week 16

minikul

Thrillers heetten vroeger ‘detectives’. Vroeger, opa spreekt van de jaren vijftig en zestig in de vorige eeuw, was ik een liefhebber van Maigrets, zoals de Zwarte Beertje-pockets over het werken en doen van commissaris Maigret werden genoemd. De Belgisch/Franse schrijver Georges Simenon (1903-1989) heeft er 75 geschreven. Daarnaast schreef hij nog een groot aantal wat je toen noemde ’psychologische romans’. In zijn schrijfzame periode was Simenon overigens op nog meerde terrein hyper-actief, zo schijnt hij volgens eigen zeggen – maar schrijvers houden van fictie…. – 10.000 vrouwen te hebben bemind.

Maigrets waren in brede kring geliefde lectuur. ‘Mijn’ laatste Maigret – ik heb er nog steeds zo’n vijftig van in de boekenkast staan; ze kostten destijds naar ik meen een gulden per stuk, kejje nagaan! – heb ik jaren geleden gelezen. Voordat ik dit stukje schreef heb ik nog eens in een paar exemplaren gebladerd. Ze zijn, gemeten naar de normen van deze supersnelle tijd, erg langdradig. Ze zijn dan weliswaar gedateerd – je wordt er nog eens met je neus op gedrukt wat er in de afgelopen halve eeuw veel is veranderd! – maar toch nog wel degelijk boeiend. Er zijn destijds ook heel wat Maigrets verfilmd, met de Franse acteur Jean Gabin in de hoofdrol. Een tijdje geleden zag ik zo’n zwart-witfilm op de Franse tv Monde ( kanaal 621 van Ziggo). In zwart-wit, op zich een verademing, maar wat duurden de dialogen lang…..

Er is de afgelopen halve eeuw ook op crimineel-opsporingsgebied veel veranderd. Politie en justitie hebben hun onderzoeken gesublimeerd, denk alleen maar aan dna. Toch las ik pas geleden een werkelijk verbijsterend verhaal over de Deventer Moordzaak, waarvoor de vermeende dader die altijd heeft volgehouden, dat hij ‘het’ niet heeft gedaan, jarenlang in de gevangenis heeft gezeten. Tot twee keer toe is de man veroordeeld, ondanks allerlei voor hem ontlastende bewijzen. Nu zijn er opnieuw bewijzen die voor zijn onschuld pleiten, maar die door politie en justitie schijnen te worden verdoezeld oftewel verDrost. Drossen is een in de Maigrettijd veel gebruikt woord dat ‘zich uit de voeten maken’ en ook ‘weglopen voor je verantwoordelijkheid’ betekent. Dat ik het woord Dros hier nu met een hoofdletter schrijf, heeft echter niets met het verleden maar juist met het heden te maken. Doordenkertje!

Henk Hendriks

UIT DE KRANT