Elfkroegentocht

Datum: 9 februari

Tijd: 19.30-03.00

Op initiatief van Johnny de Vries, eigenaar van de Paradiso Bar en de Manolito Bar in Kollum, werd in de nacht van zaterdag op zondag de elfkroegentocht gehouden in de regio Noordoost Friesland. In 1996 werd voor het laatst deze kroegentocht gehouden. Destijds waren alle betrokkenen het er over eens dat hier een vervolg op moest kwamen, maar het kwam er nooit van. Tot zaterdagavond. Vanaf 17.00 ’s middags reden de taxibusjes van Taxi Waaksma hun rondes langs de elf kroegen langs de route en konden de kroeggangers in elk café een felbegeerde stempel halen.

In de meeste kroegen werd live muziek verzorgd om het publiek te vermaken, of draaide een dj een plaatje. In café Prins in Kollumerzwaag was een competitie spijkerslaan en boksbalslaan. In de Paradisobar in Kollum was er de onverklaarbare actie waarbij men bij aankoop van twee cola-beerenburg een set slippers cadeau kreeg.

De (On)genode gast wilde kunnen zeggen ‘de tocht van 2013 gedaan te hebben’ en startte de kroegentocht in café de Hossebos in de Westereen.

In de Hossebos werd de eerste stempel gezet en kon er met goede moed begonnen worden aan de tocht. Bij Café Prins leek er enige chaos te ontstaan toen er meer mensen de taxibus in wilden dan dat paste. Met een overladen bus reed de taxichauffeur richting Café Foestrum in Westergeest. Zonder de (On)genode gast. Op het terrein van Café Prins werd gewacht op de volgende taxi. Niet alle feestgangers wisten het geduld op te kunnen brengen om even te wachten op de volgende bus. Verscheidene bierflessen en glazen eindigden in scherven op de stoep. De volgende taxibus liet een kleine tien minuten op zich wachten en het werd dringen geblazen om een plekje in de bus te bemachtigen. Een paar jongens vloekten hard terwijl zij zichzelf een weg naar binnen probeerden te dringen.

De weg werd vervolgd richting Westergeest en ldwâld, waar een aangename sfeer hing in de cafés. Er moesten echter nog flink wat stempels verzameld worden en de reis werd dan ook snel voortgezet naar Kollum. In de Paradiso Bar verzorgde de zanger Grutte Geart een optreden. Ondertussen was het begonnen te sneeuwen, waardoor de kluuntocht naar de Manolito Bar veranderde in een barre tocht. Omdat de helft van de tocht inmiddels voltooid was werd het tijd voor een lekker hapje. De tosti van de Manolito Bar ging er dan ook zeker in. Ook in Buitenpost moest er een stukje gekluund worden tussen de twee locaties. In The Point was het blijkbaar eerder erg gezellig geweest, de gehele kroeg was versierd met toiletpapier. De meeste gasten waren echter al vertrokken waardoor de zanger stond te zingen voor een handjevol mensen. Niet dat het de zanger iets kon schelen, hij zong even enthousiast als eerder in Café Foestrum waar het wel druk was. De achtste stempel werd gezet in ’t Twaspan in Buitenpost. Wat een gezelligheid! Bij binnenkomst werd direct de polonaise ingezet en er werd flink gedanst, in tegenstelling tot de eerdere locaties. Met nog drie kroegen te gaan begroetten we de zesde taxichauffeur. Een stel redelijk beschonken jongens verzorgde de hele reis naar Augustinusga zangkoren. ‘Alle Harrekieten zijn verkeerd, dat heeft mijn moeder mij vroeger geleerd.’ De glazen die mee gejat waren uit ’t Twaspan werden op de vloer van de taxi kapot getrapt. Niet iedereen was het hier mee eens. Een van de jongens riep: ‘Als jij taxichauffeur was geweest, had je dat ook niet leuk gevonden!’ Hij kreeg geen bijstand van zijn vrienden. De taxichauffeur zelf lette er al niet eens meer op. Dit was waarschijnlijk niet het eerste kapotte bierglas van de avond. In café Stynsgea werd snel een stempel gezet om de volgende taxi te kunnen nemen. De volgende taxichauffeur heeft een avond met pieken en dalen. ‘Ze hebben zojuist een complete taxibus van een vrouwelijke collega vernield. De bagagerekken eruit gesloopt en haar tas overhoop gehaald. Ze is de bus uit gevlucht.’ In Kootstertille wordt het drankje overgeslagen en alleen gestempeld. In de laatste bus tussen Twijzel en Zwaagwesteinde wordt door de taxichauffeur verteld dat we mazzel hebben dat er nog taxi’s rijden. ‘We zouden er mee ophouden. Er zijn drie taxi’s compleet vernield. Twee collega’s zijn bedreigd. Van een gloednieuwe bus is het voorruit aan diggelen geslagen en van een gehandicaptenbus is met het rolstoelplateau geklooid. Maar nu ophouden is geen optie, dan wordt het probleem alleen maar groter. We zullen iedereen naar hun bestemming moeten brengen.’