Piet’s Big City – week 45 - ‘14
Voetballer Nick van der Velden na alweer een teleurstellende wedstrijd van FC Groningen: “Soms kan je even niet de vinger op de pols leggen”. Trouwens, niet alleen voetballers uit stad en provincie zeggen “nooit geen”. Ook politici, Limburgers, notabelen en zakenlui maken de meest gebruikte fout uit de geschiedenis der Nederlandse taal. In een interview met Harry Mens, met afstand de allerbelabberdste interviewer van onze aardkloot en befaamd om zijn uitspraak “een kort poosje terug”, zei oud-politica Rita Verdonk het wel een keer of vijf. Nooit geen. Landgenoten, hou er nu eens en voor altijd mee op! De Nederlands/Turkse schrijver Ozcan Akyol vertelt in en sportprogramma “dat Belgische voetballers op het WK geen grote ogen zullen scoren”. Het is maar dat u het weet. Al jaren verzamel ik dergelijke uitspraken en ooit wil ik ze gaan bundelen. Nieuwe aanvoer is dan ook van harte welkom. Zoals deze van Lee Towers: “Ik voel me dan helemaal alleen in mijn uppie”. Nog een van Lee: “Een dissonant kan de hele boel verpesten”. Een heuse woordkunstenaar, deze Rotterdamse oud-kraanmachinist. Net als Sjaak Swart, de legendarische rechtsbuiten van Ajax na wederom een zaadwedstrijd van zijn geliefde club: “Wij speelden als een natte kut. Kolere.” De gebroeders De Boer, Frank en Ronald, kunnen er ook wat van. Vooral Ronald is gezegend met de vocabulaire van een baby. “Altijd vaak” en “hoe heet het” zijn veelgebruikte kreten van de oud-voetballer, die tegenwoordig zijn geld verdient met analyseren. Studio Voetbal met Ronald betekent voor mij een uurtje eerder slapen. Broer Frank is veel beter te pruimen, staat altijd klaar voor de media, blijft vriendelijk en spreekt geregeld over een “tumuleuze periode”. Oud-doelman Azing Griever is ook niet gespeend van hilarische uitspraken. Na het enzovoort enzovoort, dat hij te pas en te onpas in zijn analyses gebruikt, is Griever na een nipte overwinning van de FC al blij met een kleine strohalm. Geluk zit immers in een heel klein hoekje. Azing won in zijn carrière maar liefst twee keer de Tonny van Leeuwen-trofee als minst gepasseerde keeper in het betaalde voetbal. Twee mannen uit het belprogramma Altijd wat Anders op Radio Noord. De een heeft het over geen hond die er naar kraaide, terwijl de tweede niet bij de gebakken peren gaat neerzitten. Een fan van FC Groningen in de tijd dat het veld van zijn FC dramatisch slecht was. “Ik wil dolgraag een nieuwe grasmat in Euroborg, want die er nou ligt is helemaal naar zijn mallemolen”. Wim Hof, beter bekend als The Iceman, heeft geen angst om dood te gaan, maar is wel bang om niet meer te leven en wat te denken van de mooie gedachtespinsels van FC- directeur Hans Nijland. “Hij die de kust niet uit het oog durft te verliezen, zal nooit nieuwe oceanen ontdekken”. Tenslotte Martin Bril: “Je mist meer dan je meemaakt”. En zo is het maar net. Trouwens, ik mis Martin!