Plaats: GBS De Brug Zuidhorn
Tijd: 9.00 uur
Oktober is landelijk uitgeroepen tot ‘Oktober Kindermaand’. In deze maand mogen kinderen gratis naar verschillende musea, theaters en meedoen aan workshops. Om alvast het licht te laten schijnen op deze activiteiten kwam burgemeester Bert Swart woensdagochtend een kijkje nemen op GBS De Brug in Zuidhorn. De kinderen van groep 6 hadden het programma voor dit bezoek goed voorbereid. Zij hadden een drietal Groningse liederen ingestuurd, en allemaal vragen voor de burgemeester voorbereid. Meester De Ruiter verwelkomde de burgemeester. ‘Kennen jullie allemaal onze burgemeester wel?’ vraagt hij aan de kinderen in de klas. Marlies blijkt de burgemeester wel een beetje te kennen. ‘U woont bij mij in de straat!’ vertelt Marlies. Ook een ander meisje blijkt de burgemeester wel een beetje te kennen. ‘Mijn vader zit bij u in de raad’, vertelt ze. Het blijkt de dochter van Alex Steenbergen, raadslid namens de ChristenUnie. De burgemeester heeft er direct een gezicht bij. ‘Hij zit twee plaatsen verderop als mij tijdens de vergaderingen’, vertelt hij de klas.
Daarna laat de klas van meester De Ruiter de burgemeester horen hoe goed zij zijn in het Gronings. Ondanks dat eigenlijk niemand van de klas echt Gronings spreekt in het dagelijks leven, is zingen daarentegen helemaal geen probleem. ‘Ain boer wol noar zien noaber tou’ wordt uit volle borst gezongen en hier en daar wordt er nog even uitleg bij gegeven. Die boer kreeg er flink van langs van ‘zien wief’. Ook het Grönners Laid klinkt als een klokje. Het leukste lied moet nog even tot het laatst bewaard worden, om het bezoek van de burgemeester mee af te sluiten.
Vervolgens mogen de kinderen de burgemeester vragen stellen. Op de eerste vraag: ‘Wat voor werk doet u allemaal precies?’ komt direct een uitgebreid antwoord. Zo vertelt de burgemeester over de opening van de tunnel in Noordhorn die hij onlangs deed, de vergaderingen die hij moet voorzitten – ‘Dan zeg ik tegen Paula, mijn vrouw, dat ik hoop dat ik om elf uur thuis ben, maar meestal wordt er te lang gepraat en dan wordt het pas na 1 uur ’s nachts dat ik thuis ben’ -, dat hij degene is die Sinterklaas mag ontvangen, evenals de Koning en Koningin mochten die op bezoek komen in Zuidhorn. Daarna vragen de kinderen veel over de ketting, de ambtsketen, die de burgemeester speciaal voor dit bezoek ook om heeft gedaan. Hoeveel deze weegt – ‘150 gram denk ik’ -, of de burgemeester deze zelf ook poetst – ‘Een gewetensvraag, ik zou het zelf wel kunnen maar dat wordt door een ander gedaan’, en waarom hij deze eigenlijk moet dragen – ‘Dat is zo besloten. Als ik de Koning wil ontvangen dan móet ik deze ketting dragen’. Naast de vragen over zijn werk als burgemeester worden er ook persoonlijkere vragen gesteld. Wat het lievelingsdier is van de burgemeester? ‘Dat is mijn eigen hondje, Bo. Dat is een hond van het asbakras. Deze zou anders in het asiel belanden, daarom hebben wij hem in huis genomen. Bo is ontzettend lief tegen mensen, maar tegen andere honden is ze altijd wat boos’, vertelt de burgemeester waarna de verhalen van de kinderen over hun eigen hondjes loskomen. De burgemeester maakt voor ieders verhaal even de tijd vrij, waarna de kinderen als laatste ‘Peerd van Ome Loeks is dood’ zingen. ‘Wat heb ik toch een leuke baan he?’ zegt hij tegen mij, de (On)genode gast. Ik kan het alleen maar beamen. Nadat de burgemeester de uitnodigingen voor Oktober Kindermaand uitgedeeld heeft aan de klas komt hij nog met een leuk idee. ‘Ik moet zo weer naar het gemeentehuis om te vergaderen, maar zullen we anders nog even met z’n allen een groepsfoto maken?’ Het moge duidelijk zijn wie die foto gaat maken. De (On)genode gast offert zich vrijwillig op. Het resultaat mag er zijn.
