“Schrijven kan ik niet meer, maar schilderen wél”
Indrukwekkende expositie van Corrie Broekema-Minjon
GROOTEGAST – De kleurige schilderijen van Corrie Broekema-Minjon uit Grootegast zijn momenteel te bezichtigen in Galerie Kunsthof. Haar schilderijen van dieren, landschappen en bloemen zijn echt iets bijzonders. Niet alleen door het bijzondere kleurgebruik, maar ook door Corrie’s persoonlijke verhaal. Vier jaar geleden heeft ze namelijk een herseninfarct gehad, waardoor Corrie veel dingen niet meer kan. “Schrijven kan ik niet meer, maar schilderen wél.”
Landschappen in warme kleuren, prachtige rode klaprozen en Afrikaanse figuren in felle kleuren. Corrie’s schilderijen springen in het oog. “Veel mensen in Grootegast zijn verbaasd als ze mijn schilderijen zien. Kunnen maar moeilijk geloven dat ik dit heb gemaakt.” Want Corrie komt van ver. Moest veel opnieuw leren. “In het begin stond ik met mijn hand in een pan te roeren. Dan kon ik blijkbaar niet bedenken dat ik een lepel nodig had.” Een moeilijke tijd volgde. Leren omgaan met de dingen die ze niet meer kan. Maar gelukkig ontdekte ze ook een nieuw talent: schilderen.
Corrie volgt schilderlessen bij Joke van der Vegt en boekt steeds meer progressie. “Als ik kijk naar hoe ik begonnen ben, dan is er veel veranderd.” Zo heeft Corrie nog een schilderij van een koe die ze toen der tijd schilderde. “Je ziet dat dat echt mijn koe is. De verhoudingen kloppen niet helemaal. De neus is iets te smal bijvoorbeeld. Als je dan terug kijkt, zie je dat je steeds meer bij leert. Wat dat aangaat is Joke ook echt een goede lerares. Ze laat me eerst mijn gang gaan. Op den duur vraagt ze, klopt dit wel? En stuur me bij waar nodig.”
Samen met Joke ontdekt Corrie ook steeds meer manieren om te schilderen. “Omdat ik zo’n klein penceel niet vast kan houden, gebruik ik dikkere kwasten. Maar die kun je niet voor alles gebruiken, dat geeft geen mooi resultaat. Zoals voor die klaprozen”, legt ze uit. “Ik heb van alles geprobeerd, maar met die grote kwasten lukte dat niet. Toen zei ik tegen Joke: ik wil toch echt die klaprozen maken.” Uiteindelijk bedachten de twee een oplossing voor het dikke kwasten probleem, namelijk schilderen met een stukje karton. “Daarmee lukt het wel.
En zo hebben we nog meer ontdekt hoor. Als zij bijvoorbeeld paletmessen gebruikt, gebruik ik een pannenlikker. Die kan ik wel vasthouden.”
Wat erg opvalt aan de schilderijen, is het bijzondere kleurgebruik. De landschappen hebben diepe, vaak felle kleuren en zijn prachtig om bij weg te dromen. “Ik ben kleurenblind, dus ik kan niet alle kleuren onderscheiden. Alle kleuren die je moet mengen, zijn niet duidelijk voor mij. Ik kan iets zien als paars, terwijl het voor een ander een blauw schilderij is.” Corrie’s kleurenblindheid doet zeker niet af aan de schilderijen. Misschien worden ze er juist zelfs verrassender door, zo stralend. Eén ding is zeker: geen schilderij van Corrie is hetzelfde.
Corrie is altijd al creatief geweest. Kaartjes maken, breien en eigen kleding maken: ze deed het allemaal. Dat lukt nu niet meer en dat is voor Corrie heel erg wennen. Haar man Jan helpt haar waar kan. “Het is mooi dat ze iets heeft gevonden waar ze zo goed in is.” En dat vindt ook Corrie. Ze blijft zichzelf nieuwe doelen stellen. Ze wijst op een portret van Nelson Mandela van een andere schilderes die bij Kunsthof hangt. “Maar ik weet gewoon dat dat niet gaat lukken, dat is te fijn. Mijn droom is om een Fries paard of een Arabier goed te leren schilderen. Al die spieren, zo’n mooi dier, dat lijkt me erg bijzonder. Maar dat bereik ik vast pas na les vierhonderd.”
De schilderijen van Corrie zijn dagelijks te bezichtigen in Galerie Kunsthof aan de Hoflaan 1 in Grootegast. Het atelier is geopend op werkdagen van 8.00 tot 17.00 uur en op afspraak: 0594-852275.
