OnGenode Gast ziet het planten van een Vredesboom

Plaats: Leens
Tijd: 13:30
Datum: 11 mei 2016

LEENS – Een drukte van jewelste bij gebouw de Koningsstate in Leens. En een grote notenboom die scheef in een gat in de grond staat, met grote bulten zand en vier scheppen. Wat hier gaat gebeuren? Burgemeester van De Marne Koos Wiersma gaat een Vredesboom planten. Net zoals hij elk jaar doet. Er staan er in totaal al vijf in de gemeente: in Wehe-Den Hoorn, Westernieland, Lauwersoog, Schouwerzijl en Kruisweg. Dit jaar is Leens aan de beurt. Het doel is om uiteindelijk in elk dorps een Vredesboom te planten.

Burgemeester Wiersma heeft zich aangesloten bij de wereldwijde organisatie ‘Mayors for Peace’, waarom 2230 burgemeesters uit 130 al aan meedoen. In Nederland doen er 38 burgemeesters mee, waaronder oud burgemeester van Amsterdam Job Cohen, oud burgemeester van Utrecht Ivo Opstelten en voormalig burgemeester van Den Haag Wim Deetman. Maar ook dichterbij huis doen de burgemeesters mee: burgemeester van Achtkarspelen Gerben Gerbrandy en Peter den Oudsten, burgemeester van Groningen. Doel van ‘Mayors for Peace’ is om formeel steun te geven om tot een totale afschaffing van kernwapens te komen.

Een twintigtal kinderen staan ongeduldig rond de - nog scheve - boom te trappelen. Wiersma bijt het spits af met het alom bekende ‘bedankt dat jullie er allemaal zijn.’ Hij vindt het belangrijk dat er Vredesbomen geplant worden, vertelt hij, zodat er stil gestaan wordt bij vrede en dat er over 300 jaar nog steeds naar deze boom gekeken wordt als een teken van vrede. Als hij uitgepraat is, galmt er ‘Cómplimentenmómentje!’, over het grasveld. Eye Popeya van het Poppen- en Creaturentheather in Zoutkamp staat al een tijdje ongeduldig te springen tussen de kinderen. Verkleed als een levensgrote muppet met twee vogelpoppen om d’r handen begint ze een liedje te zingen over hoe geweldig en dapper Wiersma zijn speech heeft gehouden.

Oud medewerker ‘groen’ van de gemeente De Marne Cees Overdevest is ook aanwezig bij de gebeurtenis. ‘Bomencees’, noemen ze hem. En ook Bomencees heeft nog wat te vertellen. Hij staat met een grote, grijze koker in z’n handen. “Hier zitten zestig wensen in van kinderen van de drie scholen”, vertelt hij. “Deze koker wordt onder de boom geplaatst, en als de boom dan over een paar honderd jaar omwaait, komt de koker weer mee omhoog.” Een aantal mensen kijkt angstvallig naar het gebouw wat toch wel redelijk dichtbij de boom staat. “Als ‘ie dan maar wel de goeie kant op waait”, mompelen ze. Bomencees gaat onverstoorbaar verder: “Dan kunnen de mensen die hier dan wonen alle vredeswensen lezen en dan weten ze dat we driehonderd jaar geleden ook met vrede bezig waren.” Op het moment dat Bomencees de koker in het gat wil gooien, klinkt er weer ‘Cómplimentenmómentje!’ van tussen de mensen en begint Eya Popeya haar liedje weer te zingen. Deze keer zingen er zelfs wat kinderen mee, maar echt aanslaan doet het liedje niet.

Als het liedje afgelopen is, is het tijd voor het daadwerkelijke planten van de Vredesboom. Een walnotenboom, weet Nico Steur van de gemeente te vertellen. “Nou, dan kunnen jullie zelfs walnoten gaan zoeken hier”, lacht Wiersma tegen de kinderen. Hij duwt de boom rechtop samen met Bomencees en roept: “Wie gaat er helpen scheppen?” De kinderen sprinten enthousiast op de scheppen af en beginnen het gat dicht te gooien. Ook Wiersma doet een paar scheppen en Dorpsbelangen probeert ook een schep te bemachtigen, maar de kinderen weigeren de scheppen af te staan. Een aantal echte enthousiastelingen duikt de bulten zand in en begint het gat dicht te gooien met enkel de kleine handjes als gereedschap. Zand vliegt alle kant op, maar na een aantal minuten is het gat dan toch echt dicht en staat de walnotenvredesboom prachtig rechtop.

Nico Steur komt tevoorschijn met een houten kistje met gaten waar de vredesduiven inzitten. “Wie wil helpen deze vrij te laten?”, lacht hij naar de kinderen? Twee kinderen stappen naar voren en krijgen allebei een duif in hun handen geduwd, die gevlogen zijn binnen een kwestie van seconden. Maar het mag de pret niet drukken: de zesde – en zeker niet de laatste – Vredesboom in de gemeente De Marne staat.