Nieuwste boek over Kornhorn ziet levenslicht
kleintje cultuur
“Soms dachten we: ‘Ja, er moet weer eens wat gebeuren in Kornhorn”
KORNHORN – Nog niet zo heel lang geleden zaten we aan tafel bij Henk Wierenga. Als schrijver en verteller van Stichting Mien Westerkwartier geen onbekende voor de Streekkrant en bovendien de ideale man voor een rondleiding door mooi Kornhorn. Zo geschiedde afgelopen zomer, waar wij een mooie rondleiding kregen door het Curringherveld én het omliggende natuurlandschap. “Er is een hoop te beleven in Kornhorn”, zo verzekerde Henk ons destijds. Zijn woorden bleken niet overdreven. Kornhorn beschikt over een heus archief én twee enthousiaste mannen –tevens onderdeel van Stichting Historie Kornhorn (SHK)- die dat archief graag beschrijven. Naast Henk Wierenga schrijft ook Fred Diekmann een behoorlijk woordje mee, wat uitmondde in het nieuwste boek over Kornhorn.
“En het laatste in een reeks van zes boeken”, denkt Fred Diekmann. “Eigenlijk wilden we helemaal geen boek meer maken. Maar goed, je zit toch regelmatig bij elkaar en soms dachten we dan toch: Ja, er moet wel weer eens wat gebeuren in Kornhorn.” Aan onderwerpen schortte het de schrijver niet, want het is vooral Diekmann die voor het laatste boek de woorden op papier heeft gezet. “De oorsprong van ‘Kornhorn duikt in het verleden’ ligt in de verhalen die ik voor onze dorpskrant de Parel heb geschreven”, duidt Fred. “Dat zijn uiteindelijk 22 verhalen geworden. Maar ja, wie –naast wij als archiefhouders- bewaard de Parel? Het is zonde om al deze mooie verhalen verloren te laten gaan, dus hebben wij deze min of meer proberen te bundelen.” Diekmann en Wierenga zijn vervolgens ook namens SHK in ‘de kranten’ gedoken om meer historie boven water te krijgen. Het archief is immers voor handen. “Dat mondde uit in leuke nieuwe verhalen op basis van stukken, artikelen en advertenties uit oude kranten”, stelt Fred. “De verhalen uit de Parel én het nieuwe onderzoeksmateriaal tezamen maakten een leuk nieuw boek. We hebben bijvoorbeeld een goed stuk kunnen schrijven over de Handelsvereniging van Kornhorn/Opende. Vergis je namelijk niet, deze dorpen hadden vroeger een groot winkelbestand en zelfs een heuse winkelweek.” Ook het inmiddels verdwenen fanfarekorps Excelsior uit Kornhorn komt aan bod en voor het eerst in haar bestaan beschrijft Stichting Historie Kornhorn zichzelf. “Dat is nog niet eerder gebeurd”, lacht Wierenga. “We hebben eigenlijk over alles wel geschreven sinds we in 1988 zijn begonnen aan het eerste boek, dat overigens pas in 1994 is uitgegeven. Behalve dus over onszelf.” Diekmann vult aan: “Gek eigenlijk, want we hebben een heleboel gedaan in ons bestaan. We hebben boeken geschreven, tentoonstellingen georganiseerd, films vertoond. Een rijke historie eigenlijk.” Dit in tegenstelling tot het dorp Kornhorn zelf, zo blijkt uit het gesprek met het tweetal plaatselijk geschiedkundigen. Wierenga: “Kornhorn bestaat natuurlijk al heel lang. Toch is het pas sinds 75 jaar een zelfstandig dorp.” Een plaats die viel onder Doezum, maar gericht was op het nabij gelegen Opende, stellen zij vast. Terwijl de tijd doortikt en meer en meer onderwerpen ter tafel komen, lijkt een nieuw boek niet eens zover weg. “Nee, dit was het voorlopig echt”, verzekert Fred ons. “Deze 22 gecomprimeerde verhalen vanuit de Parel, aangevuld met het extra onderzoek en de verhalen die daaruit zijn gekomen, is het echt.” Fred wijst daarbij op zijn afnemende gezondheid, terwijl Henk vertelt: “Stichting Historie Kornhorn kan wel wat vers bloed gebruiken. Wij zijn beiden de 75 jaar gepasseerd. Het houdt allemaal een keer op, dus is opvolging zeer gewenst.” Gezocht wordt naar opvolgers met een grote belangstelling voor Kornhorn én haar geschiedenis. “Het belangrijkste is het bijhouden van het (foto) archief”, meldt Henk. “Als ze daarnaast ook nog eens leuk kunnen schrijven, dan is dat mooi meegenomen.”
