De Molshoop krijgt tablets, maar wordt geen ‘Steve Jobs-school’

Afbeelding
voorpagina groningen

Jarige oud papier-inzamelaar Harko Bijma in het zonnetje gezet

NOORDHORN – Het is een bijzonder verhaal en daarom was de pers, zelfs de landelijke, massaal uitgerukt om afgelopen dinsdag verslag te doen van hoe De Molshoop in Noordhorn de jarige oud papier-inzamelaar Harko Bijma in het zonnetje zette. “Klein nieuws in het groot”, noemt directeur Corjan van der Velde het. Niet alleen werd Bijma op deze dag tachtig jaar, hij zamelt al 35 jaar het oud papier in. ‘Alleen voor de kinderen’, dat is waar hij het voor doet. Dus voor hem een aubade en een feestelijke ochtend, voor de leerlingen wacht een tablet.

Het viel De Molshoop niet mee om deze doorgewinterde inzamelaar in het zonnetje te zetten. “Ik moest praten als Brugman”, lacht Van der Velde. “Hij wil ook nooit iets van ons hebben voor het inzamelen. Het geld moet naar de kinderen. Als ik een cadeau zou brengen, zei Harko altijd tegen me, dan zou hij het teruggeven of het geld wat het waard is geven.” Aanwezige moeders beamen het verhaal. “Een goed gevulde mand met sudderlapjes en het juiste merk jenever, dat is nog wel eens goed”, fluistert één van de dames ons lachend in. En het onderhoud van de fiets, want dat is toch wel het minste.

Weer of geen weer, Bijma pakt dagelijks de fiets om oud papier in het dorp op te halen en naar ‘zijn’ container die aan de zijkant van de school staat, te brengen. In de 35 jaar dat deze tachtigjarige dit werk verricht, heeft hij “heel wat omgezet” voor de school, vertelt Van der Velde. “We hebben er heel wat mooie dingen van kunnen doen en er heel wat schoolreisjes van kunnen betalen. Het geld wordt beheerd door de Ouderraad en die bepaalt in overleg met Harko wat ermee gebeurt.” Er is maar één criterium: het moet ten goede komen aan de kinderen.

Op deze speciale dag wordt de nieuwste aanschaf van het door Harko opgehaalde geld gepresenteerd: tablets voor alle leerlingen. Van der Velde loopt er al de hele ochtend mee rond door de gang. “We worden geen Steve Jobs-school”, reageert hij op de opmerking dat De Molshoop wel superhip is nu, “want we kiezen ervoor om de tablets naast de methode te gebruiken. Hij zal vooral voor de leerlingenzorg gebruikt worden. Ze krijgen een eigen schil waarin ze dingen als hun weektaak kunnen bijhouden en heel mooi mee kunnen samenwerken.”

Dit alles zal aan Bijma voorbij gaan, want wat een tablet nou precies is, is hem nog niet helemaal helder. Als stralend middelpunt wordt hij letterlijk en figuurlijk in het zonnetje gezet. Alle kinderen zingen hem uit volle borst toe: “Lang zal hij leven”, klinkt het. Na drie keer “hoera”, brengt een enthousiasteling uit: “vandaag mogen we dat táchtig keer doen.” Ook burgemeester Bert Swart komt Bijma feliciteren. “Stel dat ik ga zwemmen, doe ik dan mijn ketting om?”, vraagt hij de kinderen die de vraag met een luide ‘nee’ beantwoorden. “Maar als ik een hele belangrijke dag heb dan? En dat is het vandaag”, gaat hij verder terwijl de kinderen nogmaals juichen, “want meneer Bijma is vandaag de allerbelangrijkste man van de gemeente. Je kan honderd keer burgemeester zijn, maar daar heb je niks aan, want er is maar één meneer Bijma.” Welke er bijkans verlegen van wordt. En prompt met een glimlach de cadeaus die hem wachten in ontvangst neemt. Een prachtig bloemstuk, gedecoreerd met oud papier, een shirt van FC Groningen met handtekeningen van alle spelers en kaartjes voor de wedstrijd van zaterdag zullen straks in de fietstassen mee naar huis gaan. De kinderen knutselden niet alleen hun hoedjes van papier, maar maakten ook een prachtige collage met al een foto van iedereen.

“Dit zijn de mensen die de leefbaarheid maken”, vindt Swart. “Hier leeft een dorp op. Je ziet ze niet en hoort ze niet, maar ze zijn zo belangrijk.” “Als ik alle jaren thuis had gezeten, wat was er dan van mij terechtgekomen”, zegt het feestvarken zelf nuchter. En daarom gaat hij ook deze middag gewoon weer op pad. De verslaggeefster van Hart van Nederland wil wel mee. “Met joe op de fiets?”, brengt Harko uit. “Nou, dat moet dan maar”, en hij loopt weg om zijn fiets te halen.

UIT DE KRANT

Lees ook