‘Ik blijf onverminderd ambitieus’

Henk Konings voelt zich thuis bij Be Quick Dokkum

DOKKUM – Henk Konings trainer van Be Quick Dokkum? Dat kon toch niet waar zijn? En tóch zit de in Drachten woonachtige oefenmeester dit seizoen op de bok in Dokkum. Sterker nog, de trainer verlengde onlangs zijn verbintenis met een seizoen. ‘Omdat ik het heel goed naar mijn zin heb’, zegt Konings, die dit seizoen al een gooi naar de titel in de Derde Klasse B wil doen. Portret van een prima trainer en fijn mens.

Henk Konings dus. Woonachtig in Drachten. Getrouwd met Greetje en trotse vader van drie dochters. Die dochters doen aan hockey. En dus is Konings (51) niet te beroerd om daar ook de handen uit de mouwen te steken. Sterker nog, de trainer zat zelfs in de technische commissie van de Drachtster club van zijn dochters en gaf zelfs wel eens een training, hoewel hij zelf geen strafcorner binnen kan slaan. Het tekent wel de betrokkenheid van Konings, die zijn gezin koestert. Het gezin gaat voor alles. Vrouw Greetje reist Henk vaak achterna. Zit ze op de tribune, vaak met één van de dochters. Of Henk nou op Urk, Joure of Groningen werkte, de steun was er altijd. net als dat knikje voor elke wedstrijd.

Henk Konings was zelf doelman. Niet onverdienstelijk al was ie wat klein. Na zijn actieve loopbaan wilde hij trainer worden. En zo geschiedde. Hij was assistent bij Drachtster Boys. Hoofdtrainer bij hoofdklasser Joure, bij het ‘lastige’ Urk en bij het eveneens lastige Stadse Oranje Nassau. Tussendoor diende hij Jubbega, omdat hij het voetbalvirus nooit los kan laten. Konings baarde opzien door ruim drie jaar geleden halverwege het seizoen in te stappen bij Oranje Nassau in Groningen. Die club had net trainer Bart van Veen de laan uitgestuurd, terwijl Konings al vastgelegd was voor het seizoen er na. Op de vraag of Konings het seizoen in Groningen af wilde maken, moest hij best even nadenken. Hij had verplichtingen bij Jubbega, en wilde die club niet zomaar laten zitten. En dus sloten Konings en O.N. een compromis. Konings leidde de donderdagtraining en coachte zaterdag. Doel: de sfeer terugbrengen, het bestuur van Oranje Nassau had zich namelijk al verzoend bij degradatie en wilde een leegloop tegengaan. Daar dacht Konings vanaf minuut één anders over. Met ongekend enthousiasme ging hij aan de slag. Spelers lachten weer. Zaterdag op zaterdag kon het doek vallen, maar het viel maar niet. Via een 1-1 gelijkspel bij SDV Barneveld – met Alfred Schreuder en Dick Kooijman- en een 5-1 zege op Drenthina, bleef Oranje Nassau ‘gewoon’ Hoofdklasser. Een huzarenstukje. Konings kreeg nog net geen standbeeld op de Coendersborg.

Het seizoen er na degradeerden de Stadjers alsnog. Het laatste seizoen van Konings was geen succes. Met de gehaalde volgevreten vedettes boterde het niet echt. Zij hadden niet meer de drive die de trainer zelf wel heeft. Hij verloor de grip en vertrok aan het einde van het seizoen. Met opgeheven hoofd, want niemand in Groningen die Konings ook maar iets kwalijk neemt.

De trainer was vervolgens kandidaat bij Broekster Boys. Die club koos evenwel voor Jan Mulder. En dus werd het Be Quick Dokkum. Een club met groeimogelijkheden. Daar is ook Konings ondertussen achter. ‘Natuurlijk is het wel even schakelen. Ik heb met mijn ploegen tegen IJsselmeervogels en Spakenburg gespeeld. Heb bij Oranje Nassau zinderende wedstrijden gecoacht, met veel publiek. Ik heb op Urk gewerkt, waar we na een nederlaag tegen ARC net niet promoveerden. En dan kom je bij Be Quick. Maar wees eerlijk; dit hier ademt toch ook voetbal? Deze accommodatie is Eerste Klasse waardig. Het ademt voetbal. Be Quick is bovendien een grote club. Met eigen jeugd, met goede en ambitieuze mensen en met een prima selectie.’

Ook bij de club is men lovend over de ervaren trainer. Over zijn fanatieke trainingen, over zijn heldere manier van communiceren en zeker ook over de mens Henk Konings. Zowel spelers als bestuur waren dus duidelijk voor contractverlenging. Of er dan niets op Konings aan et merken is? Oh ja, zeker. Niemand is perfect. Zo is hij wel erg positief ingesteld. Ziet hij – na bij wijze van spreken een 6-0 nederlaag- nog steeds lichtpuntjes en zou hij volgens een enkeling wel eens wat (te) soft zijn. Konings zelf denkt daar – uiteraard- anders over.

Konings is een zogenaamde procestrainer. Geen Fritz Korbach of Simon Kistemaker die door het vertellen van een schuine mop een ploeg aan de praat krijgen. Konings’ ploegen gaan gaandeweg het seizoen steeds beter spelen. Dat is een gegeven. Zijn aanpak vergt tijd. Hij bouwt zorgvuldig vertrouwensrelaties met mensen op. Die trend zet zich nu ook bij Be Quick weer in. Per week worden de contouren van de ploeg zoals Konings die graag ziet zichtbaar. Met een verzorgde opbouw van achtertuit, met een nummer tien en met buitenspelers. Herkenbaar voetbal, dat is waar de trainer voor staat. En ondanks het feit dat het ‘maar’ derde klasse is, voelt Konings zich goed in Dokkum. ‘Er zijn groeimogelijkheden genoeg. Deze club hoort in de Tweede Klasse thuis, vind ik. Kijk maar om je heen. Alles is er klaar voor. Ik heb een prima selectie, prima materiaal, een assistent-trainer en hier ligt een voortreffelijk kunstgrasveld. In principe doen we het hier met eigen jongens. Aan de andere kant kijken we wel om ons heen. Als we ons gericht kunnen versterken, zullen we dat zeker niet nalaten. Je merkt ook wel dat voetbal hier weer leeft. Er komen steeds meer mensen kijken. De sfeer is prima. Ook ik denk dat we iets moois neer kunnen zetten. Maar wel stap voor stap. De meeste clubs willen te snel. Of leggen de lat te hoog. Dat doe ik niet. Ik werk gewoon rustig op mijn eigen manier aan het beter maken van deze ploeg. Oh ja hoor, ik ben nog steeds ambitieus. Zeker weten. Maar wellicht kan ik die ambities hier ook kwijt, want de rek is er hier nog lang niet uit.’

Vincent Muskee