Piet’s Big City – week 22 - ‘15

Voor OOG tv kwamen lang geleden twee filmpjes van mij in aanmerking voor een prijs. De eerste ging over een scheidsrechter die op een winterse zondagmorgen een voetbalveld moest keuren en het tweede item, geregisseerd door Wilfred Genee, was een eerbetoon aan Milko Djurovski. Het filmpje over de keurende scheids werd ondermeer bekeken door wie kent hem niet Fons van Westerloo, toentertijd nog de hoogste baas van SBS6. Fons vond het prachtig. Toptelevisie noemde hij het zelfs. Houd die man in de gaten! riep hij naar een medewerker. U voelt het al aankomen, heb nooit meer iets van hem gehoord. Wel nog een keer geïnterviewd voor het Wereldje bij de première van de film over Herman Brood, maar toen wist Fons niet meer dan ik dezelfde was dan die van het item over de scheidsrechter die op zomerinstappers zich staande probeerde te houden op het spiegelgladde veld. En ik maar ouwehoeren waarom de match niet doorging. Terwijl ik bijkans op mijn bek ging, zei ik dat hier toch best op gevoetbald kon worden. Gehuld in een kostuum zonder overjas, ondanks dat het min 10 was, riposteerde de beste man dat het veel te gevaarlijk was voor de spelers. Maar er staat zoveel op het spel probeerde ik nog. GVAV 9 kon namelijk periodekampioen worden en dat laat je toch maar niet zo aan je neus voorbij gaan. De scheidsrechter was echter niet om te praten en tenslotte ging ook ik overstag. Maar u moet nog wel even in de camera zeggen dat de wedstrijd niet door gaat. Anders komt het publiek voor niks. Dat het filmpje een dag later pas werd uitgezonden deed niet ter zake. Alles voor de kijkcijfers nietwaar. Ik voelde dat ik goud in handen had en ging tevreden terug naar de studio voor de montage. Een eervolle vermelding en de lof van Fons van Westerloo bewezen mijn goede gevoel. Het was gewoon een topitem! Net als Milko Djurovski. Een postuum eerbetoon aan een van de grootste voetballers die het shirt van FC Groningen heeft mogen dragen. Maar ik ben toch niet dood riep onze held toen hij het filmpje van een minuut en 50 seconden had gezien. Gelukkig niet riepen wij in koor, maar dat jij de club verlaat is bijna net zo erg. Met rouwmuziek op de achtergrond en ik compleet met hoge hoed die bloemen legde op de plek in het Oosterpark waar Milko een van zijn mooiste acties aan het publiek toonde. Een pass van Edwin Olde Riekerink tikte hij met de punt van zijn linkerschoen in een keer door naar Mart van Duren die open voor de keeper werd neergezet. Natuurlijk miste Mart, maar een kniesoor die hier op lette. De beweging van de half vallende Djurovski was zo subliem dat er maar een plek voor Wilfred en mij was om hem voor eeuwig te eren. Twee filmpjes uit de oude doos die mij altijd zullen bij blijven.