KORNHORN – Nog niet zo heel lang geleden zaten we aan tafel bij Henk Wierenga. Als schrijver en verteller van Stichting Mien Westerkwartier geen onbekende voor de Streekkrant en bovendien de ideale man voor een rondleiding door mooi Kornhorn. Zo geschiedde afgelopen zomer, waar wij een mooie rondleiding kregen door het Curringherveld én het omliggende natuurlandschap. “Er is een hoop te beleven in Kornhorn”, zo verzekerde Henk ons destijds. Zijn woorden bleken niet overdreven. Kornhorn beschikt over een heus archief én twee enthousiaste mannen –tevens onderdeel van Stichting Historie Kornhorn (SHK)- die dat archief graag beschrijven. Naast Henk Wierenga schrijft ook Fred Diekmann een behoorlijk woordje mee, wat uitmondde in het nieuwste boek over Kornhorn.
“En het laatste in een reeks van zes boeken”, denkt Fred Diekmann. “Eigenlijk wilden we helemaal geen boek meer maken. Maar goed, je zit toch regelmatig bij elkaar en soms dachten we dan toch: Ja, er moet wel weer eens wat gebeuren in Kornhorn.” Aan onderwerpen schortte het de schrijver niet, want het is vooral Diekmann die voor het laatste boek de woorden op papier heeft gezet. “De oorsprong van ‘Kornhorn duikt in het verleden’ ligt in de verhalen die ik voor onze dorpskrant de Parel heb geschreven”, duidt Fred. “Dat zijn uiteindelijk 22 verhalen geworden. Maar ja, wie –naast wij als archiefhouders- bewaard de Parel? Het is zonde om al deze mooie verhalen verloren te laten gaan, dus hebben wij deze min of meer proberen te bundelen.” Diekmann en Wierenga zijn vervolgens ook namens SHK in ‘de kranten’ gedoken om meer historie boven water te krijgen. Het archief is immers voor handen. “Dat mondde uit in leuke nieuwe verhalen op basis van stukken, artikelen en advertenties uit oude kranten”, stelt Fred. “De verhalen uit de Parel én het nieuwe onderzoeksmateriaal tezamen maakten een leuk nieuw boek. We hebben bijvoorbeeld een goed stuk kunnen schrijven over de Handelsvereniging van Kornhorn/Opende. Vergis je namelijk niet, deze dorpen hadden vroeger een groot winkelbestand en zelfs een heuse winkelweek.” Ook het inmiddels verdwenen fanfarekorps Excelsior uit Kornhorn komt aan bod en voor het eerst in haar bestaan beschrijft Stichting Historie Kornhorn zichzelf. “Dat is nog niet eerder gebeurd”, lacht Wierenga. “We hebben eigenlijk over alles wel geschreven sinds we in 1988 zijn begonnen aan het eerste boek, dat overigens pas in 1994 is uitgegeven. Behalve dus over onszelf.” Diekmann vult aan: “Gek eigenlijk, want we hebben een heleboel gedaan in ons bestaan. We hebben boeken geschreven, tentoonstellingen georganiseerd, films vertoond. Een rijke historie eigenlijk.” Dit in tegenstelling tot het dorp Kornhorn zelf, zo blijkt uit het gesprek met het tweetal plaatselijk geschiedkundigen. Wierenga: “Kornhorn bestaat natuurlijk al heel lang. Toch is het pas sinds 75 jaar een zelfstandig dorp.” Een plaats die viel onder Doezum, maar gericht was op het nabij gelegen Opende, stellen zij vast. Terwijl de tijd doortikt en meer en meer onderwerpen ter tafel komen, lijkt een nieuw boek niet eens zover weg. “Nee, dit was het voorlopig echt”, verzekert Fred ons. “Deze 22 gecomprimeerde verhalen vanuit de Parel, aangevuld met het extra onderzoek en de verhalen die daaruit zijn gekomen, is het echt.” Fred wijst daarbij op zijn afnemende gezondheid, terwijl Henk vertelt: “Stichting Historie Kornhorn kan wel wat vers bloed gebruiken. Wij zijn beiden de 75 jaar gepasseerd. Het houdt allemaal een keer op, dus is opvolging zeer gewenst.” Gezocht wordt naar opvolgers met een grote belangstelling voor Kornhorn én haar geschiedenis. “Het belangrijkste is het bijhouden van het (foto) archief”, meldt Henk. “Als ze daarnaast ook nog eens leuk kunnen schrijven, dan is dat mooi meegenomen.”