Ongenode Gast: Open huis Rsg de Woldborg
GROOTEGAST- Directeur Gert van Dijken van Rsg de Woldborg kijkt eens om zich heen. Hij staat dinsdagavond in de Woldborg, te midden van basisschoolleerlingen die in de school een kijkje komen nemen. “We houden vanavond open huis,” verklaart Van Dijken aan de Ongenode Gast. “We willen de basisschoolleerlingen en hun ouders kennis laten maken met het gebouw en met de manier waarop wij hier het voortgezet onderwijs organiseren.”
En dat lukt aardig, merkt de Ongenode Gast op als ze een lokaal binnenstapt. Daar staat een aantal kinderen om een doek heen waarop een aantal vissen is geschilderd. Nienke Snip, leerling van Rsg de Woldborg, vertelt de nieuwkomelingen graag over haar school. “Als ze een vraag hebben dan geef ik daar antwoord op. Ik vertel hen hoe het hier is, ik vind de docenten aardig en tekenen is mijn leukste vak.”
In hetzelfde lokaal staat Peter Brandsma uit Grootegast. “Mijn zoon Henry zit in groep acht van de basisschool. Hij zit op de Jan Kuipersschool en fietst eigenlijk altijd langs de Woldborg. Dat ligt op zijn route. Maar hij heeft er nog niet zoveel zin in, om straks naar een andere school te gaan. Hij vindt het nog een beetje spannend. Hij heeft wel al een aantal lessen hier op school gehad, voor het vak handvaardigheid, dus hij kent de school al wel een beetje. Maar heel veel klasgenoten gaan naar een andere school,” vertelt Brandsma.
De Ongenode Gast kan zich het goed voorstellen dat Henry het een beetje eng vindt. Zelf vond ze dat namelijk ook, herinnert ze zich. Ook heeft ze de woorden van directeur Van Dijken onthouden. “We werken op een Daltonachtige manier. We zijn geen Daltonschool, maar de nadruk ligt wel op zelfstandigheid. Dat betekent dat een leerling bij ons op vrijdag al de lesstof krijgt voor komende week. Daardoor leert de leerling om zelf het huiswerk te plannen.” Wat vader Brandsma van die werkwijze vindt? “Dat vind ik wel erg belangrijk. Dat komt in het bedrijfsleven ook naar voren. Zelf ben ik scheepsbouwer, ik doe de engineering, maar daarbij moet je heel zelfstandig werken,” verklaart Brandsma.
In het lokaal er tegenover, staat Rients van der Zee. Als docent Duits staat hij in het talenlokaal. “De kinderen kunnen hier bezig met een puzzel,” zegt hij en gebaart naar een papier op tafel. Daarop staat een plaatje van een man in een zwart pak afgebeeld met de zin: “Het Engelse woord voor iemand die een persoon beschermt.” In een hanenpoterig handschrift vult een jongen, voorovergebogen over de tafel iets in. Waarschijnlijk de oplossing, denkt de Ongenode Gast. “Alle woorden vormen samen het woord Woldborg,” verklapt Van der Zee. “De kinderen moeten proberen dat woord als oplossing te vinden.”
Een eind uit de buurt van Van der Zee, is Heerke Posthumus. Hij zit in zijn laatste jaar op de Woldborg, vertelt hij. “Ik laat de leerlingen zien wat je allemaal kunt met TVC, in mijn geval houtbewerking, maar je kunt ook voor metaal of elektra kiezen. Dit jaar gaan we die tafel nog maken,” vertelt hij. De Ongenode Gast volgt zijn uitgestrekte arm en kijkt naar een houten tafel en een aantal vogelhuisjes. “De vogelhuisjes heb ik vorig jaar gemaakt. Ik blijf hier tot het eind vanavond. Ik wil later timmerman worden,” vertelt hij enthousiast en knikt instemmend op de vraag of hij al een aantal mensen enthousiast gemaakt heeft. “Ja hoor, de meesten vinden het heel leuk,” lacht hij en de Ongenode Gast kan wel raden waarom.
Met zo’n oprecht enthousiaste leerling begint de Ongenode Gast zelf ook na te denken over het in elkaar timmeren van een vogelhuisje. Al kan ze dat waarschijnlijk toch beter aan Heerke over laten. Ook de andere leerlingen van de Woldborg praten enthousiast met de basisschoolleerlingen, ziet de Ongenode Gast. Daarmee lijkt het open huis van Rsg de Woldborg meer dan geslaagd, en dat bevestigt directeur Van Dijken met een grote glimlach.
