Plaats: Gemeentehuis Zuidhorn
Tijd: 13.00 uur
Is burgemeester een fulltime baan? Wat doet een wethouder nou eigenlijk precies en heeft de gemeente ook wel eens vervelende vergaderingen? Zomaar een paar vragen die speelden bij de kinderen van CBS de Windroos uit Zuidhorn, CBS De Rietstek uit Kommerzijl, CBS Het Anker uit Zuidhorn en CBS De Wingerd uit Oldehove. Dit soort vragen konden zij vrijdagmiddag stellen aan de personen die er het allermeeste verstand van hebben: burgemeester Bert Swart, wethouder Fred Stol en een flink aantal raadsleden zelf. Dit gebeurde echter niet voordat de kinderen zelf hadden ervaren hoe een raadsvergadering in zijn werk gaat. De (On)genode gast had vrijdagmiddag een speciale rol in dit geheel. Zij mocht de dames van de perstribune bijstaan in hun opdracht om verslag te doen van de middag.
In de meestal toch al wat warme raadszaal van de gemeente Zuidhorn heet burgemeester Bert Swart allereerst de kinderen van De Windroos en De Rietstek welkom. De kinderen krijgen eerst een uitleg over wie wie nou precies is. ‘Achterin zit de bode, dat is de belangrijkste man hier in het gemeentehuis. Hij zorgt voor de koffie en het fris. Hier voor zit wethouder Fred Stol. Ook een belangrijke man, alhoewel hij geen koffie inschenkt’, grapt Swart. Daarna wijst de burgemeester op een aantal raadsleden die vandaag plaatsgenomen hebben op de publieke tribune. Onder andere Alex Temmingh en Hans Schippers zijn bij de middag aanwezig om te kijken hoe de kinderen het er vanaf brengen. Onder de begeleidende raadsleden zijn onder andere Geertje Veenstra, André Hatzman en Mark Feenstra aanwezig.
In de fictieve raadsvergadering ligt er een voorstel van het college van B&W voor speeltoestellen in de gemeente. Men wil een uitbreiding van het speelterrein bij de NAM-locatie in Grijpskerk, bankjes plaatsen bij alle speelplaatsen en een natuurspeelplaats creëren bij Oldehove. Een aantal insprekers beginnen de vergadering met het uiten van hun zorgen en het aandragen van tips, waarna de eerste vergadering losbarst. Het is duidelijk dat de scholen voorafgaand aan de vergadering werk hebben gemaakt van het thema, want alle kinderen weten duidelijk wat er van hen verwacht wordt en het ene na het andere argument wordt gebruikt om de overige raadsleden te overtuigen van waarom hun idee nou net het beste is. De journalisten in spé hebben er een hele kluif aan om de vergadering goed te kunnen volgen. ‘Wat moeten we nou allemaal precies opschrijven? Doe jij dit ook altijd bij de echte vergaderingen?’ Emma, Merit, Wieke, Femke en Karin vinden het maar lastig. Ik moet de dames eerlijk toegeven dat ik die vergaderingen vaak overlaat aan collega Johannes Dolislager, en dat is dit ook moeilijk vind. Ik leg ze vervolgens uit dat het uiteindelijke besluit het belangrijkst is, en dat dat na de schorsing plaats zal vinden. Na de schorsing valt er echter geen touw meer vast te knopen aan de hele vergadering en wie nou precies wat wil. Het uiteindelijke besluit wordt, ondanks alle tegenstrijdige argumenten en meningen, unaniem aangenomen. Op de vraag of dat in de echte raadsvergaderingen ook wel eens gebeurt kan de burgemeester alleen maar lachen. ‘Was dat maar eens zo’.
Na de eerste vergadering is het de beurt aan de kinderen van Het Anker en De Wingerd. Net als de eerste groep zijn zij goed voorbereid, maar geven de raadsleden zich niet zo makkelijk gewonnen. Een meerderheid voor het plan is dan ook niet makkelijk gevonden. Uiteindelijk wordt er een meerderheid gevonden met slechts één stem verschil. Camila, Eline, Samara en Rianne zijn dit keer de journalisten. Ook zij vinden het lastig, maar laten aan het einde van de vergadering weten het wel leuk te hebben gevonden. ‘Maar wat jij vertelt, over dat je ook naar mensen gaat die zestig jaar getrouwd zijn en naar openingen waar de burgemeester het lintje doorknipt, dat lijkt me eigenlijk wel leuker’, vertrouwen de dames me toe.
