Veenkloosterbos sluit 15 maart voor broedperiode
‘De vogels moeten in rust kunnen broeden’
VEENKLOOSTER – Het bos van Veenklooster wordt binnenkort gesloten voor publiek. Vanaf 15 maart is het het broedseizoen, dat duurt tot en met 15 juni. In die tijd is het bos niet toegankelijk voor bezoekers, enkele uitzonderingen daargelaten. ‘Het is eigenlijk zonde dat het bos niet toegankelijk is in mei, want dan is het bos wel op het mooist. Alles komt tot leven en zeker bij zonsopkomst is het bos een pracht.’ Geert Postma is al sinds een jaar of vijftien boswachter van het Veenkloosterbos. Dit doet hij op vrijwillige basis. ‘De vorige boswachter, Marcus Dam, dat was nog een echte boswachter die dat deed voor zijn bestaan. Tegenwoordig kan dat niet meer.’ Het boswachterbestaan is Postma gaandeweg ingerold. ‘Ik ben echt een man van de natuur. Als jongetje was ik al altijd in het veld te vinden. Toen we in Veenklooster kwamen te wonen liep ik veel door het bos en raakte vaak in gesprek met de toenmalige boswachter. Toen hij aangaf dat hij er mee op wilde houden, ben ik in het vak gerold. Toen Dam overleed zijn wij in zijn woning komen te wonen.
De boswachterswoning is een bijzonder pand met een bijzondere geschiedenis. ‘In eerste instantie was het het koetsiershuis van Fogelsangh State. Pas later werd het huis bewoond door de boswachter. In de Tweede Wereldoorlog heeft de broer van de boswachter hier nog ondergedoken gezeten in een holle plek in het plafond. Dat hoorden we pas veel later, toen we hier al een flinke tijd woonden.’
Vanuit de woning van Postma heeft hij een fantastisch uitzicht aan de ene kant de velden en aan de andere kant Fogelsangh State en het Veenkloosterbos. Wanneer je de tuin van Postma doorloopt kan je direct door naar het bos, wat Postma ook veelvuldig doet. ‘Meestal ben ik de hele dag door in het bos. Mijn vrouw ziet me vaak niet eens voor etenstijd.’
Het bos is een beschermd broedgebied. In de broedperiode is het verboden om het bos te betreden. Toch zijn er elk jaar mensen die het niet kunnen laten om het bos te betreden. ‘En de smoezen die ik elke keer weer hoor, ik zou er wel een boek over kunnen schrijven. De meest gehoorde smoes is ‘Borden? Die heb ik helemaal niet gezien.’ En dat terwijl de borden toch duidelijk bij de ingang van het bos staan.’ Postma is niet het type dat er erg kwaad om kan worden, maar toch heeft hij liever geen bezoek in het bos tijdens de broedperiode. ‘De vogels hebben echt hun rust nodig om te kunnen broeden. Wanneer er veel mensen rondlopen kan dit ernstig worden verstoord.’
In het bos komen verscheidene vogelsoorten voor. In totaal zijn er ongeveer dertig vogelsoorten die er broeden, waaronder maar liefst vijftien soorten mezen en drie soorten spechten. Daarnaast komen er haviken, buizerds, sperwers en de bosuil voor. Ook zijn er in het bos zo’n 120 reigernesten. Naast vogelsoorten komen er nog veel andere soorten dieren voor. Er is een groep van zo’n twaalf tot vijftien reeën. Er bevinden zich vossen en er komen marters, hermelijnen en bunzingen voor.
Postma heeft al een hoop beleefd in zijn tijd als boswachter. ‘Afgelopen zomer zat ik tegen een boom aan, te genieten van het leven om me heen. Dat zei Marcus Dam ook altijd, ga maar gewoon zitten, dan komt het leven vanzelf naar je toe. Ik zat te kijken naar een piepklein muisje dat steeds dichter bij me kwam, totdat hij bijna op m’n laars zat. Ondertussen was een reebokje van achteren steeds dichterbij me gekomen. Ik had hem nooit gezien of gehoord, totdat hij ineens dat typische blafgeluid maakte dat reeën kunnen hebben. Ik zat rechtop van schrik, de ree stond op zo’n vijf meter afstand van me. Het duurde slechts een paar seconden maar het muisje was weg en de ree ook. Dat soort momenten vergeet je nooit weer.’
Postma maakte onlangs mee dat hij een telefoontje kreeg van iemand in het dorp met de mededeling dat er een paar jongeren het bos in gingen met twee kratten bier. ‘Toen ben ik het bos in gegaan en heb ik met hen gesproken dat ik er de volgende dag geen enkele bierdop tegen wilde komen. Ik heb zelfs nog even een pilsje mee gedronken. De volgende dag kwam ik er terug en het was er brandschoon. Zo hoort het ook.’
Voor de mensen die nog even willen genieten van het bos raadt Postma aan nog voor 15 maart een bezoekje te brengen aan het 46 hectare grote bos. ‘Er zijn momenteel veel vleermuizen die bij zonsondergang over en weer vliegen. Dat is prachtig om te zien.’ Wie tijdens de broedperiode nog het bos in wil zal een hele goede reden moeten hebben. ‘We laten eigenlijk alleen bruidsparen toe die dit vooraf aangegeven hebben. Want het bos is toch wel prachtig rond deze tijd van het jaar, zeker voor dat soort foto’s. En dat weet men. We hebben ooit op één dag elf bruidsparen gehad.’