Piet’s Big City week 2”16

piet's big city

Annechien Steenhuizen wenst Nederland veul hail en zegen en om een minuut over twaalf zijn Nick en Simon al weer op tv. Jan Smit nog niet, maar wacht maar, binnen een half uur is het zover. Dan is vast Peter R. de Vries ook al weer op twee netten tegelijk geweest. De Vries is trouwens recent gekozen tot meest besproken media persoon van het afgelopen jaar. Ik pleit voor minder Ronald de Boer op tv. De man met het strak getrokken voorhoofd en volle bos haar, met af en toe een onvervalste Buddy Holly bril op de neus en gezegend met de vocabulaire van een baby, is vorig jaar veel te vaak op het scherm geweest. Je kan de televisie niet aanzetten of Ronald is in beeld. Bij Jeroen Pauw aan tafel viel hij door de mand toen hij zijn mening wilde ventileren over het vluchtelingenprobleem. Met het schaamrood op de kaken heb ik toen de tv uitgezet en me voorgenomen dat ik nooit meer naar deze voetbalanalyticus wil luisteren en kijken. Mijn afstandsbediening is erop afgesteld, net als bij boer Geert en bij de vreselijke sportcommentator die predikt het voetbal te hebben uitgevonden. Zelfs mijn autoradio gaat op zwart bij zijn stemgeluid. De hedendaagse techniek staat godzijdank voor niets. Trouwens, wist u dat Frank en Ronald nog steeds een tweeling zijn? Ik las een artikel over hen met daarbij een foto uit 1998 toen ze nog echt op elkaar leken. Het bericht dat de tweede schoonvader van Ronald plastisch chirurg is deed mij pas echt de ogen openen. Na Rob Cohen, zijn eerste schoonvader, aan wie Ronald en Frank veel te danken hebben, is Ronald nu verzekerd van een wel heel jeugdig uiterlijk. Tegen Frank zou de plastisch chirurg ook al hebben gezegd dat hij eens bij hem langs moet komen. Wel een goed idee misschien. Gaan de broers tenminste weer op elkaar lijken. Wist u dat Frank en Ronald samen acht dochters hebben? Frank drie bij een vrouw, Ronald vijf bij twee vrouwen. En laat zijn oudste dochter nu ook nog zwanger zijn. Ronald wordt dus opa. Jawel, van een meisje. Alles goed en wel, ik gun hem alles, als hij maar niet in beeld is. Annechien sluit het nieuws af en ik bel met Jacques d’Ancona om te vragen waar we morgen gaan lunchen en bijpraten. Over Jacques wordt een musical gemaakt en dat mag ook wel als je bijkans vijftig jaar stad en land heb afgesjeesd om te recenseren voor de krant. Nog steeds rijdt Jacques een keer of drie in de week naar het westen om ons van nuttige informatie te voorzien omtrent nieuwe voorstellingen. Zo’n man verdient een eigen musical. De fans moeten nog wel even geduld hebben. Jacques wordt namelijk pas in september 2017 tachtig jaar en naar aanleiding daarvan is de musical rond hem te zien. Ik kan niet wachten om het spektakel te mogen recenseren. Of doet Jacques dit ook zelf?

UIT DE KRANT

Lees ook