Piet’s Big City week 33 “15
In het kader van de praat- en zangshow Van Dijken & Driessen wordt ook het eiland Schiermonnikoog niet vergeten. Piet praat, Theo zingt. Wanneer het interview dreigt stil te vallen komt de zanger van DiepTriest met een lied. Een simpele edoch succesvolle formule. Het terras van Hotel Graaf Bernstorff is op deze zondagmiddag mudje vol. Tussen het publiek ontwaar ik zelfs cabaretier Bert Visscher. Gasten zijn de toenmalige uiterst saaie burgervader Bertus Fennema van Schier en de niet meer weg te denken zeehondenmoeder Lenie ’t Hart, toentertijd nog gewoon de allesbeslissende dame van de crèche in Pieterburen. Net op tijd arriveert Lenie met de veerboot op het eiland. Theo warmt met DiepTriest de mensen alvast wat op met klassiekers als Malle Babbe en Een leeg blikje bier. Een kort welkomstwoord en de show kan beginnen. De burgemeester kan wat mij betreft al na een kwartier terug naar het gemeentehuis. Theo heeft dan al twee keer ingebroken met een smartlap. Daarentegen blijft Lenie spannend tot aan het eind. Halverwege het spektakel, dat bijkans door het hele eiland wordt gevolgd, kom ik met de vraag die ik al jaren aan de zeehondenvrouw heb willen stellen. Zeg Lenie, heb jij het eigenlijk wel eens met een zeehond gedaan? Het terras van Bernstorff valt stil. Ik zie de mensen denken en hoor ze zich afvragen of deze vraag eigenlijk wel kan. De enige die er uiterst laconiek onder blijft is Lenie zelf. Met een glimlach op de mond kijkt ze me aan en riposteert dat zij er wel eens heel dicht naast heeft gelegen, maar het ermee gedaan, nou nee, dat niet. Het publiek haalt opgelucht adem. Is verrast dat Lenie zo ontspannen met mijn vraag is omgegaan. Zelfs Bertus Fennema krijgt weer wat kleur op de wangen. Als ik Lenie de vraag stel heeft hij de ogen neergeslagen en trekt wit weg. Stel Lenie, jij zit op een onbewoond eiland en hebt niets te eten. Het enige dat zoals altijd in je nabijheid is, is een zeehond. Zou jij hem dan doodmaken en opeten? U merkt wel dat ik in tegenstelling tot mijn meeste interviews het gesprek met Lenie terdege heb voorbereid. Moeilijk antwoordt de zeehondenbeschermer. Moeilijk. Ik kijk naar de burgemeester en hoop maar dat hij de finish haalt. Bertus zit er voor spek en bonen bij. Fennema is voor de zondagmiddag ook duidelijk meer een man voor de kerk dan voor een talkshow. Moeilijk zegt Lenie voor de derde keer. Het is een gewetensvraag probeer ik voorzichtig. Theo Driessen voelt de gevallen stilte zoals immer goed aan en zingt luidkeels het lied Laat me van Ramses Shaffy. Ik denk het wel roept Lenie opeens. Ja, ik weet het zeker. De liefde tussen de zeehond en mij is zo groot dat hij het begrijpt. Maar wel alleen in uiterste noodzaak. Na afloop drinken we samen nog een biertje. Ik vond het leuk Piet. Ik ook Lenie.