Noordelijke landschappen in het werk van Joke van der Vegt
DEN HORN – Inspiratie haalt ze vooral uit Noordelijke landschappen en de natuur, vertelt kunstenares Joke van der Vegt uit Den Horn. “Vooral de vlakke landschappen”, vult ze aan. “Dus de wadden en het platteland.”
In haar ruime, lichte atelier in het pittoreske Den Horn staan stapels schilderijen, netjes gesorteerd, tegen de muren. In een kast staan er nog meer. Bloemen, landschappen, dieren en veel natuur. Dat het Noordelijke landschap haar voornaamste inspiratiebron is, blijkt uit de schilderijen die ze herbergt in haar atelier. “Mijn man en ik zijn net terug van een 3-weekse vakantie in Peru, en hoewel ik het landschap daar prachtig vind, zou ik dat niet willen schilderen”, vertelt Van der Vegt. “Het moet dichtbij zijn”, lacht ze. “Wel heb ik daar veel gefotografeerd. Dat is ook een hobby van mij. En dat is daar natuurlijk geweldig om te doen. Maar als het op schilderen aankomt, schilder ik liever de natuur hier.”
Normaal gesproken verft Van der Vegt vooral met acrylverf op doek en af en toe op papier. “Maar ik ben nu bezig met collages.” Ze staat op van de tafel en loopt naar twee grote doeken die tegen een muur staan. Op de doeken staan grote bloemen van grove verfstreken. Ze pakt een van de schilderijen. “Kijk”, begint ze, “zie je dat het hier wat dikker en bobbeliger is? Daar ben ik bezig geweest met tissuepapier. En ik gebruik ook zand. Ik heb bij deze eerst het hele doek zwart geverfd en ben vervolgens, aan de hand van de lijnen van de bloemen, aan de gang gegaan met het tissuepapier. Toen dat opgedroogd was ben ik eroverheen gaan schilderen met kleuren. Het geeft een heel bijzonder effect.”
Werken op deze manier heeft ze al vaker gedaan, vertelt ze. “Ik zit bij een schildersclub TSR, in Roden, en daar bedenken we allerlei dingen met elkaar. We brainstormen en we doen vooral heel veel. En zo ben ik bij deze manier gekomen.”
De enthousiaste kunstenares schildert al vijfentwintig jaar. “Ik was vroeger vooral veel aan het fotograferen”, vertelt ze. “Omdat ik dacht dat ik niet kon schilderen maar toch beeldend bezig wilde zijn. En dat was nog voor het tijdperk van de digitale fotografie”, lacht ze. “Dus als ik op pad ging om foto’s te maken, nam ik niet één, maar drie camera’s mee. En daarna was ik veel te vinden in de doka, aan het ontwikkelen, spelen met kleuren en licht op foto’s en experimenteren. Het was een mooi alternatief voor schilderen. Maar op den duur werd ik een beetje zat van het slepen met die camera’s, en ben ik begonnen met schildercursussen. Dat pakte toch best goed uit”, bevestigt ze lachend.
Tot vier jaar geleden was Van der Vegt nog werkzaam als verpleegkundige. “Toen gaf ik al wel cursussen en schilderde ik zelf, maar daarna kreeg ik ineens veel meer tijd. Dus nu schilder ik om de week twee dagen. Het moet wel leuk blijven natuurlijk”, grinnikt ze. Ze geeft twee keer per jaar een cursus van acht lessen. De cursus vindt dan één keer in de twee weken plaats. “Iedereen mag dan zijn of haar eigen ding schilderen, maar ik besteed wel twee lessen aan een opdracht. Dan moeten de cursisten iets schilderen wat ik uitgekozen heb. Maar dat is dan wel een bijzondere opdracht. De meeste cursisten pakken hun penseel vast als een pen en gaan heel dicht op het doek staan. Dan gaan ze vervolgens heel pieterig schilderen. En dat is niet erg hoor, dat is ook een schilderstijl. Maar dan gooi ik er een opdracht tussendoor dat ze op bijvoorbeeld een meter afstand van hun doek moeten staan en een foto na moeten schilderen. Ze moeten dat hun penseel wel bij het uiterste puntje vastpakken en met losse streken gaan schilderen. Ze ontdekken ze ook een andere manier van schilderen.”
Als extraatje geeft Van der Vegt deze week ook een extra zomercursus. Dat is een cursus van drie lessen, drie weken achter elkaar. “Op vrijdagochtend heb ik nog plekken over”, vertelt ze. “Dus op 10, 17 en 24 juni van 11:00 tot 17:00. Dan gaan we specifiek bezig met het maken van collages.” Nieuwsgierig naar het werk en atelier van Van der Vegt? Op 11 en 12 juni organiseert ze ‘Open Dagen’ in haar atelier en kan iedereen komen kijken.
