de raad te komen. “Toen heb ik gezegd: ‘ik wil volgende keer ook op de lijst.’” Zo gezegd, zo gedaan. En door de grote winst die VZ2000 haalde op 19 maart, lukte het Anneke wél om in de raad te komen. “Ik vind het heel leuk en interessant. Ook kan ik mijn eigen mening er in kwijt. En ik heb toch maar mooi 89 stemmen gekregen.”
Maar daar zit je dan ineens met je negentien jaren in de raad, alles is nieuw. “Ik leer ontzettend veel. Mijn vader is heel trots op me, hij helpt me ook waar hij kan. Ook helpt Frantina Kiekebeld- van der Knaap me, zij is de nummer vijf op de lijst. Ik heb natuurlijk nog niet zo veel levenservaring, daarom bespreek ik eerst de dingen met haar, voordat ik verkeerde uitspraken doe die ik niet zo bedoel. Of ze me tegen mezelf in bescherming nemen? Zoiets ja.”
Een harde werkster is Anneke zeker. Ze doet een MBO opleiding tot sociaal pedagogisch werker, loopt stage bij een kinderdagverblijf en werkt bij Vers in Grijpskerk. Dan heeft ze nog een vriendje en een hele schare vrienden. En naar al die verplichtingen gaat Anneke op de fiets, door weer en wind. We hebben afgesproken op haar stageadres, waar ze komt aangefietst met rode wangen en een beetje verregend. “Ik fiets graag”, vertelt ze. “Lekker in beweging. Maar druk is het momenteel wel. Ik moet zelfs mijn vriendje inplannen, dat vindt hij niet zo leuk”, zegt ze lachend. “Ik dacht eerst dat het allemaal wel een beetje mee zou vallen met de drukte. Maar als je in de raad zit, ben je sowieso één avond kwijt aan het werk, soms meer. Ook ben je zeker één middag bezig met het lezen van stukken. Ik laat het allemaal maar op me af komen en ik ga kijken hoe het gaat. Volgend jaar wil ik HBO verpleegkunde gaan doen. Ik weet niet hoe druk ik het dan krijg. Vooral het tweede jaar gaat pittig worden, dan moet ik ook stage lopen. Ik weet nog niet zeker of ik dit kan combineren. Als dat niet lukt, dan neemt Frantina mijn plek in hebben we al afgesproken.”
Haar eerste ervaring in de raad is een bijzondere geweest. “Dat was heel erg raar. Toen zijn we eruit gelopen omdat we uitgesloten waren van de coalitie. Na de beëdiging hebben we een schorsing aangevraagd. De burgemeester wilde nog even wachten, het CDA had nog niet gesproken. Toen zei Ytsen, onze fractievoorzitter, dat we dat niet hoefden te horen. En toen liepen we eruit. Er waren zo’n vijftig toeschouwers meegekomen, ook zij liepen mee. Dat vond ik heel leuk. We dachten: misschien luisteren ze dan wel naar ons.”
Aandacht trok de actie zeker, maar helaas voor VZ2000 behoren zij nog altijd tot de oppositie. Concrete punten waar Anneke zich hard voor wil maken heeft ze nog niet. “Ik wil sowieso jongeren vertegenwoordigen. Ik ben zeker van plan om erop uit te gaan en in gesprek te gaan met mensen. Je zit niet voor niets in de raad, je moet je wel laten zien. Wat er voor jongeren beter kan? In Niekerk hebben we alles goed voor elkaar. Daar zijn de jongeren heel ondernemend en wordt er veel georganiseerd, zoals de feestweek in Niekerk. Als je dat noemt, kent heel het Westerkwartier dat wel. En dat wil ik ook aan jongeren in andere dorpen laten zien. Als je echt iets wilt, moet je zelf ook ondernemend zijn.”
Voor Anneke is het nu vooral even inkomen, wegwijs worden in de gemeenteraad. En daar hoort óók het oefenen met debatteren bij. “Meestal ben ik in een discussie snel overstag. Niet dat ik dan overtuigd ben van de ander, maar dan heb ik geen zin in de discussie. Denk ik láát maar. Maar aan de andere kant vind ik het ook wel erg leuk om te doen. Dus het is voor mij een uitdaging om daarmee bezig te gaan. Ik ga mijn best in ieder geval doen.”
